สวัสดีทุกๆคนนะคะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราค่ะ
เราได้คุยกับผู้ชายคนนึงค่ะ อายุห่างกันหลายปี เขาเป็นวัยทำงาน เราก็เป็นนักศึกษา เริ่มจากเป็นเพื่อนกันในเฟส ทักมาคุยกัน จากนั้นขอไลน์และคุยต่อกันในไลน์ค่ะ แรกๆความสัมพันธ์เหมือนกำลังจะไปได้ดีนะคะ เขาก็ใส่ใจเรา เราก็โอเคกับเขา จนมีอยู่วันนึงเขาไปเที่ยวทะเลกับกลุ่มเพื่อนเขาไม่ทักหาเราเลย เราก็มีงี่เง่าบ้างนิดหน่อย หลังจากนั้นเรารู้สึกได้ว่าเขาเปลี่ยนไป เขาพูดกับเรามาคำนึงว่า เราเป็นพี่น้องกันดีกว่า เขายังไม่พร้อมที่จะมีใคร ลืมบอกว่าเขาอยู่คนเดียวมานานค่ะ ไม่ได้คุยกับใครใช้ชีวิตคนเดียวมาตลอด เช้าทำงานเย็นกลับห้องออกกำลังกายนอนอยู่อย่างนี้มาหลายปี ค่ะ ต่อ ตอนนั้นคือเราก็จุกนะ เราถามเขาไปว่าที่คุยกันมาเราเคยมีตัวตนในชีวิตเขาบ้างไหม เขาก็บอกว่า พูดตรงๆคือไม่มีเลย เขาก็ไม่เข้าใจตัวเอง เราก็ถามเขาว่าที่พี่บอกยังไม่อยากมีใครคือพี่ไม่อยากมีหนูหรือป่าว แต่เขาก็บอกว่ายังไม่อยากมีใครจริงๆ หลังจากนั้นเราก็คือไม่ได้ทักไปหาเขานะคะ เขาหายไปพักนึง แล้วเขาก็เริ่มทักเรามา คราวนี้เขาจะทักมาทุกคืน ว่านอนยัง ทำไร กินไรยัง จะคุยกันบ้างว่าวันนี้ทำไรมา แล้วก็คือแยกย้ายกันนอน เราตอนนั้นคือเริ่มตัดใจแล้วค่ะ คือก็ตอบแต่ไม่หวั่นไหวอีก คิดแค่พี่น้อง จนเขาย้ายที่ทำงานเขาถ่ายรูปข้าวกับข้าวมาให้ดู เราเลยถามอยู่กับแฟนหรอเพราะมันมีจานข้าวอยู่2ใบ เขาก็บอกว่าป่าวอยู่กับรุ่นพี่และถ่ายรูปรุ่นพี่มา เขาบอกว่ายังไม่มีหรอก อยู่โสดๆรอเราเรียนจบก่อน คือประโยคนี้ทำให้เราหวั่นไหวค่ะ การที่พยายามตัดใจคิดแค่พี่น้องมันพังเลย เรากลับไปรู้สึกกับเขาอีก แต่ก็ไม่ได้ทักเขานะคะ ทุกๆวันรอเขาทักมาถึงคุยกัน ล่าสุดนี้เขากลับมาบ้าน เขาให้เราพาไปเที่ยวที่ๆนึง ที่เคยคุยกันว่าถ้ากลับมาเราจะพาไป ก็ไปค่ะ พอได้เจอเขามันยิ่งทำให้ความรู้สึกเราชัดเจนว่าเราชอบเขาจริงๆ มีความสุขที่ได้อยู่ข้างๆเขา เราไม่เคยเป็นแบบนี้กับใคร
อยากจะถามว่าเราควรไปต่อยังไงดี ควรจะหยุดความสัมพันธ์ไว้ตรงนี้ หรือจะคุยกับเขาจนเราเรียนจบจริงๆ เรากลัวว่าถ้าเรารอแล้ว วันนึงเรารู้ว่าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเราจริงๆ เราจะเสียใจหนักไปกว่านี้ค่ะ เราหน่วงมากๆที่ต้องรู้สึกอะไรกับคนที่เราไม่สามารถเดาใจเขาได้เลยว่าคิดยังไงกับเรา ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ
ควรทำยังไงต่อกับความสัมพันธ์ครั้งนี้
เราได้คุยกับผู้ชายคนนึงค่ะ อายุห่างกันหลายปี เขาเป็นวัยทำงาน เราก็เป็นนักศึกษา เริ่มจากเป็นเพื่อนกันในเฟส ทักมาคุยกัน จากนั้นขอไลน์และคุยต่อกันในไลน์ค่ะ แรกๆความสัมพันธ์เหมือนกำลังจะไปได้ดีนะคะ เขาก็ใส่ใจเรา เราก็โอเคกับเขา จนมีอยู่วันนึงเขาไปเที่ยวทะเลกับกลุ่มเพื่อนเขาไม่ทักหาเราเลย เราก็มีงี่เง่าบ้างนิดหน่อย หลังจากนั้นเรารู้สึกได้ว่าเขาเปลี่ยนไป เขาพูดกับเรามาคำนึงว่า เราเป็นพี่น้องกันดีกว่า เขายังไม่พร้อมที่จะมีใคร ลืมบอกว่าเขาอยู่คนเดียวมานานค่ะ ไม่ได้คุยกับใครใช้ชีวิตคนเดียวมาตลอด เช้าทำงานเย็นกลับห้องออกกำลังกายนอนอยู่อย่างนี้มาหลายปี ค่ะ ต่อ ตอนนั้นคือเราก็จุกนะ เราถามเขาไปว่าที่คุยกันมาเราเคยมีตัวตนในชีวิตเขาบ้างไหม เขาก็บอกว่า พูดตรงๆคือไม่มีเลย เขาก็ไม่เข้าใจตัวเอง เราก็ถามเขาว่าที่พี่บอกยังไม่อยากมีใครคือพี่ไม่อยากมีหนูหรือป่าว แต่เขาก็บอกว่ายังไม่อยากมีใครจริงๆ หลังจากนั้นเราก็คือไม่ได้ทักไปหาเขานะคะ เขาหายไปพักนึง แล้วเขาก็เริ่มทักเรามา คราวนี้เขาจะทักมาทุกคืน ว่านอนยัง ทำไร กินไรยัง จะคุยกันบ้างว่าวันนี้ทำไรมา แล้วก็คือแยกย้ายกันนอน เราตอนนั้นคือเริ่มตัดใจแล้วค่ะ คือก็ตอบแต่ไม่หวั่นไหวอีก คิดแค่พี่น้อง จนเขาย้ายที่ทำงานเขาถ่ายรูปข้าวกับข้าวมาให้ดู เราเลยถามอยู่กับแฟนหรอเพราะมันมีจานข้าวอยู่2ใบ เขาก็บอกว่าป่าวอยู่กับรุ่นพี่และถ่ายรูปรุ่นพี่มา เขาบอกว่ายังไม่มีหรอก อยู่โสดๆรอเราเรียนจบก่อน คือประโยคนี้ทำให้เราหวั่นไหวค่ะ การที่พยายามตัดใจคิดแค่พี่น้องมันพังเลย เรากลับไปรู้สึกกับเขาอีก แต่ก็ไม่ได้ทักเขานะคะ ทุกๆวันรอเขาทักมาถึงคุยกัน ล่าสุดนี้เขากลับมาบ้าน เขาให้เราพาไปเที่ยวที่ๆนึง ที่เคยคุยกันว่าถ้ากลับมาเราจะพาไป ก็ไปค่ะ พอได้เจอเขามันยิ่งทำให้ความรู้สึกเราชัดเจนว่าเราชอบเขาจริงๆ มีความสุขที่ได้อยู่ข้างๆเขา เราไม่เคยเป็นแบบนี้กับใคร
อยากจะถามว่าเราควรไปต่อยังไงดี ควรจะหยุดความสัมพันธ์ไว้ตรงนี้ หรือจะคุยกับเขาจนเราเรียนจบจริงๆ เรากลัวว่าถ้าเรารอแล้ว วันนึงเรารู้ว่าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเราจริงๆ เราจะเสียใจหนักไปกว่านี้ค่ะ เราหน่วงมากๆที่ต้องรู้สึกอะไรกับคนที่เราไม่สามารถเดาใจเขาได้เลยว่าคิดยังไงกับเรา ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ