ชีวิตมักเล่นตลกกับเราเสมอ

เรื่องนี้เป็นเรื่องของเราเองชีวิตเราไม่เคยคิดที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ตอนนั้นเราเด็กมากอายุสิบห้าเรียนหนังสือต่างจ.วรู้จักเด็กผชคนนึงเป็นรุ่นพี่เราหนึ่งปีตอนนั้นรุ่นพี่คนนี้ประทับใจเด็กผญอ้วนๆซึ้งก็คือเราก็มีส่งจดหมายกันธรรมดาจนวันหนึ่งมีเหตุให้เราต้องย้ายสถานที่เรียนกลับมาอยู่บ้านเกิดหลังจากนั้นเราสองคนก็ยังติดต่อกันไม่นานก็ต่างคนต่างไปจนตอนนี้ผ่านมา 32 ปีอยู่ๆวันนึงมีผชคนนึงโทรหาเราใช่ผชคนนั้นที่ไม่เคยลืมเราเลยตลอดเวลาสามสิบกว่าปีแต่วันนี้ที่เค้ากลับมาเราซึ้งไม่มีพันธะใดๆแต่เค้าซึ้งมีครอบครัวที่อบอุ่นสุดท้ายเราสองคนก็แพ้ใจตัวเองเราคงผิดมากใช่มั้ยที่ห้ามใจตัวเองไม่ได้กับผชที่รักเรามาตลอดสามสิบกว่าปีซึ้งตลอดเวลาเค้าคิดที่จะตามหาเราตลอดแล้วมาวันนี้เค้าก็ทำสำเร็จเราก็ไม่รู้ว่าเราจะต้องเจอกับอะไรอีกมากมายหรือเปล่ากับรักครั่งนี้แต่ที่รู้ๆตอนนี้คือร้องไห้ทุกวันทุกข์ใจที่ต้องรักคนมีเจ้าของแต่ก็สุขใจที่มีคนที่รักและเฝ้ารอเราได้นานขนาดนี้ประทับใจในความรักที่เค้ามีให้เรามาตลอดตอนนี้ใครจะด่าว่าเรายังไงเราก็ต้องก้มหน้ายอมรับชะตากรรม