คือเราชอบเพื่อนคนนึง ตอนแรกคิดว่าจะแค่เล่นๆมันคงคิดกับแค่เพื่อน เเต่พอเริ่มได้คุยกัน เริ่มรู้จักกันมากขึ้น จนสนิทกันมาก เริ่มต่างคนต่างหวงกัน จนได้คบกันจิงๆเราก็ดีใจมาก ด้วยความที่แอบปลื้มอยู่เเล้วมตอนนั้นคิดว่าโครตโชคดีเลยที่ได้คบกับมัน ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยมาก
และที่สำคัญเขาชอบให้เราไปนั่งดูตอนมันซ้อมบอล
แบบนี้ประจำ แข่งบอลที่ไรเราก็ต้องไปดูเพราะนางบังคับ ส่วนตัวไม่บังคับก็ไปชอบบ ก็ดีเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆก็มีความสุขดี เวลายิ่งนานขึ้นมันก็ยิ่งรู้สึกดีเเละก็รักมากขึ้นด้วย
เราก็เล่าเรื่องทั้งหมดที่ผ่านกับเพื่อนคนนึง ซึ่งเราสนิทมาก
เราคุยแชทพิมเม้าส์ตามประสาผญ.กันทุกคืน
เราบอกเพื่อนสนิทเราคนนี้ ตั้งแต่เเรกเเล้วว่า ชอบคนนี้
แอบปลื้มมาก เค้าก็ยังช่วยเราแอบเเซวเล่นๆอยู่เลยตอนนั้น
เค้ารับรู้เรื่องของเราทุกอย่าง ไม่จะเรื่องไปไหนมาไหน
ทำอะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ เพื่อนเราเค้ารู้หมด ว่างเราก็คุยกันตลอดกับเพื่อนตามปะสาเพื่อนสนิท (หรือป่าว?)
แต่สุดท้าย ..
คือแฟนเราต้องซ้อมบอลทุกเย็น เพราะเป็นนักบอลเเละนางก็ชอบเล่นมาก
มีเพื่อนเราอีกคนนึง มาบอกกับเราว่า
เห็นเพื่อนสนิทเรากับเเฟนเราซ้อนรถกลับบ้านไปด้วยกัน !!
อึ้งมาก! นาทีนั้นอึ้งมากแต่ยังไม่ค่อยเชื่อเท่าไร
ก็งงอยู่ว่าจะไปอยู่ด้วยกันได้ไง เพราะวันนั้นเพื่อนเรายังมาส่งเราที่บ้านอยู่เลย เพราะพึ่งออกไปกินข้าวมาด้วยกัน
เลยรีบเปิดเเชทเพื่อจะดูว่ามีใครบอกอะไรเราอีกไหม
เเละเพื่อนสนิทเรามันก็ทักมาบอกเราว่า แวะมาสนามบอลมาหาเพื่อนอีกคนชื่อกอ.(นามสมมุติ)
คืออีกอ.มันไปเฝ้าแฟนมันซ้อมบอลทุกวันอยู่เเล้ว
และเรียนอยู่ห้องเดียวกัน เป็นคนข้างบ้านเรา
ต่อๆ มันเเวะไปหากอ.ตอนนั้นนักบอลเลิกซ้อมกันพอดี
เเล้วไปเจอเเฟนเราบอกว่า ให้ไปส่งบ้านหน่อย เเล้วแฟนเรามันก็เข้ามาสตาทรถ ก็เลยไปส่ง
มันพิมพ์มา บอกเราแบบนี้
เราก็ไม่เข้าใจอยู่ปกติเพื่อนเราคนนี้ ถ้ามันไม่ชอบใครมันไม่ยุ้งด้วยเลย ถ้ามันชอบมันยอม ยอมทุกอย่างจิงๆ ยอมเป็นเเฟนเก็บ ก็ยอมมาเเล้ว พอพักเรื่องของมันก่อน
ประมาณดึกๆเราโทรหากอ. แต่กอ.มาเล่าให้เราฟังอีกอย่างคือ กอ.เห็นแฟนเราพูดกับเพื่อนเราจิงๆว่าไปส่งหน่อย
พูดแบบหัวเราะไม่ได้จิงจัง แล้วมันก็ยืนคุยอะไรกันสักพัก
ใหญ่ๆเลย ละก็ไปส่งกันจิงๆ เราไม่รู้เลยว่ามันมีอะไรมากกว่านี้อีกไหม แต่มันเสียความรู้สึกกับเพื่อนมากอะ
มันไม่ไปส่งก็ได้ไง คนเยอะเเยะไม่ได้มีมันคนเดียว
มันเป็นคนเดียวที่รู้เรื่องของเราเยอะที่สุด มันเป็นที่ระบายให้เราในหลายๆครั้งเวลาเราเสียใจ พอหลังจากนั้น
ก็มีคนมาบอกเราเรื่อยๆ ว่าเจอสองคนมันบ่อยเห็นอยู่ด้วยกัน เห็นไปส่งกันบ่อยขึ้น เห็นไปนั่งดูมันซ้อมบอลแทบทุกวัน คือเหมือนพังหมดทุกอย่างในชีวิตเลยอะ
ไม่มีแรงแม้จะยืน เราไม่เคยเอาเรื่องนี้ไปด่าเพื่อนหรือ
จะไปพูดให้มันฟัง ว่าจิงๆเเล้วก็รู้ว่ามันต้องมีอะไรมากกว่านี้กับเเฟนเรา แต่เรากะบเเฟนก็ยังคบกัน
ส่วนเพื่อนก็ยังคุยกันแต่น้อยลง
มันแย่มากๆจิงๆ โครตเสียความรู้สึก ตอนนี้เราไม่เข้มแข็ง
มากพอที่จะเดินออกมา เราไม่ไหว นึกถึงพ่อแม่ตลอด
ตอนเเรกไม่กล้าบอกแม่ เเต่พอเล่าให้เขาฟังมันรู้สึก
โล้งมากๆ ทุกวันนี้ก็ยังร้องไห้กับแม่ โคดอ่อนแอ
ขอระบาย..
เพื่อนสนิทคบมา3ปี แต่หักหลังกันแบบนี้?
และที่สำคัญเขาชอบให้เราไปนั่งดูตอนมันซ้อมบอล
แบบนี้ประจำ แข่งบอลที่ไรเราก็ต้องไปดูเพราะนางบังคับ ส่วนตัวไม่บังคับก็ไปชอบบ ก็ดีเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆก็มีความสุขดี เวลายิ่งนานขึ้นมันก็ยิ่งรู้สึกดีเเละก็รักมากขึ้นด้วย
เราก็เล่าเรื่องทั้งหมดที่ผ่านกับเพื่อนคนนึง ซึ่งเราสนิทมาก
เราคุยแชทพิมเม้าส์ตามประสาผญ.กันทุกคืน
เราบอกเพื่อนสนิทเราคนนี้ ตั้งแต่เเรกเเล้วว่า ชอบคนนี้
แอบปลื้มมาก เค้าก็ยังช่วยเราแอบเเซวเล่นๆอยู่เลยตอนนั้น
เค้ารับรู้เรื่องของเราทุกอย่าง ไม่จะเรื่องไปไหนมาไหน
ทำอะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ เพื่อนเราเค้ารู้หมด ว่างเราก็คุยกันตลอดกับเพื่อนตามปะสาเพื่อนสนิท (หรือป่าว?)
แต่สุดท้าย ..
คือแฟนเราต้องซ้อมบอลทุกเย็น เพราะเป็นนักบอลเเละนางก็ชอบเล่นมาก
มีเพื่อนเราอีกคนนึง มาบอกกับเราว่า
เห็นเพื่อนสนิทเรากับเเฟนเราซ้อนรถกลับบ้านไปด้วยกัน !!
อึ้งมาก! นาทีนั้นอึ้งมากแต่ยังไม่ค่อยเชื่อเท่าไร
ก็งงอยู่ว่าจะไปอยู่ด้วยกันได้ไง เพราะวันนั้นเพื่อนเรายังมาส่งเราที่บ้านอยู่เลย เพราะพึ่งออกไปกินข้าวมาด้วยกัน
เลยรีบเปิดเเชทเพื่อจะดูว่ามีใครบอกอะไรเราอีกไหม
เเละเพื่อนสนิทเรามันก็ทักมาบอกเราว่า แวะมาสนามบอลมาหาเพื่อนอีกคนชื่อกอ.(นามสมมุติ)
คืออีกอ.มันไปเฝ้าแฟนมันซ้อมบอลทุกวันอยู่เเล้ว
และเรียนอยู่ห้องเดียวกัน เป็นคนข้างบ้านเรา
ต่อๆ มันเเวะไปหากอ.ตอนนั้นนักบอลเลิกซ้อมกันพอดี
เเล้วไปเจอเเฟนเราบอกว่า ให้ไปส่งบ้านหน่อย เเล้วแฟนเรามันก็เข้ามาสตาทรถ ก็เลยไปส่ง
มันพิมพ์มา บอกเราแบบนี้
เราก็ไม่เข้าใจอยู่ปกติเพื่อนเราคนนี้ ถ้ามันไม่ชอบใครมันไม่ยุ้งด้วยเลย ถ้ามันชอบมันยอม ยอมทุกอย่างจิงๆ ยอมเป็นเเฟนเก็บ ก็ยอมมาเเล้ว พอพักเรื่องของมันก่อน
ประมาณดึกๆเราโทรหากอ. แต่กอ.มาเล่าให้เราฟังอีกอย่างคือ กอ.เห็นแฟนเราพูดกับเพื่อนเราจิงๆว่าไปส่งหน่อย
พูดแบบหัวเราะไม่ได้จิงจัง แล้วมันก็ยืนคุยอะไรกันสักพัก
ใหญ่ๆเลย ละก็ไปส่งกันจิงๆ เราไม่รู้เลยว่ามันมีอะไรมากกว่านี้อีกไหม แต่มันเสียความรู้สึกกับเพื่อนมากอะ
มันไม่ไปส่งก็ได้ไง คนเยอะเเยะไม่ได้มีมันคนเดียว
มันเป็นคนเดียวที่รู้เรื่องของเราเยอะที่สุด มันเป็นที่ระบายให้เราในหลายๆครั้งเวลาเราเสียใจ พอหลังจากนั้น
ก็มีคนมาบอกเราเรื่อยๆ ว่าเจอสองคนมันบ่อยเห็นอยู่ด้วยกัน เห็นไปส่งกันบ่อยขึ้น เห็นไปนั่งดูมันซ้อมบอลแทบทุกวัน คือเหมือนพังหมดทุกอย่างในชีวิตเลยอะ
ไม่มีแรงแม้จะยืน เราไม่เคยเอาเรื่องนี้ไปด่าเพื่อนหรือ
จะไปพูดให้มันฟัง ว่าจิงๆเเล้วก็รู้ว่ามันต้องมีอะไรมากกว่านี้กับเเฟนเรา แต่เรากะบเเฟนก็ยังคบกัน
ส่วนเพื่อนก็ยังคุยกันแต่น้อยลง
มันแย่มากๆจิงๆ โครตเสียความรู้สึก ตอนนี้เราไม่เข้มแข็ง
มากพอที่จะเดินออกมา เราไม่ไหว นึกถึงพ่อแม่ตลอด
ตอนเเรกไม่กล้าบอกแม่ เเต่พอเล่าให้เขาฟังมันรู้สึก
โล้งมากๆ ทุกวันนี้ก็ยังร้องไห้กับแม่ โคดอ่อนแอ
ขอระบาย..