ระหว่าง 'ทำใจยอมรับ' กับ 'การปรับตัว' คุณเลือกอย่างไหนกันคะ
เรื่องของเราคือ ฝ่ายชายเรียกร้องให้ยอมรับในพฤติกรรมของเค้า ซึ่งไม่ใช่พฤติกรรมที่ไม่ดีนะคะ แต่ก็เป็นเรื่องที่ความเป็นผู้หญิงไม่ค่อยจะเข้าใจบ้างในบางเวลา เช่น เวลาเค้าเสร็จจากงานแล้วจะไปนั่งสังสรรค์กับเพื่อนฝูงหรือพี่ๆที่ทำงานด้วยกันต่อ เค้าจะพิมพ์มาบอกว่า
'เสร็จงานแล้วแต่ไปกินกันต่อ น่าจะกลับ 4 ทุ่มนะ' เราก็ตอบกลับไปว่า
'โอเคค่ะ'
แล้วเราก็รอ... เวลาผ่านไป 5 ทุ่ม.. เที่ยงคืน.. ตีหนึ่ง.. ไร้วี่แวว เราก็น้อยใจนะแต่ก็นอนไปเลย
(เราอยู่กันคนละที่ คุยผ่านโทรศัพท์กันค่ะ)
เช้าอีกวันก็คุยกัน เค้าก็รู้นะคะว่าเราไม่โอเค เราคิดแค่ว่าถ้าเค้าแค่พิมพ์มาบอกสักนิดว่า 'ยังไม่กลับนะ น่าจะอีกนาน ไม่ต้องรอ นอนได้เลย' เราก็โอเคแล้วค่ะ เราเป็นคนที่เข้าใจอะไรง่ายค่ะ แต่พอคุยกันเค้าพูดว่า
'ปกติเค้าก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว มีเวลาที่ไม่แน่ไม่นอน ถ้าเราแค่ไม่ต้องรอ ถึงเวลาก็นอนไปเลย เราจะได้ไม่ต้องมารอแล้วคิดมาก'
ตอนนั้นเราก็เข้าใจแล้วก็เคลียร์นะคะ
แต่วันนี้มันก็ยังพอมีเหตุการณ์ประมาณนี้อีก แล้วเราก็คิดได้ว่า เราควรคุยเพื่อจะให้เค้าปรับตัวบ้างได้มั้ย แค่เรื่องเล็กๆ ไม่มากมายเลยค่ะ เช่น พิมพ์มาบอกว่าไม่ต้องรอ ยกเว้นถ้าไม่สะดวกจริงๆ เราเข้าใจสถานการณ์ได้ค่ะ
ถ้าคนเราคิดแต่เพียงว่า >> ก็ชั้นเป็นแบบนี้ พวกเธอต้องเข้าใจและยอมรับชั้นให้ได้นะ เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาลแล้วไม่ยอมปรับตัวอะไรเลย << เราควรอยู่ห่างจากคนแบบนี้รึป่าว
เราอยากขอคำปรึกษาค่ะว่าเราควรทำอย่างไรดี อยากทราบมุมมองความคิดของคุณผู้ชายด้วยค่ะ ว่าคุณมีความคิดเห็นอย่างไรกับเหตุการณ์แบบนี้ค่ะ
ขอบคุณมากๆค่ะ
(คำถาม) ยอมรับ VS ปรับตัว
เรื่องของเราคือ ฝ่ายชายเรียกร้องให้ยอมรับในพฤติกรรมของเค้า ซึ่งไม่ใช่พฤติกรรมที่ไม่ดีนะคะ แต่ก็เป็นเรื่องที่ความเป็นผู้หญิงไม่ค่อยจะเข้าใจบ้างในบางเวลา เช่น เวลาเค้าเสร็จจากงานแล้วจะไปนั่งสังสรรค์กับเพื่อนฝูงหรือพี่ๆที่ทำงานด้วยกันต่อ เค้าจะพิมพ์มาบอกว่า
'เสร็จงานแล้วแต่ไปกินกันต่อ น่าจะกลับ 4 ทุ่มนะ' เราก็ตอบกลับไปว่า
'โอเคค่ะ'
แล้วเราก็รอ... เวลาผ่านไป 5 ทุ่ม.. เที่ยงคืน.. ตีหนึ่ง.. ไร้วี่แวว เราก็น้อยใจนะแต่ก็นอนไปเลย
(เราอยู่กันคนละที่ คุยผ่านโทรศัพท์กันค่ะ)
เช้าอีกวันก็คุยกัน เค้าก็รู้นะคะว่าเราไม่โอเค เราคิดแค่ว่าถ้าเค้าแค่พิมพ์มาบอกสักนิดว่า 'ยังไม่กลับนะ น่าจะอีกนาน ไม่ต้องรอ นอนได้เลย' เราก็โอเคแล้วค่ะ เราเป็นคนที่เข้าใจอะไรง่ายค่ะ แต่พอคุยกันเค้าพูดว่า
'ปกติเค้าก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว มีเวลาที่ไม่แน่ไม่นอน ถ้าเราแค่ไม่ต้องรอ ถึงเวลาก็นอนไปเลย เราจะได้ไม่ต้องมารอแล้วคิดมาก'
ตอนนั้นเราก็เข้าใจแล้วก็เคลียร์นะคะ
แต่วันนี้มันก็ยังพอมีเหตุการณ์ประมาณนี้อีก แล้วเราก็คิดได้ว่า เราควรคุยเพื่อจะให้เค้าปรับตัวบ้างได้มั้ย แค่เรื่องเล็กๆ ไม่มากมายเลยค่ะ เช่น พิมพ์มาบอกว่าไม่ต้องรอ ยกเว้นถ้าไม่สะดวกจริงๆ เราเข้าใจสถานการณ์ได้ค่ะ
ถ้าคนเราคิดแต่เพียงว่า >> ก็ชั้นเป็นแบบนี้ พวกเธอต้องเข้าใจและยอมรับชั้นให้ได้นะ เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาลแล้วไม่ยอมปรับตัวอะไรเลย << เราควรอยู่ห่างจากคนแบบนี้รึป่าว
เราอยากขอคำปรึกษาค่ะว่าเราควรทำอย่างไรดี อยากทราบมุมมองความคิดของคุณผู้ชายด้วยค่ะ ว่าคุณมีความคิดเห็นอย่างไรกับเหตุการณ์แบบนี้ค่ะ
ขอบคุณมากๆค่ะ