เรื่องมีอยู่ว่าผมชอบเพื่อนคนนึงแต่เขามีแล้วสิแต่เขาก็รู้ว่าผมชอบและกลุ่มเพื่อนเขาก็รู้และเขารู้เขาก็ยังคุยกับผมเหมือนเดิมแต่ผมก็กลับบ้านกลับเขาทุกวันน่ะเวลาเลิกเรียนอะรอรถเมถ์ด้วยกันและไปส่งถึงหน้าซอยแต่มีอยู่โมเมนนึงที่เดินจับข้ามถนนและก็ป้อนเฉาก๊วยกับเขาและเขาก็ป้อนผมใช่ช้อนเดียวกันแต่กลุ่มเพื่อนเขาก็แซวผมและก็ช่วยเขาทำงานและเวลาผมมีงานที่ทำไม่ได้เขาก็ช่วยผมทำและเวลาคุยกันในแชทเขาก็ตอบไวและเขาก็ชวนผมคุยและเวลาผมเล่นมุขเขาก็หัวเราะตลอดเขาบอกว่าอยู่กับแลเวไม่เครียดและก็รู้ว่าผมถนัดภาษาอังกฤษทั้งๆที่ผมไม่เคยบอกเขาแต่เวลาผมคุยกันในแชทเพื่อนในกลุ่มเขาก็รู้เวลาผมไปปรึกษาเรื่องต่างๆเขาก็รู้และเวลาผมกินเบียร์เขาก็จะคอยเตือนตลอดเเละแบบเหมือนงอนด้วยและมีอีกอย่างนึงเรารอรถเมถ์กลับบ้านด้วยกันเหมือนมีคนแอปถ่ายรูปเราทั้งคู่ด้วยเขาก็ถามว่าผมเคยคุยกับใครรึป่าวผมบอกว่าเคยเขาก็ดูกังวลขึ้นมาเลยแต่ผมก็บอกว่าเลิกคุยแล้วเขาก็กังวลผมก็บอกว่าไม่ต้องกังวลผมก็บอกว่ากูไม่ยอมให้ใครทำไรแน่และผมกลับเขาก็เคยถ่ายรูปคู่กันน่ะแต่ผมก็น้อยใจแต่เราไม่มีสิทน่ะครับเพราะเขาก็อยู่กับแฟนเขาและเปาก็ดูมีความสุขส่วนผมก็เหมือนหมาอะครับแต่กลุ่มเพื่อนเขาก็รู้เรื่องนี้และไปบอกเขาและเขาบอกว่าสงสารผมและจะให้กูทำยังไงแต่ผมก็บอกกับตัวเองเสมอว่าจะไม่ทำให้เขาเลิกกันและจะให้และรอเวลาเขาโสดเราค่อยไปจีบและผมเห็นเขามีความสุขผมก็สุขแบะครับแต่เขารู้จักผมมาตั้งนานแล้วแต่ผมพึ่งรู้จักเขาตอนเขามีแฟนจะคบกันเป็นปีและถ้าผมมาเร็วกว่านี้ก็คงดีผิดที่มาช้าและกลุ่มเพื่อนเขาก็บอกให้ผมรอต่อไป แต่ผมควรทำตัวยังไงช่วยบอกผมที
รักคนมีแฟน