สวัสดีค่ะ
สังคมที่ทำงานเรามีแต่ผู้หญิง สังคมก็เป็นผู้หญิงจ๋า มีการนินทากัน แต่ที่หนักที่สุดคือการคอยจับผิดเพื่อนร่วมงานค่ะ เรารู้สึกไม่มีความสุขในการทำงานที่นี่เลย เราเห็นเพื่อนร่วมงานคนนึงโดนคนแทบทั้งทีมจับผิด พอน้องคนนั้นพยายามคุยกับพี่ๆในทีม พี่ๆในทีมกลับแกล้งทำเมิน พอน้องเค้าไม่อยู่ตรงนั้นคนในทีมก็มาจับกลุ่มว่าน้อง ซึ่งเราก็ยืนอยู่ด้วย เรารู้สึกไม่โอเคเลย แต่ก็พูดอะไรไม่ได้ เพราะมีแต่คนซีเนียร์กว่าเราทั้งนั้น เราทำได้แค่เดินไปที่อื่น ไม่ก็หาอย่างอื่นทำ นอกจากนี้ที่เราเจอบ่อยๆคือเวลามีใครในทีมทำอะไรพลาด ก็จะมีซีเนียร์หรือรองหัวหน้าตักเตือน ซึ่งเรารับได้ถ้าเค้าตักเตือนแล้วมันจะจบไป แต่เค้ากับเอาเรื่องเหล่านั้นไปพูดต่อ จนมันเป็นวงกว้าง แล้วก็พูดไปเรื่อยๆปากต่อปาก จนทำให้เพื่อนร่วมงานของเราคนนึงกลายเป็นคนที่หลายๆคนไม่อยากทำงานด้วย ทั้งๆที่เค้าก็ไม่ได้แย่อะไร เค้าพยายามปรับตัว แต่เหมือนไม่ค่อยจะได้รับโอกาสจากคนส่วนใหญ่ อันนี้เป็นแค่ส่วนนึงที่เรายกตัวอย่างมาค่ะ เราพยายามจะไม่ใส่ใจแล้ว แต่มันทำยากจริงๆ เราทำใจร่วมงานกับคนแบบนี้ไม่ค่อยได้ เราไม่อยากปั้นหน้ายิ้มให้กับคนที่เอาคนอื่นไปว่าลับหลัง ทุกวันนี้เราอึดอัดมาก เวลาจะไปทำงานจะรู้สึกไม่มีความสุขทุกครั้ง เราโอเคกับเนื้องาน แต่เราไม่โอเคกับเพื่อนร่วมงาน จนเราคิดอยากลาออก อยากทำงานที่สบายใจกว่านี้ แต่เราก็กลัวว่าที่ใหม่จะเป็นแบบนี้อีก เราควรทำอย่างไรดีคะ เราอยากก้าวผ่านจุดนี้ไปให้ได้ ไม่อยากคิดมาก อยากให้ความรู้สึกแบบนี้มันหายไป อยากขอคำแนะนำจากเพื่อนๆ ว่าเราควรจะเริ่มเปลี่ยนความคิดของตัวเองยังไงดี
ทำยังไงให้มีความสุขกับสังคมทึ่ทำงานคะ
สังคมที่ทำงานเรามีแต่ผู้หญิง สังคมก็เป็นผู้หญิงจ๋า มีการนินทากัน แต่ที่หนักที่สุดคือการคอยจับผิดเพื่อนร่วมงานค่ะ เรารู้สึกไม่มีความสุขในการทำงานที่นี่เลย เราเห็นเพื่อนร่วมงานคนนึงโดนคนแทบทั้งทีมจับผิด พอน้องคนนั้นพยายามคุยกับพี่ๆในทีม พี่ๆในทีมกลับแกล้งทำเมิน พอน้องเค้าไม่อยู่ตรงนั้นคนในทีมก็มาจับกลุ่มว่าน้อง ซึ่งเราก็ยืนอยู่ด้วย เรารู้สึกไม่โอเคเลย แต่ก็พูดอะไรไม่ได้ เพราะมีแต่คนซีเนียร์กว่าเราทั้งนั้น เราทำได้แค่เดินไปที่อื่น ไม่ก็หาอย่างอื่นทำ นอกจากนี้ที่เราเจอบ่อยๆคือเวลามีใครในทีมทำอะไรพลาด ก็จะมีซีเนียร์หรือรองหัวหน้าตักเตือน ซึ่งเรารับได้ถ้าเค้าตักเตือนแล้วมันจะจบไป แต่เค้ากับเอาเรื่องเหล่านั้นไปพูดต่อ จนมันเป็นวงกว้าง แล้วก็พูดไปเรื่อยๆปากต่อปาก จนทำให้เพื่อนร่วมงานของเราคนนึงกลายเป็นคนที่หลายๆคนไม่อยากทำงานด้วย ทั้งๆที่เค้าก็ไม่ได้แย่อะไร เค้าพยายามปรับตัว แต่เหมือนไม่ค่อยจะได้รับโอกาสจากคนส่วนใหญ่ อันนี้เป็นแค่ส่วนนึงที่เรายกตัวอย่างมาค่ะ เราพยายามจะไม่ใส่ใจแล้ว แต่มันทำยากจริงๆ เราทำใจร่วมงานกับคนแบบนี้ไม่ค่อยได้ เราไม่อยากปั้นหน้ายิ้มให้กับคนที่เอาคนอื่นไปว่าลับหลัง ทุกวันนี้เราอึดอัดมาก เวลาจะไปทำงานจะรู้สึกไม่มีความสุขทุกครั้ง เราโอเคกับเนื้องาน แต่เราไม่โอเคกับเพื่อนร่วมงาน จนเราคิดอยากลาออก อยากทำงานที่สบายใจกว่านี้ แต่เราก็กลัวว่าที่ใหม่จะเป็นแบบนี้อีก เราควรทำอย่างไรดีคะ เราอยากก้าวผ่านจุดนี้ไปให้ได้ ไม่อยากคิดมาก อยากให้ความรู้สึกแบบนี้มันหายไป อยากขอคำแนะนำจากเพื่อนๆ ว่าเราควรจะเริ่มเปลี่ยนความคิดของตัวเองยังไงดี