ขอเล่าความรู้สึกจากใจคามิแคน ที่อยู่ในเธียเตอร์ ตอนแคนประกาศจบการศึกษาค่ะ

เธียเตอร์ครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่เราสุ่มได้ จ่ายตังทัน ดีใจมากที่ได้ดูคามิโอชิตัวเองแสดง บอกตรงๆ ว่าเราไม่เคยเจอแคนตัวจริง งานจับมือ ไปครั้งแรก รอบที่แล้ว แคนก็ไม่ได้มา ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ได้เจอน้อง ดีใจสุดๆ

เริ่มแสดงโดย แคน เป็นคนประกาศกฏเธียเตอร์ ด้วยเสียงอู้อี้เหมือนคนเป็นหวัด เราก็คิดในใจ น้องมันป่วย ยังจะให้น้องพูดอีกเนอะ ..  แต่จริงๆ ก็ถูกแล้วที่แคนเป็นคนพูด ก็วันนี้ วันของแคนนี่นะ

การแสดงรันไปเรื่อยๆ เราก็มองแต่แคน อยู่แล้ว นั่งแถว B ซึ่งใกล้มาก แต่เมื่อยคอสุดๆ บอกเลย เพลงปาร์ตี้น้องเต้นสนุกมาก ยิ้มสดใส แต่หลังๆ เริ่มเหนื่อยๆ

ตอนเมมเบอร์พูดแนะนำ ว่าวันนี้ มี ผักขม และ แคนแคน มาแสดงด้วยนะคะ "ให้กำลังใจทั้งสองคนนี้เยอะๆ นะคะ" คนก็ส่งเสียงเชียร์ดังมาก เราก็อืม สะกิดใจ แต่ก็ปล่อยผ่านไป

ตอนแนะนำตัว แคนมี catch phase ใหม่ .. ถ้าแคนยื่นไมค์ไปให้พูดว่าสองป๋องนะ .... โอ๊ย ร้อนจัง อยากได้น้ำสัก สองป๋อง ~~ .. ก็ขำๆ ในใจ เอ๊ะ หรือข่าวลือจะไม่ใช่นะ .. แต่จริงๆ เราโดนหลอกให้ตายใจหรือเปล่า

เพลงรันไปเรื่อยๆ เราดูน้องๆ ร้องเพลง แสดงอย่างสนุกสนานมาก

มีช่วง MC นึงก่อนเข้าเพลง น้ำหนึ่ง คุยเรื่อง ทุกคนมีความฝันกันไหมคะ ถามเมมเบอร์ ถามผักขม เมมเบอร์เล่นกัน แกล้งน้อง ตอบเฮฮา ..  แต่แคน นิ่งมากๆ ไม่พูดอะไรเลย ได้แต่มองเมมเบอร์ แล้วยิ้มเฉยๆ คิดในใจ อืมมม น้องนิ่งจังเลยนะ

ช่วงท้ายๆ ตอนเพลงซากุระ แสดง .. ทุกคนดูอินจังนะ ปกตินี่อินกับเพลง แสดงกันนิ่งๆ แบบนี้หรอ และเพลงสุดท้าย เราไม่รู้ว่าเพลงอะไร แต่ความหมายเหมือนการลาจาก .. ซัทจัง ตาแดง และเริ่มเบะ เราคิดในใจ เฮ้ยไม่เอาน่าาาา แต่ทำใจแล้ว กับข่าวที่ได้ยินมา ว่าอาจจะใช่เรามองเมมเบอร์ทุกคน เหมือนตาวาวๆ แต่ไม่รู้ว่าเพราะแสงหรือเปล่า แต่แคนยังยิ้มนะ จนเพลงจบ เข้าช่วงอังกอร์

อังกอร์ เราประทับใจแคนมาก น้องใส่เต็มที่ เต้นเต็มที่ โยกหัว กระโดด ชูมือ ตะโกนร้องเพลง ใส่เหมือนมันคือครั้งสุดท้าย เราก็ตะโกนร้องเพลงใส่น้อง เต็มที่เหมือนกัน เพลง BNK48 เพลง ไอตะกัตตะ มันส์มาก ตอนนั้น เราน้ำตาคลอแล้ว น้องมันใส่หมดจริงๆ นะ หมดแรงที่มี จนเพลงจบ น้องพูดเข้าเพลง ซากุระ อ่านชื่อเพลงในมือ ด้วยเสียงหอบๆ แล้วน้องก็มายืนเต้นตรงกลาง...

เพลงนั้น... ตอนแสดง ซัทจังเบะแล้ว แต่พยายามฮึบ .... แล้วน้องนิ้ง ร้องไห้แล้ว ซัทจังก็ลูบๆ ให้กำลังใจ เมมเบอร์ น้ำตาคลอ ในใจคือ เออ ของจริงวะ มาจริง เพราะข่าวเรื่องแกรด ในด้อมคุยกันอยู่ว่า วันนี้อาจจะแกรด แล้วข่าวมาเยอะมากจริงๆ จนทำใจกันล่วงหน้ามาแล้ว

ตอนจบเพลงซากุระ คือร้องไห้กันแล้ว หลายคน ไม่แน่ใจว่าใคร บอกว่า มาโค้งขอบคุณทุกคนกัน ตอนนั้น แคนก็พูดขึ้นมาว่า แคนมีอะไรอยากจะบอกกับทุกคน ... ฮึบ ว่าจะไม่ร้องไห้แล้วนะ ตอนแคนติดเซมครั้งแรก พี่จ๊อบบอกว่า ยินดีด้วย แล้วก็หาตัวเองให้เจอนะ ตอนนี้แคนหาตัวเองเจอแล้วนะพี่จ๊อบ... ดิฉัน นางสาว นายิกา ศรีเนียน ขอจบการศึกษาจาก bnk48 ค่ะ

นั่นละฮะ น้ำตาเราก็ไหลเลย ถึงขนาดทำใจไว้แล้วนะ ตอนนั้นมันก็สุดจะกลั้นจริงๆ ตะโกนเรียกชื่อแคน ในเธียเตอร์เหมือนทำใจกันมาบ้างแล้ว เลยไม่ได้ช็อคกันมาก แค่ แบบ มันเรื่องจริงๆ แล้วสินะ

น้องก็บอกว่า จะเป็น ศิลปินภายใต้สังกัด bnk office จะออกผลงานหลังจากแกรดไม่นาน งานจับมือ 18-19 ส.ค. ยังไปอยู่ไปจับกันได้ สเตจสุดท้าย 26 ส.ค.

เพื่อนถามว่ามีใครอยากพูดอะไรกับแคนไหม

แก้วบอกว่า เรื่องนี้ พวกเราก็เพิ่งรู้กันไม่นาน ช่วงหลังๆ ไม่ค่อยได้คุยกัน แคนบอกตอนบูมหลังสเตจว่า ขอบคุณนะที่มาอยู่ในวันสุดท้าย ... คำว่าสุดท้าย มันออกมาจากคนในครอบครัว มันก็รู้สึกเศร้า

นิ้ง พูดไป ร้องไห้ไป บอกว่าไม่อยากร้องไห้ อยากให้เป็นสเตจที่ดีของแคน

แคนก็บอก วันนี้มันเป็นสเตจที่ดีแล้วนะ

สุดท้าย ทุกคนจับมือโค้งขอบคุณ แคนยังคงยิ้มอยู่

ทุกคนล้อมกันกอดแคน ... มิโอริร้องไห้เสียงดังมากตั้งแต่ตอนโค้งขอบคุณ สำหรับมิโอริ แคนและปัญ เป็นคนแรกๆ ที่คุยกับมิโอริ ด้วยภาษาอังกฤษ .. มิโอริร้องไห้จนทรุดลงไปกับพื้น ลุกไม่ไหว เพื่อนๆ ต้องมาดู แล้วเด็กๆ ก็พากันเข้าหลังสเตจไป

ตอนกลับออกมา ตอนที่น้องมายืนรอส่ง เรามองแคน น้องก็ยังยิ้มอยู่ เข้มแข็งจริงๆ นะ เจ้าป๋อง


เป็นคนแรกที่ติดรูปที่เธียเตอร์ และเป็นคนแรกที่เอาออก


สุดท้ายนี้ ขอบคุณนะแคนที่มาเป็นคามิของพี่ เดินไปตามทางของฝันที่ใช่สำหรับเรานะ พี่จะเป็นกำลังใจและสนับสนุนเราอยู่เสมอ รักแก้มแคนน้า~

เจอกันวันจับมือ เลนแคน และวันที่ 26 นะ พี่จะพยายามสุ่มไปเจอเราให้ได้เลย