เคยจินตนาการกันมั้ยว่าถ้าวันนึงไม่มีพ่อแม่หรือคนที่เรารักแล้ว จะเป็นยังไง

ครอบครัวเราไม่ค่อยสนิทกันค่ะ มีอะไรก็ไม่ค่อยคุยกันเรื่องส่วนตัว หรือบอกกันเหมือนครอบครัวอื่นๆ
เฉลี่ยแล้วทะเลาะกันบ่อยมากกว่าคุยกันดีๆ อีกค่ะ
ปกติเราจะโทรหาพ่อแม่เกือบทุกวัน คุยกันวันละ2-3ประโยค ประโยคเดิมๆ ตอบเดิมๆ
มีแปลกใหม่บ้างคละวันกันไป นานๆจะมีเรื่องคุยยาวสักวันที
บางวันยุ่งมาก หรือหลงลืมก็ไม่ได้โทร แกก็โทรมาบ้าง
ส่วนไลน์ทั้งพ่อและแม่จะส่งมาสวัสดีตอนเช้าเกือบทุกวัน มีพิมพ์คุยกันบ้าง
จะพิมพ์ยาวหน่อยก็ตอนทะเลาะนั่นแหละค่ะ

ไม่นานมานี้พ่อป่วย ต้องผ่าตัดด่วน ตอนนี้กำลังทำการรักษา ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี
เราให้กำลังใจทั้งพ่อและแม่ ให้มองโลกในแง่บวกและไม่รู้สึกว่าพ่อจะไม่สามารถรักษาได้ ต้องรักษาได้ และต้องหาย
แต่บางทีก็แอบมีความคิดวูบนึงผุดขึ้นมาในหัวว่า

“ถ้าวันนึงไม่มีพ่อขึ้นมาจะเป็นยังไง?”

เป็นคำถามที่ให้คำตอบตัวเองไม่ได้เลย เพราะนึกไม่ออกจริงๆ
ได้แต่ร้องไห้ออกมา

เพื่อนๆ เคยมีช่วงเวลาที่เกิดคำถามแบบนี้กับตัวเองกันบ้างมั้ยคะ?