เป็นกระทู้แรกค่ะ ปกติเป็นแค่ผู้อ่าน ข้องใจ ไม่เข้าใจ ค่ะ จึงคิดว่าน่าจะได้คำตอบบ้างจากผู้รู้ ค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า ตัวเองเป็นคนที่ไม่ค่อยสันทัดเรื่องความรัก เคยคบคนๆ นึง รับรู้ได้ว่ารักมาก แต่ก็เปนคนที่มีเจ้าของแล้วค่ะ แล้วต้องเลิกกัน จนผ่านมา 10 กว่าปีได้ จนตอนนี้ ได้เจอคนที่ทำให้รู้สึกแบบนั้นอีกครั้ง แล้วก็เหมือนเดิมค่ะ คือ แต่งงานแล้ว แต่เป็นชาวต่างชาติ ตัวผู้ชายเป็นแบบออกแนวศิลปินน่ะค่ะ อาร์ตๆๆ ไม่ยึดติด ไม่ผูกมัด แต่ที่รู้สึกเหมือนกันคือตอนเจอกัน รู้สึกเหมือนว่าเป็นรักแรก เด็กๆๆ ใสๆๆ (ประมาณแก่แล้วทั้งคู่ค่ะ 55)เหมือนได้ช่วงเวลานั้นกลับมา เราจึงได้มีไรกันเกินเลยจากที่คิดคบกันแค่ใสๆๆ ไรงี้เพราะคิดว่าแบบใสๆมันมีความสุขกว่า แต่พอเวลาผ่านไป ต่างรู้สึกผิดทั้งคู่ จึงหยุดความสัมพันธ์ไว้แค่พี่น้อง แต่ยังคุยกัน คิดถึง และอยากเจอ แต่กลัวว่าจะห้ามใจไม่ได้ จากที่คุยกัน ฝ่ายชายบอกว่าชอบ และเวลามี sex กัน มีความสุขมาก เวลาอยู่ด้วยคุยด้วย มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก อยากอยู่ด้วย แต่ไม่อยากมีไรกับเราแล้วเพราะว่า สงสาร ??
เราเลย อยากจะรู้ว่า ที่เราและเค้ารู้สึก มันคือ อะไร รัก หลง หรือแค่ ความใคร่ แต่สำหรับเราบอกได้เลยว่าเปนความรัก แต่ไม่มั่นใจในฝ่ายชาย ว่ารู้สึก ยังไงกันแน่ และอยากเข้าใจความรู้สึกของเค้าค่ะ
-เรื่องแฟนชาวต่างชาติ สถานะไม่มั่นคง เค้ากลับประเทศ จะกลับมา เดือนหน้า /ทั้งคู่มีปัญหาทางวัฒนธรรม ประมาณนี้ค่ะ แบบไม่อยากพาดพิงมาก
-การใช้ชีวิต ความชอบ คล้ายกัน แต่สังคม เราชอบแบบไทย นั่งชิวฟังเพลงสด ส่วนฝ่ายชายชอบแบบอเมริกัน ดนตรีสดแนวเร้กเก้ อคูสติก หรือไรนี่แหละ(ฝรั่งๆๆ น่ะค่ะ แบบเที่ยว คงไปกันคนล่ะที่ กลับก็บอก หรือเลิกก็เจอกัน แล้วแต่โอกาศ)เปนคนไม่จิก หรือติด ทั้งคู่
-เวลาว่านั่งคุยกันทั้งวัน ไม่รู้สึกเบื่อและเวลาผ่านไปเร็วมาก ทั้งที่ก็มีแค่น้อยนิด T_T
ที่ร่ายยาวมานี่ แค่อยากรู้ความหมายของการ รักนะ แต่ไม่อยากมีไรด้วยแล้ว เพราะสงสารเรา มันคือ รักใช่มั้ย ??
ใครเคยผ่านเคยเจอหรือพอจะดู ออกจากมุมมองของคนนอก น่ะ ไม่อยากเข้าข้างตัวเองด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
รัก แต่ สงสาร ไม่อยากมีไรด้วย เพราะสงสาร
เรื่องมีอยู่ว่า ตัวเองเป็นคนที่ไม่ค่อยสันทัดเรื่องความรัก เคยคบคนๆ นึง รับรู้ได้ว่ารักมาก แต่ก็เปนคนที่มีเจ้าของแล้วค่ะ แล้วต้องเลิกกัน จนผ่านมา 10 กว่าปีได้ จนตอนนี้ ได้เจอคนที่ทำให้รู้สึกแบบนั้นอีกครั้ง แล้วก็เหมือนเดิมค่ะ คือ แต่งงานแล้ว แต่เป็นชาวต่างชาติ ตัวผู้ชายเป็นแบบออกแนวศิลปินน่ะค่ะ อาร์ตๆๆ ไม่ยึดติด ไม่ผูกมัด แต่ที่รู้สึกเหมือนกันคือตอนเจอกัน รู้สึกเหมือนว่าเป็นรักแรก เด็กๆๆ ใสๆๆ (ประมาณแก่แล้วทั้งคู่ค่ะ 55)เหมือนได้ช่วงเวลานั้นกลับมา เราจึงได้มีไรกันเกินเลยจากที่คิดคบกันแค่ใสๆๆ ไรงี้เพราะคิดว่าแบบใสๆมันมีความสุขกว่า แต่พอเวลาผ่านไป ต่างรู้สึกผิดทั้งคู่ จึงหยุดความสัมพันธ์ไว้แค่พี่น้อง แต่ยังคุยกัน คิดถึง และอยากเจอ แต่กลัวว่าจะห้ามใจไม่ได้ จากที่คุยกัน ฝ่ายชายบอกว่าชอบ และเวลามี sex กัน มีความสุขมาก เวลาอยู่ด้วยคุยด้วย มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก อยากอยู่ด้วย แต่ไม่อยากมีไรกับเราแล้วเพราะว่า สงสาร ??
เราเลย อยากจะรู้ว่า ที่เราและเค้ารู้สึก มันคือ อะไร รัก หลง หรือแค่ ความใคร่ แต่สำหรับเราบอกได้เลยว่าเปนความรัก แต่ไม่มั่นใจในฝ่ายชาย ว่ารู้สึก ยังไงกันแน่ และอยากเข้าใจความรู้สึกของเค้าค่ะ
-เรื่องแฟนชาวต่างชาติ สถานะไม่มั่นคง เค้ากลับประเทศ จะกลับมา เดือนหน้า /ทั้งคู่มีปัญหาทางวัฒนธรรม ประมาณนี้ค่ะ แบบไม่อยากพาดพิงมาก
-การใช้ชีวิต ความชอบ คล้ายกัน แต่สังคม เราชอบแบบไทย นั่งชิวฟังเพลงสด ส่วนฝ่ายชายชอบแบบอเมริกัน ดนตรีสดแนวเร้กเก้ อคูสติก หรือไรนี่แหละ(ฝรั่งๆๆ น่ะค่ะ แบบเที่ยว คงไปกันคนล่ะที่ กลับก็บอก หรือเลิกก็เจอกัน แล้วแต่โอกาศ)เปนคนไม่จิก หรือติด ทั้งคู่
-เวลาว่านั่งคุยกันทั้งวัน ไม่รู้สึกเบื่อและเวลาผ่านไปเร็วมาก ทั้งที่ก็มีแค่น้อยนิด T_T
ที่ร่ายยาวมานี่ แค่อยากรู้ความหมายของการ รักนะ แต่ไม่อยากมีไรด้วยแล้ว เพราะสงสารเรา มันคือ รักใช่มั้ย ??
ใครเคยผ่านเคยเจอหรือพอจะดู ออกจากมุมมองของคนนอก น่ะ ไม่อยากเข้าข้างตัวเองด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ