เรามีเรื่องนึงค่ะ เรื่อง The best of me
ไม่ว่าจะดูกี่ครั้งก็ร้องไห้ตลอด
ชอบมากคือฉากที่พระเอกนางเอกเล่นน้ำหลังสวนต้นไม้เสร็จก็ขึ้นมานั่งดูพระอาทิตย์ตกดินกัน
เป็นชีวิตที่เรียบง่าย ห่างไกลความหรูหราของเมืองกรุง โดยเฉพาะสวนของลุงทัค สวยมากจริงๆ ดูแล้วสงบ และมีความสุขมาก
จริงๆความรัก วันนึงมันจะเปลี่ยนจากความตื่นเต้นไปเป็นความสัมพันธ์แบบเข้าใจ แบบเพื่อนสนิท หรือแบบเพื่อนร่วมทีม
ถ้ามีเพื่อนร่วมทีมดี เข้าใจเรา เป็นลูกเล่นลูกรับต่อกันจากเราได้ในการเจอปัญหาหรือสถานการณ์ต่างๆ คงจะดีมาก
ทั้งที่รู้ว่าเรื่องจริงคงไม่มีรักหรือแม้แต่คนที่จะ completely perfect ขนาดในหนัง แต่ถ้าในชีวิตจริงมีคนนั้น แล้วเราได้เจอคนๆนั้น ได้รักกับคนๆนั้นคงถือว่าโชคดีกว่าถูก lottery อีกนะคะ
สุดท้าย อยากฝากอะไรให้คนที่อ่านมาถึงจุดนี้ค่ะ
จากประสบการณ์ความรักที่ผ่านมาของเราเอง ... เราเป็นคนนึงที่คิดว่าคนนี้ยังไม่ดีพอ เรามักมองหาคนที่ดีกว่าคนที่มีไปเรื่อยๆ
จนสุดท้ายแฟนคนปัจจุบันก็ไม่ค่อยดีนัก (ไม่ใช่เค้าเป็นคนไม่ดี ทำอะไรให้เราเสียใจนะคะ แต่นิสัยเข้ากันไม่ได้ ไม่เคยทะเลาะกันเพราะเรื่องนิสัย เพราะส่วนตัวเราเองคบแฟนแบบว่า แค่รู้ว่าเค้านิสัยจริงๆเป็นยังไง ถ้าเราไม่โอ เราก็ออกจากทีมเลย เรากับเค้าเป็นทีมที่ไม่ค่อยประสานงานกันนัก เวลามีปัญหาเราไม่เคยเห็นเค้ามีประโยชน์ในการช่วย หรืออุ่นใจที่มีเค้าอยู่ข้างๆ)
แบบนี้แล้วถึงได้รู้ว่าคนที่ผ่านมาดีแค่ไหน แต่เราก็ยังไม่เห็นค่าตอนนั้น
ที่จะบอกคือ ถ้าเจอคนที่เข้ากันได้ นิสัยไปกันได้ มีความเข้าใจมีความเอื้ออาทรไปกันได้ หยุดมองหาคนที่ดีกว่าค่ะ
“หยุดมองหาคนที่ดีกว่า แล้วพอที่คนที่เค้าพอดีกับเรา”
มีหนังเรื่องไหนที่ดูกี่ครั้งก็อิน หรือ ร้องไห้ ไหมคะ แล้วคือเรื่องอะไร แล้วมุมมองที่ได้จากหนังนั้นคืออะไรบ้างคะ??
ไม่ว่าจะดูกี่ครั้งก็ร้องไห้ตลอด
ชอบมากคือฉากที่พระเอกนางเอกเล่นน้ำหลังสวนต้นไม้เสร็จก็ขึ้นมานั่งดูพระอาทิตย์ตกดินกัน
เป็นชีวิตที่เรียบง่าย ห่างไกลความหรูหราของเมืองกรุง โดยเฉพาะสวนของลุงทัค สวยมากจริงๆ ดูแล้วสงบ และมีความสุขมาก
จริงๆความรัก วันนึงมันจะเปลี่ยนจากความตื่นเต้นไปเป็นความสัมพันธ์แบบเข้าใจ แบบเพื่อนสนิท หรือแบบเพื่อนร่วมทีม
ถ้ามีเพื่อนร่วมทีมดี เข้าใจเรา เป็นลูกเล่นลูกรับต่อกันจากเราได้ในการเจอปัญหาหรือสถานการณ์ต่างๆ คงจะดีมาก
ทั้งที่รู้ว่าเรื่องจริงคงไม่มีรักหรือแม้แต่คนที่จะ completely perfect ขนาดในหนัง แต่ถ้าในชีวิตจริงมีคนนั้น แล้วเราได้เจอคนๆนั้น ได้รักกับคนๆนั้นคงถือว่าโชคดีกว่าถูก lottery อีกนะคะ
สุดท้าย อยากฝากอะไรให้คนที่อ่านมาถึงจุดนี้ค่ะ
จากประสบการณ์ความรักที่ผ่านมาของเราเอง ... เราเป็นคนนึงที่คิดว่าคนนี้ยังไม่ดีพอ เรามักมองหาคนที่ดีกว่าคนที่มีไปเรื่อยๆ
จนสุดท้ายแฟนคนปัจจุบันก็ไม่ค่อยดีนัก (ไม่ใช่เค้าเป็นคนไม่ดี ทำอะไรให้เราเสียใจนะคะ แต่นิสัยเข้ากันไม่ได้ ไม่เคยทะเลาะกันเพราะเรื่องนิสัย เพราะส่วนตัวเราเองคบแฟนแบบว่า แค่รู้ว่าเค้านิสัยจริงๆเป็นยังไง ถ้าเราไม่โอ เราก็ออกจากทีมเลย เรากับเค้าเป็นทีมที่ไม่ค่อยประสานงานกันนัก เวลามีปัญหาเราไม่เคยเห็นเค้ามีประโยชน์ในการช่วย หรืออุ่นใจที่มีเค้าอยู่ข้างๆ)
แบบนี้แล้วถึงได้รู้ว่าคนที่ผ่านมาดีแค่ไหน แต่เราก็ยังไม่เห็นค่าตอนนั้น
ที่จะบอกคือ ถ้าเจอคนที่เข้ากันได้ นิสัยไปกันได้ มีความเข้าใจมีความเอื้ออาทรไปกันได้ หยุดมองหาคนที่ดีกว่าค่ะ
“หยุดมองหาคนที่ดีกว่า แล้วพอที่คนที่เค้าพอดีกับเรา”