คือเรากับเพื่อนคนนึง เรียนกันคนละมหาลัย เพื่อนเราคนเนี้ย เราให้นางช่วยติวนู่นติวนี่ ติวเสดไปกินข้าว มีอะไรปรึกษาคุยกันตลอด เราก็มักจะพูดเล่นๆหรือเล่นอะไรแรงๆไปแล้วก็ขอโทษแต่เพื่อนก็ไม่เคยโกรธนะ แต่เราอ่ะนัดอะไรไว้กับนางละชอบเลื่อน ผิดเวลาตลอด เราก็รู้สึกผิดนะที่ไม่โตเป็นผู้ใหญ่มากพอ เวลาคุยกันก็ชอบเปลี่ยนไลน์บ่อย เหมือนเราโรคจิตอ่ะพอมีปัญหาอะไรหรือหงุดหงิดในใจ ก็จะเปลี่ยนไลน์ ก็ต้องคอยแอดเพื่อน มาทักนางตลอด หลายครั้ง
ทีนี้วันนึงเรานัดนางไปเที่ยวกัน ตอนแรกตกลงกันได้แล้ว ละเหมือนเราเลื่อนเวลาอีก นางก็ไม่ว่างละ เราเลยตัดพ้อใส่นาง นางก็ขอโทษนะ เราก็จบบทสนทนา
ทีนี้เพื่อนเราก็ส่งแบบบันทึกความรู้สึกของเพื่อนเราที่มีต่อเราว่า เออทำแบบนี้ไม่พอใจตั้งแต่ผิดนัดบ่อยๆ มันเหมือนไม่ให้ความสำคัญมากพอ ละเราอ่ะชอบให้คนอื่นตามเราตลอด เอาแต่ใจโดยที่คนอื่นก็มีชีวิตของเขา เราอ่านละก็คิดได้ไง ขอโทษนางไป นางก็บอกให้ปรับ เราเลยหลีกตัวลบไลน์ทิ้งอีก พอจะแอดไปเหมือนแอดไม่ได้เพื่อนเราน่าจะปิดให้แอดเพราะอะไรสักอย่าง มาวันนึงแอดได้เราเลยถามนางว่าโกรธอยู่มั้ย นางก็บอก "ไม่โกรธนะ" ถามว่าจะกลับมาเปนเพื่อนกันอีกได้มั้ย นางก็ไม่ตอบละ แต่ไม่ได้บล็อคเรานะ เราเลยถามเพื่อนนางอีกคนว่า จะคบเปนเพื่อนได้อีกไหม นางก็ฝากบอกเพื่อนนางว่า ไม่ละ เราก็ทำใจ แบบเราเข้าใจว่าเพื่อนเราอ่ะน่าจะเสียความรู้สึกมาก ตั้งแต่เราชอบผิดนัดบ่อยๆ คงไม่ให้ความสำคัญมากพอ และคนอื่นต้องตามเราอ่ะ เรารู้สึกผิดมากๆเหมือนเป็น คนเลวในสังคมเลย แบบเราสำนึกได้แต่ก็สายไปแล้วเนอะ มันย้อนไปไม่ได้ละ แค่มาเตือนทุกคนว่า เวลาอ่ำสำคัญมาก การกระทำอะไรลงไปมันมีผลตามมาทีหลังต้องคิดให้มากๆก่อนลงมือทำอ่ะ เรารู้ว่าเรื่องผิดนัดแบบนี้มันร้ายแรงมากสำหรับใครหลายๆคน และอาจจะสำหรับเพื่อนคนนี้ด้วย เราก็ได้แต่ทำใจ เสียดายแบบเสียเพื่อนดีๆไปคนนึงแล้ว โทษตัวเองมาก แบบบางทีเราก็อยากตายแล้วเริ่มต้นใหม่กับทุกสิ่งอ่ะนะ คือเสียใจมากเหมือนเพื่อนเลวๆคนนึงอ่ะ
เคยทำผิดใส่เพื่อน แล้วเพื่อนเลิกคบกับคุณไปตลอดกาลไหมค้ะ
ทีนี้วันนึงเรานัดนางไปเที่ยวกัน ตอนแรกตกลงกันได้แล้ว ละเหมือนเราเลื่อนเวลาอีก นางก็ไม่ว่างละ เราเลยตัดพ้อใส่นาง นางก็ขอโทษนะ เราก็จบบทสนทนา
ทีนี้เพื่อนเราก็ส่งแบบบันทึกความรู้สึกของเพื่อนเราที่มีต่อเราว่า เออทำแบบนี้ไม่พอใจตั้งแต่ผิดนัดบ่อยๆ มันเหมือนไม่ให้ความสำคัญมากพอ ละเราอ่ะชอบให้คนอื่นตามเราตลอด เอาแต่ใจโดยที่คนอื่นก็มีชีวิตของเขา เราอ่านละก็คิดได้ไง ขอโทษนางไป นางก็บอกให้ปรับ เราเลยหลีกตัวลบไลน์ทิ้งอีก พอจะแอดไปเหมือนแอดไม่ได้เพื่อนเราน่าจะปิดให้แอดเพราะอะไรสักอย่าง มาวันนึงแอดได้เราเลยถามนางว่าโกรธอยู่มั้ย นางก็บอก "ไม่โกรธนะ" ถามว่าจะกลับมาเปนเพื่อนกันอีกได้มั้ย นางก็ไม่ตอบละ แต่ไม่ได้บล็อคเรานะ เราเลยถามเพื่อนนางอีกคนว่า จะคบเปนเพื่อนได้อีกไหม นางก็ฝากบอกเพื่อนนางว่า ไม่ละ เราก็ทำใจ แบบเราเข้าใจว่าเพื่อนเราอ่ะน่าจะเสียความรู้สึกมาก ตั้งแต่เราชอบผิดนัดบ่อยๆ คงไม่ให้ความสำคัญมากพอ และคนอื่นต้องตามเราอ่ะ เรารู้สึกผิดมากๆเหมือนเป็น คนเลวในสังคมเลย แบบเราสำนึกได้แต่ก็สายไปแล้วเนอะ มันย้อนไปไม่ได้ละ แค่มาเตือนทุกคนว่า เวลาอ่ำสำคัญมาก การกระทำอะไรลงไปมันมีผลตามมาทีหลังต้องคิดให้มากๆก่อนลงมือทำอ่ะ เรารู้ว่าเรื่องผิดนัดแบบนี้มันร้ายแรงมากสำหรับใครหลายๆคน และอาจจะสำหรับเพื่อนคนนี้ด้วย เราก็ได้แต่ทำใจ เสียดายแบบเสียเพื่อนดีๆไปคนนึงแล้ว โทษตัวเองมาก แบบบางทีเราก็อยากตายแล้วเริ่มต้นใหม่กับทุกสิ่งอ่ะนะ คือเสียใจมากเหมือนเพื่อนเลวๆคนนึงอ่ะ