ตามสัจธรรมที่ว่า ทุกสิ่ง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป
โลกของเราก็เช่นกัน สักวันหนึ่ง (อาจจะอีกหลายล้านปี) โลกนี้ก็ต้องถึงกาลอวสาน
จนไม่อาจมีสิ่งมีชีวิตดำรงอยู่บนโลกใบนี้ได้อีกต่อไป เช่น อาจจะระเบิดตัวเป็นฝุ่นละอองเล็กๆในอวกาศ
แล้ววิญญานทั้งหลายจะไปอยู่ที่ใดเหรอครับ? เมื่อไม่สามารถเกิดมามีชีวิตได้อีก
ก็เท่ากับวิญญานทั้งหลายก็หลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดไปโดยปริยายรึเปล่า?
หรือว่าวิญญานจะสามารถเดินทางได้หลายล้านปีแสง เพื่อไปเกิดที่ดาวดวงอื่นต่อ?
แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องในอนาคตอีกยาวไกลที่ไม่อาจรู้ได้แน่ชัด แต่ก็อยากรู้ว่า ในมุมมองของศาสนาแล้ว
มันจะเป็นอย่างไรต่อไป
เมื่อโลกถึงกาลอวสาน(อาจจะอีกหลายล้านปี) วิญญานทั้งหลายจะหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดหรือไม่?
โลกของเราก็เช่นกัน สักวันหนึ่ง (อาจจะอีกหลายล้านปี) โลกนี้ก็ต้องถึงกาลอวสาน
จนไม่อาจมีสิ่งมีชีวิตดำรงอยู่บนโลกใบนี้ได้อีกต่อไป เช่น อาจจะระเบิดตัวเป็นฝุ่นละอองเล็กๆในอวกาศ
แล้ววิญญานทั้งหลายจะไปอยู่ที่ใดเหรอครับ? เมื่อไม่สามารถเกิดมามีชีวิตได้อีก
ก็เท่ากับวิญญานทั้งหลายก็หลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดไปโดยปริยายรึเปล่า?
หรือว่าวิญญานจะสามารถเดินทางได้หลายล้านปีแสง เพื่อไปเกิดที่ดาวดวงอื่นต่อ?
แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องในอนาคตอีกยาวไกลที่ไม่อาจรู้ได้แน่ชัด แต่ก็อยากรู้ว่า ในมุมมองของศาสนาแล้ว
มันจะเป็นอย่างไรต่อไป