ว่ากันด้วยการทำงานที่เรารัก แต่ทำมันยังไงก็ไม่รวยซักที(มีแต่เจ้านายรวย) แรกๆมันก็มีความสุขดี แต่พอมองไปเห็นเงินเก็บที่ไม่มี อนาคตเราไม่ดีแน่นอน
ไม่ว่าเราจะทำมันออกมาได้ดีแค่ไหน ภูมิใจกับงานที่เรารักแค่ไหน แต่ผลตอบแทนที่ไม่คุ้มค่าก็ทำให้ท้อใจเหลือเกิน อาจเป็นเพราะค่าครองชีพสูงมาก ค่าเช่าหอ ค่าเดินทาง ค่ากิน ค่าอื่นๆอีกมากมาย ความคิดที่จะมีเงินเก็บ มีให้พ่อแม่ใช้ หักแต่ละเดือนแล้ว มันไม่เหลือเลย บางเดือนติดลบไปกับค่าบัตรเครดิตด้วยซ้ำ
เลยมีความคิดว่า " หรือเราจะทำงานที่ไม่รัก " แต่อาจจะรวยดี ไม่ต้องถึงกับรวยมากเป็นเศรษฐี แค่มีพอกินพอใช้ ให้พ่อแม่ได้ แต่ก็กลัวจะไม่มีความสุขเวลาทำงาน เพราะไม่ได้ทำในสิ่งที่รัก ทุกวันนี้ต้องยอมรับจริงๆว่าเงินมีอิทธิพลกับชีวิตเรามาก ลองนึกถึงเวลาเจ็บป่วยแล้วไม่มีเงินสิ ไหนจะพ่อแม่ของเราที่แก่เฒ่าลงทุกวัน คิดจะเปลี่ยนมาทำงานที่เราไม่ได้รัก เพื่อคนที่เรารัก ทุกวันนี้ยังคิดไม่ตกเลยจริงๆ มันคงต้องยอมแลกใช่ไหม?
เลือกทำในสิ่งที่เรารักแต่จน หรือจะ เลือกทำในสิ่งที่เราไม่รักแต่รวย
ไม่ว่าเราจะทำมันออกมาได้ดีแค่ไหน ภูมิใจกับงานที่เรารักแค่ไหน แต่ผลตอบแทนที่ไม่คุ้มค่าก็ทำให้ท้อใจเหลือเกิน อาจเป็นเพราะค่าครองชีพสูงมาก ค่าเช่าหอ ค่าเดินทาง ค่ากิน ค่าอื่นๆอีกมากมาย ความคิดที่จะมีเงินเก็บ มีให้พ่อแม่ใช้ หักแต่ละเดือนแล้ว มันไม่เหลือเลย บางเดือนติดลบไปกับค่าบัตรเครดิตด้วยซ้ำ
เลยมีความคิดว่า " หรือเราจะทำงานที่ไม่รัก " แต่อาจจะรวยดี ไม่ต้องถึงกับรวยมากเป็นเศรษฐี แค่มีพอกินพอใช้ ให้พ่อแม่ได้ แต่ก็กลัวจะไม่มีความสุขเวลาทำงาน เพราะไม่ได้ทำในสิ่งที่รัก ทุกวันนี้ต้องยอมรับจริงๆว่าเงินมีอิทธิพลกับชีวิตเรามาก ลองนึกถึงเวลาเจ็บป่วยแล้วไม่มีเงินสิ ไหนจะพ่อแม่ของเราที่แก่เฒ่าลงทุกวัน คิดจะเปลี่ยนมาทำงานที่เราไม่ได้รัก เพื่อคนที่เรารัก ทุกวันนี้ยังคิดไม่ตกเลยจริงๆ มันคงต้องยอมแลกใช่ไหม?