คือว่า เราคนคุยเปรียบเสมือนแฟนคนนึ่ง คือ แต่ก่อนเราคุยกับเขาเกือบทุกวัน เขาติดงานก็บอกเรา ไปไหนเราขออย่างเดียวบอกเราหน่อยเพราะเราจะได้ไม่ส่งข้อความหาเขาเยอะ แบบส่งข้อความที่ถามแล้วตอบ หรือเรื่องอื่นๆที่อยากเล่าให้ฟัง ณตอนนั้น แต่ พอมาวันนึ่งเขาก็ตอบข้อความปกติ แล้วเขาก็หาย ตอนนั้นเราบ่นอะไรเขาอย่างนึ่งซึ่งเล็กน้อยมาก เราคิดมากว่าเขางอนโกธรเราหรือเปล่า เราส่งข้อความง้อ จน เที่ยงคืนกลับมาพร้อมบอก อ่อไปงาน... มา โดยที่ปล่อยเรารอ และเขาให้สนว่าก็กลับมาแล้วจะเอาไรอีก คือเราเสียความรู้สึกมาก ที่ ไม่ห่วงว่าเราจะรอตอบหน่อยเหรอ? คิดถึงความรู้สึกเราบ้างไหม??
เราบ่นจนทะเลาะกัน1-2วันเลย โดยที่เราเป็นคนง้อ เป็นคนคุยไปตลอด แล้วเขาก็ไม่ค่อยทำ มาช่วงหลังๆ คุยดีๆเขาก็หาย 2วันเลย พร้อมคำว่า กลับมาแหละ ซึ่งเราส่งข้อความยาวมาก แต่ เขาบอกคำเดียว และเราถาม ว่าทำไมไม่บอกเราก่อน เขาก็ให้สนว่าเขามาแล้ว แต่เขาไม่สนว่า ณ อดีตตอนนั้นเรารู้สึกยังไงเราแคร์เขาจะรอ แคร์ความรู้สึกเขา แต่เขา ในเรื่องแค่นี้ยังทำให้เราไม่ได้
มันผิดที่เราเหรอที่รอเขาไม่ว่าจะทำอะไรรอเพื่ออยากคุย
ผิดที่เราเหรอ
เราบ่นจนทะเลาะกัน1-2วันเลย โดยที่เราเป็นคนง้อ เป็นคนคุยไปตลอด แล้วเขาก็ไม่ค่อยทำ มาช่วงหลังๆ คุยดีๆเขาก็หาย 2วันเลย พร้อมคำว่า กลับมาแหละ ซึ่งเราส่งข้อความยาวมาก แต่ เขาบอกคำเดียว และเราถาม ว่าทำไมไม่บอกเราก่อน เขาก็ให้สนว่าเขามาแล้ว แต่เขาไม่สนว่า ณ อดีตตอนนั้นเรารู้สึกยังไงเราแคร์เขาจะรอ แคร์ความรู้สึกเขา แต่เขา ในเรื่องแค่นี้ยังทำให้เราไม่ได้
มันผิดที่เราเหรอที่รอเขาไม่ว่าจะทำอะไรรอเพื่ออยากคุย