1 ปี กับ 6 เดือน
ความรู้สึกแปลกๆที่มันเกิดขึ้นนี้ มันเกิดจากอะไร แล้วอะไรเป็นสาเหตุ ตัวเราเองก็ยังไม่รู้เลย
ไม่รู้จะเริ่มต้นเล่าจากตรงไหนดี แต่ตอนนี้ อยากร้องไห้ รู้สึกเศร้า รู้สึกอยากจากไปไกลๆ โดยที่เขาติดต่อเราไม่ได้
รู้สึกเหมือนเหนื่อยใจ เหนื่อยทุ่มเท เหนื่อยแล้ว เหนื่อยจริงๆนะ เหมือนเราวิ่งตามรถบัสที่เลยป้ายไปแล้ว 10 กิโล
ความรักไม่สามารถเดินหน้าต่อไปโดยคนคนเดียว ความรักไม่สามารถทำให้มันดีได้ด้วยตัวคนคนเดียว
รู้สึกเหมือนย่ำอยู่กับที่ รู้สึกเหมือนต้องรอคอย แล้วรอคอยอะไรก็ไม่รู้ที่ไม่มีจุดหมาย ไม่เห็นแม้กระทั่งแสงจากปลายอุโมงค์
รู้สึกเหมือนไม่ถูกเอาใจใส่ รู้สึกเหมือนมีเราไว้แค่ให้เธออุ่นใจ ให้เธอมีที่พึ่งทางใจ
มีเราไว้เป็นคนที่เธอสนิทใจที่สุด แต่ไม่รู้ว่าใช่คนที่เธอรักหรือเปล่า ?
เหมือนไม้ขีดไฟที่ให้ความอบอุ่นทานตะวัน แต่ไม้ขีดไฟก็ต้องมอดไหม้ไป
หรือวันนี้เราจะกลับไปเป็นเพื่อนกัน จนวันที่เธอแข็งแรงแล้ว อยู่ได้แล้วโดยไม่มีเรา
เราอยากเห็นเธอยิ้มได้มีความสุขกับคนที่เธอรักนะ
---------------------
เราสองคนคบกันมา 1 ปี 6 เดือน
ตัวติดกันตลอดเวลา เธอมีเราเป็นเพื่อน เธอมีเราเป็นแฟน เป็นน้อง เป็นพี่ เป็นแม่ เป็นทุกๆอย่าง
ด้วยอดีตร้ายๆที่เธอผ่านมา ทำให้เธอเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง ไม่สุงสิงกับใคร ในชีวิตของเธอเลยมีแค่เราและเรา แต่ แต่โจทย์ที่มันยากคือ
ใช่ ที่บอกว่า ชีวิตเธอมีแค่เรา แต่ทำไมเราถึงรู้สึกเหมือน มันไม่ได้มีคำว่าเราอยู่ในนั้นเลย
เราคงต่างกันเกินไป .... มันเกี่ยวรึเปล่า ?
ในวันที่เธอป่วย ในวันที่เธอเสียใจ ในวันที่เธอล้ม จะเห็นเราอยู่ตรงนั้นทุกเมื่อ
แต่ถ้าเราป่วย หรือเราเป็นอะไร หรืออะไรที่เราอยากกิน ที่เราชอบ ที่เราอยากได้ มันถึงไม่ใช่เรื่องสำคัญของเธอ
ทำไมมันถึงเป็นเรื่องที่เธอไม่ค่อยจะสนใจเลย
ความสุขของเรา มันง่ายมาก เพียงแค่ได้กินของที่เราชอบกิน มันเริ่มต้นแค่นี้จริงๆ (เปรียบเปรย)
เหมือนเราคบกันแต่เธอมีความสุขอยู่คนเดียว แต่เรา ..... มีความทุกข์เสียมากกว่า
เราพยายามเต็มที่แล้ว เหมือนที่เธอพร่ำบอกเรา ว่าเราหน่ะดีที่สุดแล้วสำหรับเธอ
องค์ประกอบโดยรวม เล็กๆน้อยๆ เพิ่มวันละนิด วันละนิด จากเรื่องเล็กๆ นิดๆ หน่อยๆ
จนมันทำให้เรา ไม่อยากอยู่แล้ว
ทุกวันนี้มีแค่เราที่ทำตามความฝันเธอ ทำในสิ่งที่เธอชอบ แต่เธอ .. ไม่เลย ..
อาจมีบ้างที่ตามใจ เอาใจ แต่ก็จะทำเน้นๆ เฉพาะตอนที่เรางอน หรือโกรธเท่านั้น
วันนี้เธอก็ถามว่าเราเป็นอะไร ดูแปลกๆ ดูห่างเหิน เราได้แต่เงียบ..
ไม่รู้จะบอกยังไง ไม่รู้จะพูดยังไง เลยได้แต่เก็บคนเดียวแบบนี้
จะให้เดินออกมาจากเธอ เราก็ยังไม่พร้อม แต่ถ้าวันนึง เราไปได้จริงๆ เราก็เป็นห่วงเธอนะ ว่าจะเป็นอยู่ยังไง
เราเหมือนตุ๊กตาแสนสวยตัวนึงที่แค่เธอต้องอยู่ใกล้ๆเขานะ เธอต้องอยู่นะ แต่ความรัก เราไม่ได้รับเลยย....
เหมือนไม่รักกันเลย
ความรู้สึกแปลกๆที่มันเกิดขึ้นนี้ มันเกิดจากอะไร แล้วอะไรเป็นสาเหตุ ตัวเราเองก็ยังไม่รู้เลย
ไม่รู้จะเริ่มต้นเล่าจากตรงไหนดี แต่ตอนนี้ อยากร้องไห้ รู้สึกเศร้า รู้สึกอยากจากไปไกลๆ โดยที่เขาติดต่อเราไม่ได้
รู้สึกเหมือนเหนื่อยใจ เหนื่อยทุ่มเท เหนื่อยแล้ว เหนื่อยจริงๆนะ เหมือนเราวิ่งตามรถบัสที่เลยป้ายไปแล้ว 10 กิโล
ความรักไม่สามารถเดินหน้าต่อไปโดยคนคนเดียว ความรักไม่สามารถทำให้มันดีได้ด้วยตัวคนคนเดียว
รู้สึกเหมือนย่ำอยู่กับที่ รู้สึกเหมือนต้องรอคอย แล้วรอคอยอะไรก็ไม่รู้ที่ไม่มีจุดหมาย ไม่เห็นแม้กระทั่งแสงจากปลายอุโมงค์
รู้สึกเหมือนไม่ถูกเอาใจใส่ รู้สึกเหมือนมีเราไว้แค่ให้เธออุ่นใจ ให้เธอมีที่พึ่งทางใจ
มีเราไว้เป็นคนที่เธอสนิทใจที่สุด แต่ไม่รู้ว่าใช่คนที่เธอรักหรือเปล่า ?
เหมือนไม้ขีดไฟที่ให้ความอบอุ่นทานตะวัน แต่ไม้ขีดไฟก็ต้องมอดไหม้ไป
หรือวันนี้เราจะกลับไปเป็นเพื่อนกัน จนวันที่เธอแข็งแรงแล้ว อยู่ได้แล้วโดยไม่มีเรา
เราอยากเห็นเธอยิ้มได้มีความสุขกับคนที่เธอรักนะ
---------------------
เราสองคนคบกันมา 1 ปี 6 เดือน
ตัวติดกันตลอดเวลา เธอมีเราเป็นเพื่อน เธอมีเราเป็นแฟน เป็นน้อง เป็นพี่ เป็นแม่ เป็นทุกๆอย่าง
ด้วยอดีตร้ายๆที่เธอผ่านมา ทำให้เธอเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง ไม่สุงสิงกับใคร ในชีวิตของเธอเลยมีแค่เราและเรา แต่ แต่โจทย์ที่มันยากคือ
ใช่ ที่บอกว่า ชีวิตเธอมีแค่เรา แต่ทำไมเราถึงรู้สึกเหมือน มันไม่ได้มีคำว่าเราอยู่ในนั้นเลย
เราคงต่างกันเกินไป .... มันเกี่ยวรึเปล่า ?
ในวันที่เธอป่วย ในวันที่เธอเสียใจ ในวันที่เธอล้ม จะเห็นเราอยู่ตรงนั้นทุกเมื่อ
แต่ถ้าเราป่วย หรือเราเป็นอะไร หรืออะไรที่เราอยากกิน ที่เราชอบ ที่เราอยากได้ มันถึงไม่ใช่เรื่องสำคัญของเธอ
ทำไมมันถึงเป็นเรื่องที่เธอไม่ค่อยจะสนใจเลย
ความสุขของเรา มันง่ายมาก เพียงแค่ได้กินของที่เราชอบกิน มันเริ่มต้นแค่นี้จริงๆ (เปรียบเปรย)
เหมือนเราคบกันแต่เธอมีความสุขอยู่คนเดียว แต่เรา ..... มีความทุกข์เสียมากกว่า
เราพยายามเต็มที่แล้ว เหมือนที่เธอพร่ำบอกเรา ว่าเราหน่ะดีที่สุดแล้วสำหรับเธอ
องค์ประกอบโดยรวม เล็กๆน้อยๆ เพิ่มวันละนิด วันละนิด จากเรื่องเล็กๆ นิดๆ หน่อยๆ
จนมันทำให้เรา ไม่อยากอยู่แล้ว
ทุกวันนี้มีแค่เราที่ทำตามความฝันเธอ ทำในสิ่งที่เธอชอบ แต่เธอ .. ไม่เลย ..
อาจมีบ้างที่ตามใจ เอาใจ แต่ก็จะทำเน้นๆ เฉพาะตอนที่เรางอน หรือโกรธเท่านั้น
วันนี้เธอก็ถามว่าเราเป็นอะไร ดูแปลกๆ ดูห่างเหิน เราได้แต่เงียบ..
ไม่รู้จะบอกยังไง ไม่รู้จะพูดยังไง เลยได้แต่เก็บคนเดียวแบบนี้
จะให้เดินออกมาจากเธอ เราก็ยังไม่พร้อม แต่ถ้าวันนึง เราไปได้จริงๆ เราก็เป็นห่วงเธอนะ ว่าจะเป็นอยู่ยังไง
เราเหมือนตุ๊กตาแสนสวยตัวนึงที่แค่เธอต้องอยู่ใกล้ๆเขานะ เธอต้องอยู่นะ แต่ความรัก เราไม่ได้รับเลยย....