มันเป็นเรื่องไร้สาระแต่ทำให้กวนใจ คือเรากับเขาคุยกันมาก่อนที่จะได้มาเรียนห้องเดียวกัน คุยกันทุกเรื่อง คุยกันนานๆรู้ทุกอย่างที่เขาเป็นและทำและเราเป็นคนเลิกคุยเพราะเขาเริ่มคุยหลายคนนานมากและเราเปี่ยนเบอร์ และสุดท้ายก็ได้มาอยู่ห้องเดียวกันตอน ม.5 หลังจากมาอยู่ห้องเดียวกัน เขามักเขามาในทุกช่วงเวลาไม่ว่าตอนนั้นจะคุยอะไรถ้าอยู่ใกล้ก็จะแทรกขึ้นมา ตอนหาคนเป็นหลีดผู้ชายที่ไม่มีใครเป็นเราก็ขอให้เป็นเขาก็เป็น และแน่นอนว่าเขามีแฟน เวลามีเรื่องขัดแย้งในหมู่เพื่อนเขากับกลุ่มเราเขาก็นิ่งและเย็น คำพูดจะดูเย็น พูดเชิงแนะนำมากกว่า
เราเคยบอกเขาให้ใช้เบอร์เดิม ,เคยบอกว่าจะเรียนกฎหมาย,เคยบอกว่าเขาเรียนเก่ง
ไม่ได้คิดอะไรจนวันเรียนจบเราให้เขาเขียนสมุดให้ เขาก็ยังใช้เบอเดิมแถมมีบอกด้วยว่าโทได้นะ ทุกวันนี้เขาก็เรียนกฎหมาย,เรียนเก่งเหมือนเดิม
"อดีตก็คืออดีตแต่มันก็มารบกวนปัจจุบันที่รู้แล้วว่าเราไม่เคยลืม" หรือว่าเราผิดที่ไม่รักษาเขาไว้
และแฟนคนปัจุบันเขาก็คือแฟนคนเก่าของเขาที่คบๆเลิกๆกันอยู่
ตกลงแล้วเขาเคยรักเราไหม
เราเคยบอกเขาให้ใช้เบอร์เดิม ,เคยบอกว่าจะเรียนกฎหมาย,เคยบอกว่าเขาเรียนเก่ง
ไม่ได้คิดอะไรจนวันเรียนจบเราให้เขาเขียนสมุดให้ เขาก็ยังใช้เบอเดิมแถมมีบอกด้วยว่าโทได้นะ ทุกวันนี้เขาก็เรียนกฎหมาย,เรียนเก่งเหมือนเดิม
"อดีตก็คืออดีตแต่มันก็มารบกวนปัจจุบันที่รู้แล้วว่าเราไม่เคยลืม" หรือว่าเราผิดที่ไม่รักษาเขาไว้
และแฟนคนปัจุบันเขาก็คือแฟนคนเก่าของเขาที่คบๆเลิกๆกันอยู่