... เขาว่าแมวเป็นสายลับ ...

แล้ววันหนึ่ง นางแมวแก่ ได้รับเกียรติ
ถูกยัดเยียด ให้เป็นสาย ขยายสาส์น
แรกรับรู้ ถึงงงใจ ไปตั้งนาน
ตรูส่งสาส์น ถึงฝ่ายไหน เมื่อไรวะ?



ทั้งแชทกลุ่ม เฟซ-ไลน์ ก็ไม่มี
ไม่คลุกคลี เละเทะ สะเปะสะปะ
สิ่งที่รู้ ก็เก็บงำ ประจำนะ
ไม่คิดจะ ปากหนา ไปว่าใคร



จะลดตัว เป็นสาย ทำไมกัน ?
ประโยชน์มัน สู่สวรรค์ ถึงชั้นไหน ?
หน้าใครเหมือน บิดาแมว แล้วหรือไร ?
จึงยอมให้ ใครดูหมิ่น อย่างสิ้นคิด?



ไม่เป็นแมว เผยอคิด แทนพวกแมว
ฉลาดแล้ว จึงเหยียดหยาม ความถูกผิด?
ได้ศัตรู แต่ก่อนอยู่ อย่างมิ่งมิตร
ช่างสิ้นคิด หนอคน แมวจนใจ



เข้าบอร์ดมา ก็เฮฮา ประสาแมว
ตั้งทู้แล้ว ให้ข้อคิด มันผิดไหม?
ทั้งดีชั่ว ล้วนรู้ อยู่แก่ใจ
ทำสิ่งใด ถูก-ผิด ต้องคิดเอง



ไม่เคยเสี้ยม ไม่ระราน มานานปี
เป็นแบบนี้ กลับมี คนข่มเหง?
หรือยิ่งใหญ่ จนกลาย เป็นนักเลง?
เลยคิดเอง เออเอง เบ่งฝีมือ



เรื่องกระจิบ ยังตีความ ได้กระจอก
แล้วจะออก การใหญ่ ได้ไหวหรือ?
นางแมวขอ ปรามาส ในฝีมือ
ความเชื่อถือ หมดไป ในวันนี้










[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้


ม่ายช่าย .. เจ้าค่ะคุณพี่หมื่น คุณพี่จำบทผิดไปแร้ววว
.. บทใหม่ต้องท่องอย่างนี้นะเจ้าคะ ..



"ออเจ้าเป็นคนกำเริบ ไม่รู้จักกาลเทศะ ความคิดพิกลพิการ ตีความไม่เป็นความ
แปลงสาส์นได้ต่ำตม จิตใจหยาบกระด้าง ไม่มีเมตตาเพื่อนร่วมอุดมการณ์
ปรักปรำผู้อื่นอย่างมักง่าย ไม่ละอายแก่ใจ ขี้โม้ตัวเป็นขน
ดีแต่แต่งตัวนั่งชม้อยชายตาหาความผิดใส่ความผู้อื่น
น่ารังเกียจ น่ารำคาญ"



กรุณาท่องใหม่ด้วยเจ้าค่ะ
ออแมวข้าจักขอบพระคุณยิ่ง








แต่เมื่ออยากให้แมวเป็นสายก็เป็นได้เหมือนกันนะ


.. สาย .. เกินคำแก้ตัวทั้งปวงแล้ววะค่ะ