ควรเลิกกัน เป็นทางออกที่ดีที่สุดใช่ไหม?

เรากับแฟนคบกันมา เดือนหน้า 6 ปีเต็ม แต่ที่ทนไม่ได้เพราะแฟนบอกว่าถ้าเราเลิกกัน เดี๋ยวเราแบ่งคนละครึ่ง เราก็ถามว่าแบ่งคนละครึ่งอะไร ทุกอย่างหรอ เพราะว่าตอนนี้ เรามีทั้งบ้าน ทั้งรถ เป็นชื่อตัวเราเอง แต่รถแฟนเป็นคนผ่อน ได้ประมาณ 13 งวดแล้ว แต่ตอนดาวน์เราเป็นคนออก 80,000 ส่วนบ้าน เราเป็นคนออกหมดทุกอย่างครั้งค่าโอน ค่าจองค่าผ่อน ค่าส่วนกลาง มีแต่ค่าน้ำค่าไฟแฟนออก เพราะถือว่าแฟนเราอยู่ด้วย และก็เงินที่แฟนฝากเราเก็บมี 15,000 แต่เราเอาไปใช่ 8,000 บาท เหลือ 7,000 ถ้าเค้าจะเอาส่วนต่างที่แฟนอยากได้ เรายิ่งดีให้นะ แต่จะให้ทุกอย่างคงไม่ได้ แฟนเลยบอกแล้วที่กุให้ไป ไม่ใช่ว่าพอกุหมดประโยชน์ก็ทิ้งหรอ เราเลยส่วนแฟนไปว่านี่ช่วยเราเยอะขนาดนี้เลยหรอ ตั้งแต่ตอนคบกันแรกๆ แฟนเราไม่ได้ให้อะไรเลย มีแต่เราเป็นคนให้ ทั้งจ่ายค่าเทอมให้แฟนตอนเรียนด้วย เพราะตอนนั้นครอบครัวทางแฟนอยู่ๆ ก็ไม่ให้ตังเรียนเฉย แม่เราเลยจ่ายให้ ตั้งแต่สมัยตอนอยู่ ปวช.3 พอเรียนจบแล้วก็ย้ายมาอยู่ด้วยกัน แม่เราเป็นคนดูแล จนแม่เราทนไม่ไหว เพราะว่า ตัวเราเองและแฟนไม่ทำงาน แม่เราเลยเลี้ยงไม่ไหว ปล่อยให้หากินสร้างกันเอง แต่แม่ก็ทิ้งพวกของใช้เครื่องครัวให้หมด เพื่อให้เรากับแฟนสร้างตัว เราทำงานแม๊ค ส่วนแฟนเราเค้าสมัครงานไม่ได้ไม่รู้เพราะอะไร แฟนเราเลยไปทำงานกับครอบครัวที่ทำอู้รถ คิดว่าทุกอย่างคงเป็นไปด้วยดี แต่แล้วไม่ใช่ แฟนเราทำงานกับครอบครัว แต่ทางครอบครัวไม่จ่ายเงินให้ แล่วแฟนเราก็ไปทำงานบ้าง ไม่ทำงานบ้าง สรุปเดือนๆนึง แต่เราได้ไม่เกิน 3,000 ต่อเดือน เราเป็นคนหาจ่าย ทำงานทุกอย่าง เลี้ยงแฟนเรา จนพอคบมา 3 ปี มีความรู้สึกแบบไม่ไหวแล้ว ทำงานเลี้ยงแฟน แฟนไม่ได้ช่วยอะไรเลย ลืมบอกว่าแฟนเราเป็นคนติดน้ำท่อมนะ พอได้ย้ายมาอยู่ด้วยกัน เหมือนมีพื้นที่กิน ก็กินหนักกว่าเดิม จนทำให้ขอเลิก แต่ก็เลิกกันไม่ได้สักที เพราะว่าแฟนก็ไม่ได้ย้ายของออกไป แล้วตัวเราเองก็อยู่กับเค้ามานาน ด้วย จนพอคงมาได้ 4 ปี ทุกอย่างก็คงเป็นเหมือนเดิม เราก็ยังเลี้ยงแฟนเหมือนเดิม เราเลยคุยกับแฟนว่าไปสมัครงานข้างนอกเถอะ ครอบครัวที่ทำงานด้วยเค้าให้ตังบ้างไม่ให้บ้าง แล้วก็แฟนก็ไม่ค่อยไปทำด้วย เราเลยคิดว่า อาจเป็นเพราะทำงานกับที่บ้าน แฟนเลยยอมไปสมัครงาน สมัครงานที่ไหนก็ไม่มีคนรับ จนไปสมัครเจอโฮมโปร เราดีใจมาก จะได้สบายสักที ตอนนี้มีหนี้สินเยอะแยะที่ยืมเค้ามา พอแฟนเราเข้าไปทำงานก็ไม่ผ่านโปร เพราะหัวหนาที่ ทำงานบอกว่า แฟนเราเอาน้ำท่อมไปกิน ไปทำงานสายทุกวัน ลาบ่อย เราเลยโกดมาก จนจะเลิกกัน แต่ก็ไม่เลิกกันเหมือนเดิม เราก็เลยหาที่ทำงานใหม่ ทำแบบค่าคอม ไปๆ มาๆ ได้รายได้ที่เยอะขึ้น 2-3 จนมีเงินเก็บใช้หนี้ และซื้อบ้านได้(ยังเลี้ยงแฟนเหมือนเดิม แฟนกลับไปทำงานกับครอบครัว) แต่งานที่เราทำ จะมีความกดดันและความเครียดมากเราก็ไม่หวั่นเพราะตอนนั้นไม่มีเงินกินน้ากลัวกว่า แต่ยิ่งเราเจอโลกใหม่สังคมใหม่ๆ เราเล่าเรื่องแฟนให้ฟัง มีแต่คนบอกให้เลิก เพราะเห็นสภาพแต่เราเมา เลือน (แม่เราก็บอกเลิกเหมือนกันนะ แต่เรารั้นเอง) เราก็เลยมีความคิดที่จะเลิก เพราะมันก็จริงที่เราสร้างทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง แต่แฟนไม่ทำไรช่วยเรามากมายให้เราเลี้ยงอีก พอเรากลับไปคุย แฟนเราเลยเริ่มจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ไปทำงานที่เดียวกับเรา แต่แฟนเราทำงานยอดไม่ดี ได้ต่อเดือน 11,000-15,000 ประมาณนี้เราว่าก็ยังดี เราเลยตัดสิ้นใจไปออกรถ ตอนแรกจะออกเป็นชื่อแฟน ให้เป็นของขวัญเค้า ไปๆมาๆ กู้ไม่ได้ เพราะพึ่งทำงานได้แค่ 4 เดือน เลยออกเป็นชื่อเรา ช่วงนี้ชีวิตแฮปปี้ เลย ทุกอย่างที่เคยลำบาก กลับมาดีขึ้น อยู่ๆมาวันนึง เรามีปัญหาที่ทำงาน ด้วยความเครียดและกดดัน ออกมาทำงาน ได้เงินเดือน 12000 จากที่เคยได้ 20k-30k เราบอกแฟนว่าเราไม่สบายใจ เลยขอลาออก ไปๆ มาๆ ทุกอย่างเริ่มแย่ลง เพราะรายได้กับรายจ่าย ตายประชันชิดมาก อยู่เดือนชนเดือน แต่เราก็โอเคกับตอนนี้ เพราะบางเดือนเรารายได้ไม่พอ เราก็ขอแฟนได้ แบบช่วยกัน แบบนี้ชอบอะ แต่แฟนเรากลับบอก ทำไมไม่ไปทำงานที่เดิม เราบอกเราเครียดส่วนที่ทำงานเราที่ใหม่ดีมากนะบอกเลย แฟนเราไม่โอเคเพราะว่า แฟนเราจะซื้อของที่อยากได้ก็ไม่ได้กลัวค่าใช้จ่ายไม่พอ บอกไม่มีตัง แต่เราเห็นแฟนกินท่อมวันละ 200-300 ยังไม่ร่วมค่าข้าว บางทีค่าข้าวเราจ่ายให้ด้วยนะ เรามานั่งคิด ทำไมตอนนั้นเราก็เคยเจอ สถานการณ์แบบนี้เรายังอยู่ได้ เป็นปีๆ แต่เราลาออกมา ได้ 6 เดือนทนไม่ไหว

สินทรัพย์ที่มีตอนนี้คือทองที่เหลือ ที่เราเป็นคนซื้อเก็บไว้เอง แต่พ่อแม่ให้ เราให้แฟนใส่หมด ตัวเราเองไม่ได้ใส่ คืออันนี้ เราควรแบ่งทรัพย์สินยังไง ไม่ได้จดทะเบียน แล้วไม่มีลูกด้วย(จะไม่มีเพราะว่าแฟนเราติดท่อม เห็นสภาพจะเลือนมาก บางทีคุยไม่รู้เรื่อง นอนทั้งวัน ตื่น 6 โมงเย็น ลืมบอกว่า ที่ ทำงานแฟน กำลังจะไล่แฟนออกอีกแล้ว เพราะกินน้ำท่อม กับไปทำงานสาย)