#World Cat Day

เพิ่งรู้ว่ามีวันแมวโลก สาวกทาสแมวคงมีเยอะทั่วโลกและดีใจที่มีวันของเหมียวด้วย ผมก็เลี้ยงแมวกับเขาด้วย 1 ตัว แบบจับพลัดจับผลู ตกบันไดพลอยโจนครับ ตั้งชื่อให้ว่า ลัคกี้ เพื่อบอกว่ามันโชคดีจะได้ไม่โชคร้ายเหมือนตอนมันยังเล็ก วันที่ผมรับเจ้าลัคกี้มาอยู่บ้านเมื่อสองปีก่อนคือ ว้ันที่ผมและเพื่อนร่วมงานรุ่นน้องออกไปทานข้าวมื้อเที่ยงกันตามปกติ พอออกจากที่ทำงานได้สักพัก น้องผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มเหลือบไปเห็นคนสติไม่ดี แต่งกายสกปรก ผมยาว ที่สะดุดตาคือ ที่เอวเขามีสายสมอลทอล์คผูกติดอยู่ ที่ปลายของสายคือ ลูกแมวสีดำกำลังดิ้นกระยิ้ม กระสน เอาชีวิตรอดจากการถูกรัดคอจนหายใจไม่ออก น้องผู้หญิงร้องลั่นว่า พี่ช่วยมันได้ (ต้องบอกว่าน้องคนนี้เป็นทาสแมวตัวยง เก็บแมวไปเลี้ยงที่บ้านเกือบ 10 ตัวแล้ว) ผมก็สงสารทั้งแมวและรุ่นน้อง เลยเข้าไปบอกคนสติไม่ดีว่า ปล่อยแมวเถอะ มันบาปนะ เขาตอบสวนมาทันทีว่า อิจฉาเหรอ มีแต่คนอิจฉา ผมไปไม่ถูกเลยคราวนี้ คุยกับน้อง ๆ ว่า งั้นไปเชิญ
ตำรวจในร้านขายทองแถวที่ทำงานมาช่วย เท่านั้นแหละ คนบ้าก็ยังกลัวตำรวจอยู่นะ ผมเพิ่งรู้ ตำรวจพูดเสียงดังว่า เฮ้ย _ึงปล่อยแมวเดี๋ยวนี้ แค่นี้เขาก็งงจังงังนิ่งไป น้องอีกคนไปขอยืมกรรไกรจากร้านค้าเมื่อไรไม่รู้ ตัดฉับได้ลูกแมวดำมา พวกเราขอบคุณคุณตำรวจแล้วรีบเดินออกมา ระหว่างทางไปกินข้าว น้องผู้หญิงก็โทรหายายว่าได้ช่วยลูกแมวมาจะให้ยายช่วยเลี้ยง สักครู่น้องก็เริ่มร้องไห้ บอกว่ายายบอกว่าเลี้ยงไม่ไหวแล้ว เพราะอายุมาก ส่วนทางบ้านของน้องเอง โควต้าแมวก็เต็มแล้ว และมีแมวโต กลัวว่าจะทำร้ายลูกแมวตัวนี้ น้องยังร้องไห้ต่อ ดราม่าเลยคราวนี้ ผมเลยตัดสินใจบอกน้องว่า ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมเอาไปช่วยเลี้ยงให้ก่อน ตัวแค่นี้เองดูแลไม่ยาก (ผมเองเลี้ยงสัตว์มาตั้งแต่เด็กตั้งแต่แมลงยันสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ยกเว้นแมว จึงไม่ลำบากอะไรในการเลี้ยงลูกแมว) เย็นวันนั้นผมพาเจ้าลัคกี้กลับบ้าน พอถึงบ้านสิ่งแรกที่ทำหลังจากผมวางมันลงพื้นคือ วิ่งจี๋ไปหลบซอกตู้ซิ้งค์น้ำใหญ่และไม่เคยโผล่ออกมาอีกเลย ตอนอุ้มมันทีแรกรู้แต่ว่ามันผมมาก และหน้าตาออกแนวหน้าเกลียด ขนแหว่ง ๆ หาความน่ารักไม่ได้ นอกจากขนาดที่ดูเล็กจิ๋วเท่านั้นเอง ผมลองให้อาหารซองเป็นอาหารเปียกซึ่งมันก็แอบย่องมากิน แล้วรีบกลับเข้าไปในซอกนั้นอีก เข้าใจว่ามันคงโตพอสมควรจึงกินอาหารเปียกได้แล้ว ไม่ต้องให้นมแล้ว จึงค่อยใจชื้น ช่วงนี้ผมก็ลงประกาศหาคนรับเลี้ยงเจ้าลัคกี้ในเฟซ บุ้ค มีคนมาถามหลายคนว่าอยู่แถวไหน พอบอกไป เขาก็บอกว่าจะช่วยบอกต่อให้ จนผ่านไปสักสองอาทิตย์ ลัคกี้เริ่มคุ้นกับผมแล้ว มันจึงออกมากินอาหารแบบให้เห็นจะจะ บางอย่างเริ่มบอกผมว่าคงต้องเลี้ยงยาว ผมจึงเริ่มพาไปหาหมอฉีดวัคซีน ถ่ายพยาธิ บลา ๆ ๆ นี่เองกระมังที่เรียกว่า พรหมลิขิต ตอนนี้ลัคกี้เป็นหนุ่มแล้ว และได้จับทำหมันเรียบร้อย เป็นแมวสุขภาพดี แต่ขี้ตกใจ ขี้กลัว หัวมีรอยยุบเหมือนโดนอะไรสักอย่าง ผมคิดว่าทำบุญที่บ้านกับเจ้าลัคกี้ได้ทุกวัน ออมบุญและออมสุขจากเจ้านี่แหละ Happy World Cat Day ครับ สาวกและทาสแมว

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่