อยากตาย

ชีวิตผมไม่เหลืออะไรแล้วครับ หมดหวัง ไม่มีอนาคต ต้องเร่ร่อนไปอยุ่ที่นั้นทีที่โน้นทีไม่มีหลักแหล่ง ผมไม่มีบ้าน ไม่ครอบครัว ออกมาอยุ่ตัวคนเดียวนานแล้ว แต่ผมเครียด ผมไม่รุ้จะอยุ่ไปเพื่อใคร ผมไม่เคยสมหวังอะไรสักอย่าง ผมท้อ ผมอยากตายแต่กลัวเจบ ผมไม่มีความสุขเลย ร้องไห้ตลอด ไม่มีวันไหนที่ไม่ร้องไห้ ร้องจนไม่มีน้ำตาแล้วครับ ผมทรมานจริงๆ ผมอยากตายไห้มันจบๆไป แต่ผมมันใจเสาะ ไม่กล้า จะหยิบมีดมาปาดคอตัวเอง ชีวิตผมไม่มีอะไรที่จะต้องเสียแล้วครับ ผมอายุ22ปี เปนคนเหนือ ออกจากบ้านมา เพราะเขาไล่ อย่างกับหมูหมา ไม่มีใครต้อนรับ ผมจึงออกมาจากเขาเพื่อเขาสบายใจ ผมออกมามีเพียงกระเป๋าเป้ใบเดียว เดินหางานขอน้ำเชากินผมนอนใต้สพาน กองขยะและแย่กว่านั้นก็นอนมาแล้วผมจึงรู้สึกว่าชีวิตผมมันไม่มีอะไรดีเลย ผมไม่อยากมีชีวิตอยุ่ต่อ ผมแค่อยากไห้มันจบแต่นั้น ทรมานเหลือเกินครับตอนนี้