คบกับแฟนอยู่ดีๆ กลายเป็นว่าเขามีแฟนแล้ว แต่คิดถึงมาก ทำไงดีคะ
เรื่องของเรื่องคือเรากับพี่คนนี้ อายุห่างกันประมาน 4 ปี เรามีความรู้สึกแปลกๆตั้งแต่ต้นที่คุยกับเขา โดยปกติคบใครจะมีเหตุผลมาตลอด คนที่อยู่ไกลจะไม่คบ ตัดออกไปแต่แรกเลย แต่กับคนๆนี้เราเป็นคนเหนือ เขาเป็นคนใต้ แต่เราก็ยังเลิกคุยไม่ได้ ความคิดเปลี่ยนไปว่าถ้าเรารักและพยายามมากพอทุกอย่างจะเป็นไปได้ และเขาเป็นคนนิ่งแต่อ่อนโยน ชอบพาเที่ยว ตรงสเป็คทุกอย่างเลยรักเขามากๆ ตลอดเวลาคุยกันทุกวัน ชีวิตประจำวันหมดไปกับการคิดถึง และนับวันเวลาผ่านไป เพื่อพบเจอกัน ไปเที่ยวทะเลบ้าง เราบินไปหาเค้าบ้าง มาเจอกันครึ่งทางที่ กทม. บ้าง ล่าสุดไปสิงคโปรกลับมา มีความสุขมากๆ จนวันที่กลับมานั้นแหละ ได้รู้ความจริงว่า เขามีแฟนอยู่แล้ว เขาคบกันได้ 2-3 ปีแต่อยู่อีกจังหวัด ทางใต้เหมือนกัน แฟนเขาไม่สงสัยไม่จิก ไม่ค่อยคุยกัน เลยไม่แปลกเลยที่ตลอดเวลาเราไม่เคยคิดว่าเขามีแฟนอยู่ ไม่เคยมีสายซ้อน เวลาโทรไปก็มักจะคุยได้และว่างตลอด แต่ว่าเขาจะคุยไม่นานมาก และเวลาอยู่ด้วยกันจะไม่ค่อยให้เห็นโทรสับเลย เท่านี้ที่แปลกพอสังเกตุได้ แต่ยังไม่ชัดเจนอะไร เราเลยคิดมาตลอดว่าเขาไม่มีใคร เขาก็บอกเราว่าไม่มีใคร ค่ะ
วันที่เกิดเรื่องคือเราโทรไปหาเบอร์หนึ่งที่อยู่ในโทสับเขา แล้วผู้หญิงรับสาย คุยไม่ทันจบก็วางไป เขาถามเราว่าเปนใคร เราก็บอกว่าเป็นแฟน อยู่ที่บ้านเขาตอนนี้ ผู้หญิงวางสายไป สักพักผู้ชายเข้ามาบอกเราว่าคนนั้นคือคนที่เขารักมากและคิดจะจริงจังด้วย เราเลยจะบินกลับเหนือเลยคืนนั้น แต่พี่เขาบอกว่าอย่าพึงกลับและพาเราไปนอนโรงแรมใกล้ๆบ้าน อาจจะกลัวผู้หญิงคนนั้นมาเจอรึเปล่าไม่รู้ แต่วันนั้นเรารู้สึกแย่มากๆ เหมือนไม่มีความหมายอะไรกับเขา ถามเขาว่าเอาไง เขาบอกว่าเขาทำผิดมามาก จะต้องไปทำไรให้ถูกต้องก่อน ถ้าสุดๆแล้วจริงๆ เค้าจะกลับมาหาเราแน่นอน และจากคนมีเหตุผลทุกๆอย่าง เราพูดไปได้ไงไม่รู้ว่าถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่รักแล้วกลับมาหาเรานะ เค้าก็เศร้ามากๆ ร้องไห้ตลอดเวลา กลายเป็นปลอบกันไปมา เราคิดแค่ว่าเขาเป็นความสุขของเราอยากไห้เจากลับมา แต่ก็เคารพการตัดสินใจของเขา ให้เขาไปทำเต็มที่ก่อน แต่เราทำไมทำใจไม่ได้ คิดถึงเขาตลอดเลย เขายังทักมาเหมือนเป็นห่วงเราตลอด เราพยายามไม่ตอบ ตอบน้อยๆ แต่ยอมรับว่าในใจบางครั้งกลัวว่าผู้หญิงคนนั้นให้อภัย กลัวเขากลับไปคบกัน แต่ถ้าเป็นแบบนั้นเราก็คงทำได้แค่ยอมรับ ทำไมเราไม่เกลียดไม่โกรธพี่เขาเลย ลึกๆยังรออยู่เสมอ เราทำไมเป็นคนแบบนี้ ทำอย่างไรถึงถูกต้อง และดีที่สุดสำหรับทุกคน และตัวเอง และ เขาบอกว่าถ้าวันหนึ่งเขาได้ทำเต็มที่แล้วมันต้องจบจริงๆ เขาจะกลับมาเอาเราคืนไปให้ได้ จะดูแลเราให้ดีที่สุดไม่ทำให้เสียใจ เขาร้องไห้ตลอด และเขาบอกว่าอยากกลับไปก่อนเจอแฟนเขา จะได้คบกับเรา เขาคงมีความสุขมากถ้าเป็นแบบนี้
คำถามคือ 1. เราต้องทำอย่างไรให้ดีกับทุกฝ่าย
2.ถ้าเราอยากให้เขาเลิกกันเราทำได้แค่โทรไปหา ผญ. คนนั้น แล้วเล่าความจริงทุกๆอย่าง เราไม่ควรทำใช่ไหม
3.เราควรลืมหรือรอต่อไป แล้วทำไงให้ลืมได้..
4.ถ้าวันหนึ่งเขากลับมาหา เราควรให้โอกาสเขาไหม
5.ปัญหาชีวิตเราเยอะมาก พึ่งเลิกกับแฟนที่นอกใจเมื่อต้นปี งานก็ต้องทำ เรียนด้วย แม่ก็ป่วย เขาเหมือนเป็นทุกอย่าง เป็นความหวัง ความสุขเดียวในเวลานี้ ไม่มีเขาแล้วเหมือนไม่มีเรี่ยวแรงที่อยากทำไรเลย ทำอย่างไรให้ชีวิตเดินต่อไปได้ดีคะ
เคยมีใครรักใครแบบไม่มีเหตุผลแบบนี้บ้างหรือไม่ มีวิธีห้ามใจอย่างไร ไม่ให้ทุกข์ทรมานขนาดนี้
คบกับแฟนอยู่ดีๆ กลายเป็นว่าเขามีแฟนแล้ว แต่คิดถึงมาก ทำไงดีคะ
เรื่องของเรื่องคือเรากับพี่คนนี้ อายุห่างกันประมาน 4 ปี เรามีความรู้สึกแปลกๆตั้งแต่ต้นที่คุยกับเขา โดยปกติคบใครจะมีเหตุผลมาตลอด คนที่อยู่ไกลจะไม่คบ ตัดออกไปแต่แรกเลย แต่กับคนๆนี้เราเป็นคนเหนือ เขาเป็นคนใต้ แต่เราก็ยังเลิกคุยไม่ได้ ความคิดเปลี่ยนไปว่าถ้าเรารักและพยายามมากพอทุกอย่างจะเป็นไปได้ และเขาเป็นคนนิ่งแต่อ่อนโยน ชอบพาเที่ยว ตรงสเป็คทุกอย่างเลยรักเขามากๆ ตลอดเวลาคุยกันทุกวัน ชีวิตประจำวันหมดไปกับการคิดถึง และนับวันเวลาผ่านไป เพื่อพบเจอกัน ไปเที่ยวทะเลบ้าง เราบินไปหาเค้าบ้าง มาเจอกันครึ่งทางที่ กทม. บ้าง ล่าสุดไปสิงคโปรกลับมา มีความสุขมากๆ จนวันที่กลับมานั้นแหละ ได้รู้ความจริงว่า เขามีแฟนอยู่แล้ว เขาคบกันได้ 2-3 ปีแต่อยู่อีกจังหวัด ทางใต้เหมือนกัน แฟนเขาไม่สงสัยไม่จิก ไม่ค่อยคุยกัน เลยไม่แปลกเลยที่ตลอดเวลาเราไม่เคยคิดว่าเขามีแฟนอยู่ ไม่เคยมีสายซ้อน เวลาโทรไปก็มักจะคุยได้และว่างตลอด แต่ว่าเขาจะคุยไม่นานมาก และเวลาอยู่ด้วยกันจะไม่ค่อยให้เห็นโทรสับเลย เท่านี้ที่แปลกพอสังเกตุได้ แต่ยังไม่ชัดเจนอะไร เราเลยคิดมาตลอดว่าเขาไม่มีใคร เขาก็บอกเราว่าไม่มีใคร ค่ะ
วันที่เกิดเรื่องคือเราโทรไปหาเบอร์หนึ่งที่อยู่ในโทสับเขา แล้วผู้หญิงรับสาย คุยไม่ทันจบก็วางไป เขาถามเราว่าเปนใคร เราก็บอกว่าเป็นแฟน อยู่ที่บ้านเขาตอนนี้ ผู้หญิงวางสายไป สักพักผู้ชายเข้ามาบอกเราว่าคนนั้นคือคนที่เขารักมากและคิดจะจริงจังด้วย เราเลยจะบินกลับเหนือเลยคืนนั้น แต่พี่เขาบอกว่าอย่าพึงกลับและพาเราไปนอนโรงแรมใกล้ๆบ้าน อาจจะกลัวผู้หญิงคนนั้นมาเจอรึเปล่าไม่รู้ แต่วันนั้นเรารู้สึกแย่มากๆ เหมือนไม่มีความหมายอะไรกับเขา ถามเขาว่าเอาไง เขาบอกว่าเขาทำผิดมามาก จะต้องไปทำไรให้ถูกต้องก่อน ถ้าสุดๆแล้วจริงๆ เค้าจะกลับมาหาเราแน่นอน และจากคนมีเหตุผลทุกๆอย่าง เราพูดไปได้ไงไม่รู้ว่าถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่รักแล้วกลับมาหาเรานะ เค้าก็เศร้ามากๆ ร้องไห้ตลอดเวลา กลายเป็นปลอบกันไปมา เราคิดแค่ว่าเขาเป็นความสุขของเราอยากไห้เจากลับมา แต่ก็เคารพการตัดสินใจของเขา ให้เขาไปทำเต็มที่ก่อน แต่เราทำไมทำใจไม่ได้ คิดถึงเขาตลอดเลย เขายังทักมาเหมือนเป็นห่วงเราตลอด เราพยายามไม่ตอบ ตอบน้อยๆ แต่ยอมรับว่าในใจบางครั้งกลัวว่าผู้หญิงคนนั้นให้อภัย กลัวเขากลับไปคบกัน แต่ถ้าเป็นแบบนั้นเราก็คงทำได้แค่ยอมรับ ทำไมเราไม่เกลียดไม่โกรธพี่เขาเลย ลึกๆยังรออยู่เสมอ เราทำไมเป็นคนแบบนี้ ทำอย่างไรถึงถูกต้อง และดีที่สุดสำหรับทุกคน และตัวเอง และ เขาบอกว่าถ้าวันหนึ่งเขาได้ทำเต็มที่แล้วมันต้องจบจริงๆ เขาจะกลับมาเอาเราคืนไปให้ได้ จะดูแลเราให้ดีที่สุดไม่ทำให้เสียใจ เขาร้องไห้ตลอด และเขาบอกว่าอยากกลับไปก่อนเจอแฟนเขา จะได้คบกับเรา เขาคงมีความสุขมากถ้าเป็นแบบนี้
คำถามคือ 1. เราต้องทำอย่างไรให้ดีกับทุกฝ่าย
2.ถ้าเราอยากให้เขาเลิกกันเราทำได้แค่โทรไปหา ผญ. คนนั้น แล้วเล่าความจริงทุกๆอย่าง เราไม่ควรทำใช่ไหม
3.เราควรลืมหรือรอต่อไป แล้วทำไงให้ลืมได้..
4.ถ้าวันหนึ่งเขากลับมาหา เราควรให้โอกาสเขาไหม
5.ปัญหาชีวิตเราเยอะมาก พึ่งเลิกกับแฟนที่นอกใจเมื่อต้นปี งานก็ต้องทำ เรียนด้วย แม่ก็ป่วย เขาเหมือนเป็นทุกอย่าง เป็นความหวัง ความสุขเดียวในเวลานี้ ไม่มีเขาแล้วเหมือนไม่มีเรี่ยวแรงที่อยากทำไรเลย ทำอย่างไรให้ชีวิตเดินต่อไปได้ดีคะ
เคยมีใครรักใครแบบไม่มีเหตุผลแบบนี้บ้างหรือไม่ มีวิธีห้ามใจอย่างไร ไม่ให้ทุกข์ทรมานขนาดนี้