เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวลูกสามได้เดือนกว่าๆ แล้วค่ะ ตั้งแต่คืนแรกที่เขาย้ายออกไปจากบ้าน เขาก็ไปอยู่กินกับ ผญ คนนั้นเลย
ก่อนหน้านั้นตกลงกันว่า วันหยุดให้เขามาหาลูกได้เต็มที่ ได้ตามสบาย แม้ว่าเราจะไม่อยู่บ้านก็ตาม ช่วงแรกๆ เขาก็มานะค่ะ มาใช้เวลากับลูกเต็มที่ มาพาลูกเข้านอน แต่พออาทิตย์หลังๆ ชักจะเริ่มอิดออด อยากกลับไวขึ้นทั้งที่ลูกยังไม่นอน เราก็ไม่ได้ห้ามนะคะ บอกเขาว่า ตามใจ แต่เขาก็ไม่ได้กลับนะคะ เพียงแต่ดูออกว่า เขากระวนกระวายว่าเมื่อไหร่ลูกจะหลับสักที จะได้กลับ
ครั้งล่าสุดเขาพาลูกออกไปกันตามลำพัง แล้วไปรับ ผญ คนนั้นไปเที่ยวด้วยกัน ทั้งที่เราก็ขอหลายครั้งแล้วว่า อย่าเอา ผญ คนนั้นไปไหนกับลูกเด็ดขาด เราไม่อยากให้ลูกเห็น ไม่อยากให้ลูกสับสน เขารับปาก แต่สุดท้ายเขาก็เอา ผญ คนนั้นไป และโกรธที่เราจับได้และโวยวายกับเขา เเต่จนแล้วจนรอดก็ไม่เคยยอมรับนะค่ะว่าพา ผญ ไปกับลูก เราเลยคุยกันไม่ได้ค่ะ
คือตอนนี้เราไม่ต้องการการยอมรับผิดจากเขาแล้วค่ะ แต่เราบอกเขาว่า ถ้าเขาจะมาหาลูก เราต้องอยู่บ้าน และถ้าจะพาลูกไหน เราต้องไปด้วยทุกที่ค่ะ เขาก็ยอมรับตามนั้น แต่ถ้าเอาตามนี้เวลาของพ่อกับลูกก็จะลดลงไปอีก เพราะเราทำงานไม่ได้หยุดทุกๆ เสาร์อาทิตย์หรือวันหยุดพิเศษแบบคนอื่นเขา ถ้าไม่ได้หยุด ก็คืออาทิตย์นั้นพ่อลูกไม่ได้เจอกันยาวเลยค่ะ ถ้าแบบนี้เด็กๆ จะรู้สึกคิดถึงพ่อมากไหมคะ เด็กๆ จะขาดไหมคะ
ตอนนี้เฟลมากเพราะรู้สึกว่าเขารัก ผญ คนนั้นมากกว่าลูกตัวเองเสียอีก ไม่รักเรา เราไม่ว่า แต่นี่ลำเส้นกับลูกเรามากเกินไป หลงมากจนเกินไป คิดไม่ได้เลยว่าอะไรควรไม่ควร
เราไม่อยากให้เวลาของลูกกับพ่อที่จะได้อยู่ด้วยกันต้องเปลี่ยนแปลงไป แต่เราทำได้ดีที่สุดเท่านี้
**** เพิ่มเติมนะคะ ว่า เราไม่เคยยุเเหย่ให้ลูกเกลียดพ่อ ไม่เคยด่า ผญ คนใหม่ให้ลูกฟัง และไม่เคยกีดกันลูกมาเจอกับพ่อด้วยค่ะ เราเองนี่แหละ เป็นคนจัดการนัดพ่อลูกให้มาเจอกัน มาเยอะๆ มาบ่อยๆ แม้ว่าเราจะไม่อยู่บ้าน เขาก็สามารถพาออกไปเองได้ แต่สิ่งที่เราขอสิ่งเดียวคือ อย่าพาคนใหม่มา เหตุผลของเราคือ เราและคนใหม่เหม็นขี้หน้ากัน แน่นอนว่าเขาต้องไม่ได้ดีกับลูกเราแบบจริงใจ แต่ถ้าจะทำดีก็เพื่อเอาใจอดีตสามีเรา ใช้ลูกเราเป็นสะพานก็เท่านั้น เราไม่พร้อมที่จะรับตรงนั้นค่ะ แต่ถ้าลูกเราดตขึ้น และจิตใจเราดีขึ้นเเล้ว เราอาจจะเปลี่ยนความคิดตรงนี้ก็ได้ และที่เราปวดใจมากคือ ครั้งที่เราจับได้ว่าเขาพาลูกเราออกไปกับคนใหม่ เราถามลูกว่าไปกับใครบ้าง ลูกเราตอบว่า ไปกับป๊ะป๊า กับม่าม้า ( ซึ่งที่ที่เขาพาไปกับคนใหม่นั่น เราเคยพาลูกไปกับเราเองสองครั้งค่ะ เราไม่ทราบว่าลูกตอบเราว่าไปกับป๊ะป๊า กับม่าม้าในครั้งนี้ หมายถึงอะไร แต่เราระเเวงว่าเขาจะสอนลูกเราเรียกตัวเขาเองว่า ม่าม้า ) ก่อนที่จะหย่ากัน ลูกก็พูดถึงม่าม้าผมยาว ( เราและผู้หญิงคนนั้นเคยไว้ผมยาว พอเราไปตัด ผู้หญิงคนนั้นก็ไปตัดตามเราค่ะ ทรงเดียวกับเราเลย ) ****
อดีตสามีพาลูกออกไปเที่ยวโดยพาผู้หญิงคนที่แย่งพ่อเขาไป ออกไปเที่ยวพร้อมกันด้วย
ก่อนหน้านั้นตกลงกันว่า วันหยุดให้เขามาหาลูกได้เต็มที่ ได้ตามสบาย แม้ว่าเราจะไม่อยู่บ้านก็ตาม ช่วงแรกๆ เขาก็มานะค่ะ มาใช้เวลากับลูกเต็มที่ มาพาลูกเข้านอน แต่พออาทิตย์หลังๆ ชักจะเริ่มอิดออด อยากกลับไวขึ้นทั้งที่ลูกยังไม่นอน เราก็ไม่ได้ห้ามนะคะ บอกเขาว่า ตามใจ แต่เขาก็ไม่ได้กลับนะคะ เพียงแต่ดูออกว่า เขากระวนกระวายว่าเมื่อไหร่ลูกจะหลับสักที จะได้กลับ
ครั้งล่าสุดเขาพาลูกออกไปกันตามลำพัง แล้วไปรับ ผญ คนนั้นไปเที่ยวด้วยกัน ทั้งที่เราก็ขอหลายครั้งแล้วว่า อย่าเอา ผญ คนนั้นไปไหนกับลูกเด็ดขาด เราไม่อยากให้ลูกเห็น ไม่อยากให้ลูกสับสน เขารับปาก แต่สุดท้ายเขาก็เอา ผญ คนนั้นไป และโกรธที่เราจับได้และโวยวายกับเขา เเต่จนแล้วจนรอดก็ไม่เคยยอมรับนะค่ะว่าพา ผญ ไปกับลูก เราเลยคุยกันไม่ได้ค่ะ
คือตอนนี้เราไม่ต้องการการยอมรับผิดจากเขาแล้วค่ะ แต่เราบอกเขาว่า ถ้าเขาจะมาหาลูก เราต้องอยู่บ้าน และถ้าจะพาลูกไหน เราต้องไปด้วยทุกที่ค่ะ เขาก็ยอมรับตามนั้น แต่ถ้าเอาตามนี้เวลาของพ่อกับลูกก็จะลดลงไปอีก เพราะเราทำงานไม่ได้หยุดทุกๆ เสาร์อาทิตย์หรือวันหยุดพิเศษแบบคนอื่นเขา ถ้าไม่ได้หยุด ก็คืออาทิตย์นั้นพ่อลูกไม่ได้เจอกันยาวเลยค่ะ ถ้าแบบนี้เด็กๆ จะรู้สึกคิดถึงพ่อมากไหมคะ เด็กๆ จะขาดไหมคะ
ตอนนี้เฟลมากเพราะรู้สึกว่าเขารัก ผญ คนนั้นมากกว่าลูกตัวเองเสียอีก ไม่รักเรา เราไม่ว่า แต่นี่ลำเส้นกับลูกเรามากเกินไป หลงมากจนเกินไป คิดไม่ได้เลยว่าอะไรควรไม่ควร
เราไม่อยากให้เวลาของลูกกับพ่อที่จะได้อยู่ด้วยกันต้องเปลี่ยนแปลงไป แต่เราทำได้ดีที่สุดเท่านี้
**** เพิ่มเติมนะคะ ว่า เราไม่เคยยุเเหย่ให้ลูกเกลียดพ่อ ไม่เคยด่า ผญ คนใหม่ให้ลูกฟัง และไม่เคยกีดกันลูกมาเจอกับพ่อด้วยค่ะ เราเองนี่แหละ เป็นคนจัดการนัดพ่อลูกให้มาเจอกัน มาเยอะๆ มาบ่อยๆ แม้ว่าเราจะไม่อยู่บ้าน เขาก็สามารถพาออกไปเองได้ แต่สิ่งที่เราขอสิ่งเดียวคือ อย่าพาคนใหม่มา เหตุผลของเราคือ เราและคนใหม่เหม็นขี้หน้ากัน แน่นอนว่าเขาต้องไม่ได้ดีกับลูกเราแบบจริงใจ แต่ถ้าจะทำดีก็เพื่อเอาใจอดีตสามีเรา ใช้ลูกเราเป็นสะพานก็เท่านั้น เราไม่พร้อมที่จะรับตรงนั้นค่ะ แต่ถ้าลูกเราดตขึ้น และจิตใจเราดีขึ้นเเล้ว เราอาจจะเปลี่ยนความคิดตรงนี้ก็ได้ และที่เราปวดใจมากคือ ครั้งที่เราจับได้ว่าเขาพาลูกเราออกไปกับคนใหม่ เราถามลูกว่าไปกับใครบ้าง ลูกเราตอบว่า ไปกับป๊ะป๊า กับม่าม้า ( ซึ่งที่ที่เขาพาไปกับคนใหม่นั่น เราเคยพาลูกไปกับเราเองสองครั้งค่ะ เราไม่ทราบว่าลูกตอบเราว่าไปกับป๊ะป๊า กับม่าม้าในครั้งนี้ หมายถึงอะไร แต่เราระเเวงว่าเขาจะสอนลูกเราเรียกตัวเขาเองว่า ม่าม้า ) ก่อนที่จะหย่ากัน ลูกก็พูดถึงม่าม้าผมยาว ( เราและผู้หญิงคนนั้นเคยไว้ผมยาว พอเราไปตัด ผู้หญิงคนนั้นก็ไปตัดตามเราค่ะ ทรงเดียวกับเราเลย ) ****