สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราเลย เราแค่อยากต้องการกำลังใจในการสู้ต่อไปค่ะ
เราทำงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ซึ่งทำเกี่ยวกับการออกแบบ Packaging ค่ะ (ไม่ถึงขนาดกราฟฟิคดีไซน์นะคะ) เรารับเงินเดือนอยู่ 20,000 และต้องรับหน้าที่ส่งน้องชายเรียน อีกทั้งต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดในบ้านด้วย สรุปคือแต่ละเดือนเกือบจะไม่มีเงินเหลือเก็บเลยค่ะ และงานที่ทำค่อนข้างเยอะมากจนเราทำไม่ทัน ต้องพากลับมาทำต่อที่บ้านจนดึกดื่นทุกคืน และเมื่อ 2เดือนก่อนเราทำงานพลาดโดยการทำแบบตามความต้องการของลูกค้า แต่สรุปสุดท้ายคือไม่สามรถใช้งานได้เนื่องจากลุกค้าให้ชื่อสินค้ามาผิดซึ่งเป็นภาษาที่เราก็อ่านไม่ออกเลยไม่ได้ทักท้วงไป ทำให้ Package ที่สั่งเข้ามาไม่สามารถใช้งานได้ ซึ่งคิดเป็นมูลค่า 2หมื่นกว่าบาท ทำให้เราโดนเรียกต่อว่าเป็นอย่างมากค่ะ และหลังจากวันนั้นหัวหน้าก็ไม่เคยคุยกับเราอีกเลย มีอะไรก็จะมองข้ามเราไปตลอด คือเรากลายเป็นคนที่ไม่มีตัวตนในแผนกอีกเลย แต่เราก็ทนทำงานต่อไปเพราะยังต้องส่งน้องชายเรียน หลังจากวันนั้นเรารู้สึกว่าเราถูกบีบทุกทาง ทำอะไรก็ผิดไปหมด และเมื่อเดือนก่อนเราโดนบีบให้ลาออก เหตุผลง่ายๆคือ หัวหน้าบอกว่าเราไม่เหมาะกับงานนี้ คือเราอึ้งมากค่ะ เราทำงานที่นี่มา 2 ปี งานเพิ่งจะมาพลาดแค่ 1 ครั้ง แต่ทุกคนในแผนกกลับสรุปว่าเราไม่เหมาะกับงานนี้ เราจึงตัดสินใจยื่นใบลาออก เพราะท้อมาก จริงๆงานนี้เป็นงานที่เราชอบมากๆ แต่ที่นี่กลับทำให้เรามองว่าเราไม่เคยมีความสุขกับมันเลย ตอนนี้เราออกจากงานได้ 2 วันแล้วค่ะ กำลังเร่งหางานใหม่อยู่ เพราะยังไงน้องชายก็ต้องได้เรียนหนังสือให้จบให้ได้ค่ะ ขอกำลังใจจากเพื่อนๆ เป็นำลังใจให้เราหางานได้เร็วๆด้วยนะคะ
ตกงานตอนอายุ32 แต่ก็จะสู้ต่อไปค่ะ
เราทำงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ซึ่งทำเกี่ยวกับการออกแบบ Packaging ค่ะ (ไม่ถึงขนาดกราฟฟิคดีไซน์นะคะ) เรารับเงินเดือนอยู่ 20,000 และต้องรับหน้าที่ส่งน้องชายเรียน อีกทั้งต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดในบ้านด้วย สรุปคือแต่ละเดือนเกือบจะไม่มีเงินเหลือเก็บเลยค่ะ และงานที่ทำค่อนข้างเยอะมากจนเราทำไม่ทัน ต้องพากลับมาทำต่อที่บ้านจนดึกดื่นทุกคืน และเมื่อ 2เดือนก่อนเราทำงานพลาดโดยการทำแบบตามความต้องการของลูกค้า แต่สรุปสุดท้ายคือไม่สามรถใช้งานได้เนื่องจากลุกค้าให้ชื่อสินค้ามาผิดซึ่งเป็นภาษาที่เราก็อ่านไม่ออกเลยไม่ได้ทักท้วงไป ทำให้ Package ที่สั่งเข้ามาไม่สามารถใช้งานได้ ซึ่งคิดเป็นมูลค่า 2หมื่นกว่าบาท ทำให้เราโดนเรียกต่อว่าเป็นอย่างมากค่ะ และหลังจากวันนั้นหัวหน้าก็ไม่เคยคุยกับเราอีกเลย มีอะไรก็จะมองข้ามเราไปตลอด คือเรากลายเป็นคนที่ไม่มีตัวตนในแผนกอีกเลย แต่เราก็ทนทำงานต่อไปเพราะยังต้องส่งน้องชายเรียน หลังจากวันนั้นเรารู้สึกว่าเราถูกบีบทุกทาง ทำอะไรก็ผิดไปหมด และเมื่อเดือนก่อนเราโดนบีบให้ลาออก เหตุผลง่ายๆคือ หัวหน้าบอกว่าเราไม่เหมาะกับงานนี้ คือเราอึ้งมากค่ะ เราทำงานที่นี่มา 2 ปี งานเพิ่งจะมาพลาดแค่ 1 ครั้ง แต่ทุกคนในแผนกกลับสรุปว่าเราไม่เหมาะกับงานนี้ เราจึงตัดสินใจยื่นใบลาออก เพราะท้อมาก จริงๆงานนี้เป็นงานที่เราชอบมากๆ แต่ที่นี่กลับทำให้เรามองว่าเราไม่เคยมีความสุขกับมันเลย ตอนนี้เราออกจากงานได้ 2 วันแล้วค่ะ กำลังเร่งหางานใหม่อยู่ เพราะยังไงน้องชายก็ต้องได้เรียนหนังสือให้จบให้ได้ค่ะ ขอกำลังใจจากเพื่อนๆ เป็นำลังใจให้เราหางานได้เร็วๆด้วยนะคะ