ออกตัวก่อนว่าเราอายุ 23 ค่ะ เค้าอายุ 26
เค้าเคยมีแฟน และมีลูก 1 คนอายุประมาณ 9 ขวบ ก่อนจะมาคบเรา
แรกๆเราไม่ได้ชอบเขาค่ะ แต่หลังๆได้คุยกันบ่อยขึ้นจึงทำให้รู้สึกดี
และตัดสินใจคบกันค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้เค้ารอเราจะไปกินข้าวพร้อมกัน
ตอนพักเที่ยงของออฟฟิศค่ะ เค้าก็บ่นหิวๆ แต่เราต้องรอเวลา 12.30 น. ก่อน
ถึงจะลงไปกินข้าว เราทำงานที่เดียวกันค่ะ บทสนทนาจะเป็นประมาณนี้
(ถามในไลน์)
เรา : จะกินก่อนไหม จะได้ลงไปเป็นเพื่อน หรือจะรอ 12.30 กินด้วยกัน
เขา : ตอบมาแค่หิวๆ (แต่ตอนนั้นเขาหาน้ำทานรองท้องในห้องครัวออฟฟิศแล้ว)
เรา : งั้น 12.30 ลุกละลงไปกินข้าวกัน
เสร็จปุ๊ปก็เดินไป ร้านอาหารร้านนึงค่ะ เค้าเคยชวนว่าอยากมาทานเมื่ออาทิตย์ก่อน จะทานเมนู 1 แถม 1
แล้วมันเกิดผิดพลาด ยังไม่ถึงเวลาแถม ทำให้ต้องเปลี่ยนเมนู แล้วอาหารเสริฟช่ามาก
เค้าก็ทำหน้าไม่ค่อยพอใจเรา พออาหารมาเสริฟเราเริ่มทะเลาะกันค่ะ
เขา : ทีหลังไม่ต้องชวนมากินแล้วนะ เคยกินแล้ว แล้วถามรึยังว่าอยากกินไหม
เรา: (เงียบคิดในใจ) ก็ไม่ได้ตอบไรตรูนิว่าไม่อยากกินหรืออะไร
เขา : พาลพูดเรื่องอื่นต่างๆนาๆ พี่ไม่มีความสุขบ้าง คิดถึงลูก หงุดหงิดใส่เรา
บอกอยากเลิกกับเรา ยกจานข้าวไปนั่งอีกโต๊ะนึง แล้วบอกถ้าพูดอีกรอบจะเดินออกจากร้าน
เรา : (เงียบ) ในใจคือ น้ำตาคลอแล้ว กูผิดอะไรหรอ??
เค้าไม่ได้ติดต่อกับลูกเค้าเลย เพราะแฟนเก่าห้ามไม่ให้ติดต่อกันค่ะ
แฟนเก่าเขาเป็นคนทิ้ง แฟนเราไปเอง
สักพักเค้าก็ขอโทษเราบอก พี่ผิดไปเองแหละ พี่คงหิวมาก ขอโทษนะให้ทำอะไรก็ได้
เรา : โอเค แต่ในใจคือยังโกรธมาก
สักพักเค้าบอกว่า ทีหลังถามพี่หน่อยได้ไหม ทำไมไม่ปล่อยให้พี่ไปกินข้าว
เค้าบอกเราก็เห็นแก่ตัว ที่พาเค้ามาหิวๆทรมาน เรานี่อึ้งเลย เราเลยเถียงเค้าว่า
เรา : พิมไปในไลน์แล้วนะถามแล้ว ว่าจะกินก่อนไหมจะไปเป็นเพื่อน ไม่ได้อ่านหรอ
เขา : ไม่ได้อ่าน ไม่ได้ว่างตอบไลน์ตลอด ทำเสียงดุใส่เรา (ทั้งๆที่เขาอยุ่ในออฟฟิศไม่ได้ทำอะไรแล้ว)
เรา : แล้วนี่คือเราผิดใช่มั้ย
เขา : จะให้พี่ผิดให้ได้ใช่ไหม (แล้วเค้าก็ลุกหนี ออกจากร้านทิ้งเราไปเลยค่ะ)
เรา : อึ้ง จะร้องไห้ แต่ต้องทำเข้มแข็ง แล้วเดินจ่ายตังค์ออกจากรเานไป
ส่วนมากเค้าจะบ่นกับเราตลอดค่ะ เค้าไม่มีความสุข เค้าเครียด เค้าคิดถึงลูก
แล้วเค้าไม่รายจ่ายไม่ค่อยพอกับรายรับค่ะ ค่ารถ ค่ากิน ส่วนมากเราจะออกก่อน
เราเงินเดือน 15k เค้าเงินเดือน 12k เค้าไม่คิดบ้างหรอคะว่าทุกวันนี้ที่เราทำ
เราพยายามเข้าใจเขามาโดยมาตลอด ทั้งเรื่องลูก ของเค้า
ซึ่งเราอายุเพียงแค่ 23 เราไม่จำเป็นต้องทนเขาเลย แต่เราทนเขามาตลอด
เพราะเรารักเขาค่ะ แล้วเวลาเค้าพูดคิดถึงลูกๆ เราเจ็บเสมอเลยค่ะ
นี่แค่เหตุการณ์ยกตัวอย่างของวันนี้ค่ะ เพื่อนๆว่าเราควรไปต่อ หรือพอดีคะ
คบต่อหรือควรพอดีคะ
เค้าเคยมีแฟน และมีลูก 1 คนอายุประมาณ 9 ขวบ ก่อนจะมาคบเรา
แรกๆเราไม่ได้ชอบเขาค่ะ แต่หลังๆได้คุยกันบ่อยขึ้นจึงทำให้รู้สึกดี
และตัดสินใจคบกันค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้เค้ารอเราจะไปกินข้าวพร้อมกัน
ตอนพักเที่ยงของออฟฟิศค่ะ เค้าก็บ่นหิวๆ แต่เราต้องรอเวลา 12.30 น. ก่อน
ถึงจะลงไปกินข้าว เราทำงานที่เดียวกันค่ะ บทสนทนาจะเป็นประมาณนี้
(ถามในไลน์)
เรา : จะกินก่อนไหม จะได้ลงไปเป็นเพื่อน หรือจะรอ 12.30 กินด้วยกัน
เขา : ตอบมาแค่หิวๆ (แต่ตอนนั้นเขาหาน้ำทานรองท้องในห้องครัวออฟฟิศแล้ว)
เรา : งั้น 12.30 ลุกละลงไปกินข้าวกัน
เสร็จปุ๊ปก็เดินไป ร้านอาหารร้านนึงค่ะ เค้าเคยชวนว่าอยากมาทานเมื่ออาทิตย์ก่อน จะทานเมนู 1 แถม 1
แล้วมันเกิดผิดพลาด ยังไม่ถึงเวลาแถม ทำให้ต้องเปลี่ยนเมนู แล้วอาหารเสริฟช่ามาก
เค้าก็ทำหน้าไม่ค่อยพอใจเรา พออาหารมาเสริฟเราเริ่มทะเลาะกันค่ะ
เขา : ทีหลังไม่ต้องชวนมากินแล้วนะ เคยกินแล้ว แล้วถามรึยังว่าอยากกินไหม
เรา: (เงียบคิดในใจ) ก็ไม่ได้ตอบไรตรูนิว่าไม่อยากกินหรืออะไร
เขา : พาลพูดเรื่องอื่นต่างๆนาๆ พี่ไม่มีความสุขบ้าง คิดถึงลูก หงุดหงิดใส่เรา
บอกอยากเลิกกับเรา ยกจานข้าวไปนั่งอีกโต๊ะนึง แล้วบอกถ้าพูดอีกรอบจะเดินออกจากร้าน
เรา : (เงียบ) ในใจคือ น้ำตาคลอแล้ว กูผิดอะไรหรอ??
เค้าไม่ได้ติดต่อกับลูกเค้าเลย เพราะแฟนเก่าห้ามไม่ให้ติดต่อกันค่ะ
แฟนเก่าเขาเป็นคนทิ้ง แฟนเราไปเอง
สักพักเค้าก็ขอโทษเราบอก พี่ผิดไปเองแหละ พี่คงหิวมาก ขอโทษนะให้ทำอะไรก็ได้
เรา : โอเค แต่ในใจคือยังโกรธมาก
สักพักเค้าบอกว่า ทีหลังถามพี่หน่อยได้ไหม ทำไมไม่ปล่อยให้พี่ไปกินข้าว
เค้าบอกเราก็เห็นแก่ตัว ที่พาเค้ามาหิวๆทรมาน เรานี่อึ้งเลย เราเลยเถียงเค้าว่า
เรา : พิมไปในไลน์แล้วนะถามแล้ว ว่าจะกินก่อนไหมจะไปเป็นเพื่อน ไม่ได้อ่านหรอ
เขา : ไม่ได้อ่าน ไม่ได้ว่างตอบไลน์ตลอด ทำเสียงดุใส่เรา (ทั้งๆที่เขาอยุ่ในออฟฟิศไม่ได้ทำอะไรแล้ว)
เรา : แล้วนี่คือเราผิดใช่มั้ย
เขา : จะให้พี่ผิดให้ได้ใช่ไหม (แล้วเค้าก็ลุกหนี ออกจากร้านทิ้งเราไปเลยค่ะ)
เรา : อึ้ง จะร้องไห้ แต่ต้องทำเข้มแข็ง แล้วเดินจ่ายตังค์ออกจากรเานไป
ส่วนมากเค้าจะบ่นกับเราตลอดค่ะ เค้าไม่มีความสุข เค้าเครียด เค้าคิดถึงลูก
แล้วเค้าไม่รายจ่ายไม่ค่อยพอกับรายรับค่ะ ค่ารถ ค่ากิน ส่วนมากเราจะออกก่อน
เราเงินเดือน 15k เค้าเงินเดือน 12k เค้าไม่คิดบ้างหรอคะว่าทุกวันนี้ที่เราทำ
เราพยายามเข้าใจเขามาโดยมาตลอด ทั้งเรื่องลูก ของเค้า
ซึ่งเราอายุเพียงแค่ 23 เราไม่จำเป็นต้องทนเขาเลย แต่เราทนเขามาตลอด
เพราะเรารักเขาค่ะ แล้วเวลาเค้าพูดคิดถึงลูกๆ เราเจ็บเสมอเลยค่ะ
นี่แค่เหตุการณ์ยกตัวอย่างของวันนี้ค่ะ เพื่อนๆว่าเราควรไปต่อ หรือพอดีคะ