พอดีไปเจอ Blog ของสาวจีนจากปักกิ่งผู้หนึ่ง เห็นว่าเรื่องราวของเธอน่าสนใจดี เลยเอามาแบ่งปันครับ
ที่มา :
https://th.hujiang.com/new/p1171474/
พอดีผมไม่ได่เรียนภาษาจีนมานะครับ อาศัยล่ามอินเตอร์อย่างกูเกิ้ลช่วย ก็เลยเอาเรื่องราวมาประติดประต่อ
เรียบเรียงได้ประมาณนี้ ผิดถูกก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี่
เรื่องของเรื่องเริ่มจาก เด็กสาวชาวจีนผู้หนึ่งจากเมืองปักกิ่ง ได้มาเที่ยวเชียงใหม่(น่าจะมากับครอบครัว)
เมื่อเดือนสิงหาคมปี 2558 ตอนนั้นเธอรู้สึกต้องมนต์ และหลงเสน่ห์เมืองเชียงใหม่ เธอชอบสภาพแวดล้อมที่ดู
เงียบสงบ(ต่างจากปักกิ่งบ้านเกิดของเธอ), ชอบดอกไม้,ชอบนก, ชอบผู้คนที่นี่ และวันหนึ่ง เธอได้มีโอกาสเข้าไปเที่ยว
ที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ได้ไปแวะที่อ่างแก้ว
# อ่างแก้ว ม.ช.
เธอได้เห็นภาพผู้คนที่ใส่ชุดนักศึกษาที่นั่นแล้วมีความรู้สึกประทับใจอย่างบอกไม่ถูก ถึงกับคิดในใจในตอนนั้นว่า
ถ้าเธอได้มาเรียนที่นี่ คงจะมีความสุขมาก และเมื่อเธอได้รับรู้ข้อมูลเพิ่มเติมว่า ม.ช. เป็นมหาวิทยาลัยชั้นแนวหน้า
และติด Top5 ของประเทศไทยด้วยยิ่งแล้ว นั่นก็ยิ่งทำให้เธอสนใจอยากมาเรียนที่นี่มากขึ้น และนั่นเป็นจุดเริ่มต้น
ของความฝันที่ว่า อีกสองปีข้างหน้า เธอจะต้องมาเรียนที่นี่ให้ได้
เมื่อเธอกลับไปที่จีน เธอได้พูดความตั้งใจนี้ให้ครอบครัวฟัง ซึ่งก็ไม่ง่ายนักทีจะให้ทุกคนยอมรับ เพราะตอนนั้นครอบครัว
เธอคาดหวังอยากให้ไปเรียนในประเทศแถบอเมริกา หรือยุโรปมากกว่า และคนรอบข้างก็ยังมีความเข้าใจต่อการศึกษา
ในประเทศไทยไม่มากนัก แต่เธอก็ไม่ย่อท้อ และไม่เปลี่ยนความคิด นอกจากนั้น ยังไม่ใช่แค่ฝันไปวันๆ เธอยังเริ่มเรียน
ภาษาไทยอย่างจริงจัง โดยการไปเรียนที่โรงเรียนสอนภาษาไทยในปักกิ่ง และเธอก็รู้สึกว่าโชคดีมากๆ ที่ครูสอนภาษาไทย
เคยมีประสบการณ์เรียนในเมืองไทยมาแล้ว เธอจึงได้เรียนภาษาไทยที่ออกเสียงอย่างถูกต้อง และรู้สึกสนุกกับมัน และยัง
มีเพื่อนคนไทยที่ไปเรียนที่ปักกิ่งด้วย ก็ยิ่งทำให้เธอพัฒนาภาษาไทยได้เร็วขึ้น
# สมุดโน๊ตเรียนภาษาไทยในช่วงแรกๆ
เมื่อใกล้จะจบมัธยมปลาย เธอก็ยื่นสมัครเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ทันที ซึ่งตอนแรกก็ไม่ง่ายเลย เพราะการยื่น
ทางอินเตอร์เน็ตในตอนนั้น ก็มีปัญหาเรื่องระบบที่ไม่เสถียรเท่าที่ควร เมื่อสมัครเสร็จ ก็ต้องสอบทั้งข้อเขียนและการ
สัมภาษณ์ และในที่สุด....ความพยายามตลอดสองปีที่ผ่านมาก็สัมฤทธ์ผล เมื่อเธอได้รับจดหมายตอบรับให้เข้าเรียน
ที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ได้
จากวันนั้น วันที่เห็นคนอื่นใส่ชุดนักศึกษาที่อ่างแก้วจนกลายเป็นแรงบันดาลใจให้ตัวเอง
บัดนี้ เธอได้สวมชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ด้วยความภาคถูมิใจอย่างที่สุดแล้ว.
เมื่อเด็กสาวชาวจีนคนหนึ่งใฝ่ฝันอยากมาเรียนที่ม.ช. และในที่สุด เธอก็ทำมันสำเร็จ
ที่มา :https://th.hujiang.com/new/p1171474/
พอดีผมไม่ได่เรียนภาษาจีนมานะครับ อาศัยล่ามอินเตอร์อย่างกูเกิ้ลช่วย ก็เลยเอาเรื่องราวมาประติดประต่อ
เรียบเรียงได้ประมาณนี้ ผิดถูกก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี่
เรื่องของเรื่องเริ่มจาก เด็กสาวชาวจีนผู้หนึ่งจากเมืองปักกิ่ง ได้มาเที่ยวเชียงใหม่(น่าจะมากับครอบครัว)
เมื่อเดือนสิงหาคมปี 2558 ตอนนั้นเธอรู้สึกต้องมนต์ และหลงเสน่ห์เมืองเชียงใหม่ เธอชอบสภาพแวดล้อมที่ดู
เงียบสงบ(ต่างจากปักกิ่งบ้านเกิดของเธอ), ชอบดอกไม้,ชอบนก, ชอบผู้คนที่นี่ และวันหนึ่ง เธอได้มีโอกาสเข้าไปเที่ยว
ที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ได้ไปแวะที่อ่างแก้ว
# อ่างแก้ว ม.ช.
เธอได้เห็นภาพผู้คนที่ใส่ชุดนักศึกษาที่นั่นแล้วมีความรู้สึกประทับใจอย่างบอกไม่ถูก ถึงกับคิดในใจในตอนนั้นว่า
ถ้าเธอได้มาเรียนที่นี่ คงจะมีความสุขมาก และเมื่อเธอได้รับรู้ข้อมูลเพิ่มเติมว่า ม.ช. เป็นมหาวิทยาลัยชั้นแนวหน้า
และติด Top5 ของประเทศไทยด้วยยิ่งแล้ว นั่นก็ยิ่งทำให้เธอสนใจอยากมาเรียนที่นี่มากขึ้น และนั่นเป็นจุดเริ่มต้น
ของความฝันที่ว่า อีกสองปีข้างหน้า เธอจะต้องมาเรียนที่นี่ให้ได้
เมื่อเธอกลับไปที่จีน เธอได้พูดความตั้งใจนี้ให้ครอบครัวฟัง ซึ่งก็ไม่ง่ายนักทีจะให้ทุกคนยอมรับ เพราะตอนนั้นครอบครัว
เธอคาดหวังอยากให้ไปเรียนในประเทศแถบอเมริกา หรือยุโรปมากกว่า และคนรอบข้างก็ยังมีความเข้าใจต่อการศึกษา
ในประเทศไทยไม่มากนัก แต่เธอก็ไม่ย่อท้อ และไม่เปลี่ยนความคิด นอกจากนั้น ยังไม่ใช่แค่ฝันไปวันๆ เธอยังเริ่มเรียน
ภาษาไทยอย่างจริงจัง โดยการไปเรียนที่โรงเรียนสอนภาษาไทยในปักกิ่ง และเธอก็รู้สึกว่าโชคดีมากๆ ที่ครูสอนภาษาไทย
เคยมีประสบการณ์เรียนในเมืองไทยมาแล้ว เธอจึงได้เรียนภาษาไทยที่ออกเสียงอย่างถูกต้อง และรู้สึกสนุกกับมัน และยัง
มีเพื่อนคนไทยที่ไปเรียนที่ปักกิ่งด้วย ก็ยิ่งทำให้เธอพัฒนาภาษาไทยได้เร็วขึ้น
# สมุดโน๊ตเรียนภาษาไทยในช่วงแรกๆ
เมื่อใกล้จะจบมัธยมปลาย เธอก็ยื่นสมัครเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ทันที ซึ่งตอนแรกก็ไม่ง่ายเลย เพราะการยื่น
ทางอินเตอร์เน็ตในตอนนั้น ก็มีปัญหาเรื่องระบบที่ไม่เสถียรเท่าที่ควร เมื่อสมัครเสร็จ ก็ต้องสอบทั้งข้อเขียนและการ
สัมภาษณ์ และในที่สุด....ความพยายามตลอดสองปีที่ผ่านมาก็สัมฤทธ์ผล เมื่อเธอได้รับจดหมายตอบรับให้เข้าเรียน
ที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ได้
จากวันนั้น วันที่เห็นคนอื่นใส่ชุดนักศึกษาที่อ่างแก้วจนกลายเป็นแรงบันดาลใจให้ตัวเอง
บัดนี้ เธอได้สวมชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ด้วยความภาคถูมิใจอย่างที่สุดแล้ว.