ตอนแรกๆดูละครเราก็เพลียนะ ปัญหาอิรุงตุงนัง
เคยเมนท์ไปว่า จะใส่ตัวละครอะไรมามากมาย
ใส่มาแล้วยิ่งเครียด คนดูเหนื่อยนะ!!
ดูไปดูมาจนใกล้จะจบเรื่องแล้ว
ถึงรู้ตัวว่า เล็กๆน้อยๆที่ละครใส่มาทุกเรื่อง
ทำให้เรามาย้อนคิดได้ว่าปัญหาทั้งหมดนี้
มันเป็นเรื่องจริงที่เกิดกับคนจริงๆ
และทีมงานละคร ก็จำลองมาได้ real มากๆ
เพราะเราเคยสัมผัสชีวิตของคนใช้ยาเสพติด
จากการไปทำงานอาสาในสถานบำบัดแห่งนึง
รวมเวลาแปดเดือน ก็ได้เห็นมาพอสมควร
ชีวิตหลายๆคน หนักกว่านี้ หน่วงกว่านี้มาก
ปัญหานึงพัวพันโยงไปปัญหา 2-3-4 วุ่นไปหมด
ในนั้นมีคนสารพัดรูปแบบ ปัญหาก็หลากหลาย
นอกจากเพื่อนเลวแบบเอน เด็กเปราะบางแบบดวล
สาวสวยไฮโซติดเด็กติดยาแบบกิ่ง แล้วเรายังเจอ
อดีตนักเรียนนอกไฮโซกับแม่จุ้นจ้านน้องๆป้ารื่น
นักธุรกิจประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุน้อย
เด็กกำพร้าที่คนเอาไปเลี้ยงดูเพื่อให้ส่งยา
วัยรุ่นฐานะดีที่แม่ประคบประหงมตามใจ ฯลฯ
แล้วทุกคนก็คล้ายๆดวลนี่แหละคือ
ทุกๆครั้งที่กำลังจะดีขึ้น พอเริ่มเคลียร์ปัญหาได้ เหมือนชีวิตจะสงบ และดำเนินไปในทางที่ดีแล้ว
เรื่องใหม่ก็จะเกิด ไม่ว่าตัวกระตุ้นเรื่องจะเป็นใคร
หรือเป็นสิ่งใด แต่ก็ทำให้ต้องไปตั้งต้นใหม่ตลอด
บางคนก็ล้มลุกคลุกคลาน สะบักสะบอมแล้วรอด
บางคนล้มแล้วลุกไม่ไหว ทิ้งดิ่งลงหนักกว่าเดิม
หลายคนที่คิดว่ารอดแล้ว แข็งแรงแล้ว
แต่ก็ยังต้องเดินเข้าๆออกๆสถานบำบัดตลอด
มีคนนึง นับรวมแล้วเข้าบำบัด 24 ครั้งแล้ว!!
เลยอยากจะบอกว่า
สีทันดรของแต่ละคน
ของแต่ละครอบครัว
มันหนักหนาสาหัสจริงๆ
แบบที่คนไม่เคยสัมผัส
หรือไม่เคยเห็นมาก่อน
จะเข้าใจยากพอสมควร
ขอบคุณทีมงาน,นักแสดงและผู้เกี่ยวข้องทุกท่าน
ที่ทำให้เกิดละครดีๆเรื่องข้ามสีทันดร ขึ้นมา
ถึงแม้คนดูหลายคนอาจจะดูไปด่าไป
บ่นขิงบ่นข่า เครียดปวดหัวนอนไม่หลับ
แต่คุณก็ได้สะท้อนภาพให้คนในสังคมเดียวกัน
ที่เขาไม่เคยสัมผัส ไม่เคยได้รับรู้
ได้เห็นว่ามันคือเรื่องจริงที่มีอยู่ในสังคมไทย
◇ขอให้ละครเรื่องนี้เป็นสัญญานเตือนภัย
ให้ระแวดระวังภัยร้ายจากยาเสพติดที่อยู่ใกล้ตัว
คนแบบดวล กิ่ง เที่ยง เอน มีอยู่รอบตัวเรา
◇ขอให้ละครนี้เป็นแรงบันดาลใจเป็นกำลังใจ
ให้กับครอบครัวและผู้ที่เคย/กำลังใช้ยาเสพติด
เอาชนะมันให้ได้ ด้วยความรักที่มีให้กัน
กราบขอบคุณ
ข้ามสีทันดร ละครหน่วงๆกับเรื่องหนักๆ ที่บางคนไม่เคยรู้ว่ามีอยู่จริง
เคยเมนท์ไปว่า จะใส่ตัวละครอะไรมามากมาย
ใส่มาแล้วยิ่งเครียด คนดูเหนื่อยนะ!!
ดูไปดูมาจนใกล้จะจบเรื่องแล้ว
ถึงรู้ตัวว่า เล็กๆน้อยๆที่ละครใส่มาทุกเรื่อง
ทำให้เรามาย้อนคิดได้ว่าปัญหาทั้งหมดนี้
มันเป็นเรื่องจริงที่เกิดกับคนจริงๆ
และทีมงานละคร ก็จำลองมาได้ real มากๆ
เพราะเราเคยสัมผัสชีวิตของคนใช้ยาเสพติด
จากการไปทำงานอาสาในสถานบำบัดแห่งนึง
รวมเวลาแปดเดือน ก็ได้เห็นมาพอสมควร
ชีวิตหลายๆคน หนักกว่านี้ หน่วงกว่านี้มาก
ปัญหานึงพัวพันโยงไปปัญหา 2-3-4 วุ่นไปหมด
ในนั้นมีคนสารพัดรูปแบบ ปัญหาก็หลากหลาย
นอกจากเพื่อนเลวแบบเอน เด็กเปราะบางแบบดวล
สาวสวยไฮโซติดเด็กติดยาแบบกิ่ง แล้วเรายังเจอ
อดีตนักเรียนนอกไฮโซกับแม่จุ้นจ้านน้องๆป้ารื่น
นักธุรกิจประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุน้อย
เด็กกำพร้าที่คนเอาไปเลี้ยงดูเพื่อให้ส่งยา
วัยรุ่นฐานะดีที่แม่ประคบประหงมตามใจ ฯลฯ
แล้วทุกคนก็คล้ายๆดวลนี่แหละคือ
ทุกๆครั้งที่กำลังจะดีขึ้น พอเริ่มเคลียร์ปัญหาได้ เหมือนชีวิตจะสงบ และดำเนินไปในทางที่ดีแล้ว
เรื่องใหม่ก็จะเกิด ไม่ว่าตัวกระตุ้นเรื่องจะเป็นใคร
หรือเป็นสิ่งใด แต่ก็ทำให้ต้องไปตั้งต้นใหม่ตลอด
บางคนก็ล้มลุกคลุกคลาน สะบักสะบอมแล้วรอด
บางคนล้มแล้วลุกไม่ไหว ทิ้งดิ่งลงหนักกว่าเดิม
หลายคนที่คิดว่ารอดแล้ว แข็งแรงแล้ว
แต่ก็ยังต้องเดินเข้าๆออกๆสถานบำบัดตลอด
มีคนนึง นับรวมแล้วเข้าบำบัด 24 ครั้งแล้ว!!
เลยอยากจะบอกว่า
สีทันดรของแต่ละคน
ของแต่ละครอบครัว
มันหนักหนาสาหัสจริงๆ
แบบที่คนไม่เคยสัมผัส
หรือไม่เคยเห็นมาก่อน
จะเข้าใจยากพอสมควร
ขอบคุณทีมงาน,นักแสดงและผู้เกี่ยวข้องทุกท่าน
ที่ทำให้เกิดละครดีๆเรื่องข้ามสีทันดร ขึ้นมา
ถึงแม้คนดูหลายคนอาจจะดูไปด่าไป
บ่นขิงบ่นข่า เครียดปวดหัวนอนไม่หลับ
แต่คุณก็ได้สะท้อนภาพให้คนในสังคมเดียวกัน
ที่เขาไม่เคยสัมผัส ไม่เคยได้รับรู้
ได้เห็นว่ามันคือเรื่องจริงที่มีอยู่ในสังคมไทย
◇ขอให้ละครเรื่องนี้เป็นสัญญานเตือนภัย
ให้ระแวดระวังภัยร้ายจากยาเสพติดที่อยู่ใกล้ตัว
คนแบบดวล กิ่ง เที่ยง เอน มีอยู่รอบตัวเรา
◇ขอให้ละครนี้เป็นแรงบันดาลใจเป็นกำลังใจ
ให้กับครอบครัวและผู้ที่เคย/กำลังใช้ยาเสพติด
เอาชนะมันให้ได้ ด้วยความรักที่มีให้กัน
กราบขอบคุณ