จะรักถึงแม้จะร้าย

ผมมีรักฝังใจคือรักแรกของผม มันเริ่มตั้งแต่ผมอยู่ ป.5 ผมแอบรักเธอมาตลอด จนกระทั้ง จบ ป.6 เราแยกย้ายไปเรียนที่อื่น ผมพยามติดต่อเธอด้วยการ ทิ้งข้อความในเพจโรงเรียนของเธอ และอีกหลายๆทางแต่ล้มเหลว .......... จนกระทั่ง
       

ผมจบ ม.6 ผมรู้ว่าเธอเข้ามหาลัยแถวบ้าน ผมก็พยามติดต่อเธอทางเฟสบุ๊ค พยามคุยกับเธอเเต่เหมือนเธอไม่ได้สนใจผมปมก็เลยถอดใจ แต่เมื่อเธอขึ้น ปี 4 ผมก็ลองกลับไปคุยกับเธอ ทุกอย่างเปลี่ยนไป เราคุยกันเหมือนจีบกัน ออกไปซื้อของด้วยกัน ผมคิดว่ามันกำลังไปได้ดี แต่แล้วความสัมพันธ์มันก็หยุดลง
      

เธอมีแฟนแล้วตั้งแต่ ม.ปลาย ผมเหมือนฟ้าผ่าลงมากลางตัวผม ขาผมไม่มีแรงเลย ผมพยามบอกความในใจว่าผมมีให้เธอมากแค่ไหน รู้ทั้งรู้ว่าเธอมีแฟนแล้วผมก็ไม่หยุดแต่มันไม่สามารถทำให้เธอมาเป็นของผมไปได้


ณ ตอนนี้ผมให้เธอไปเที่ยวคอนโดที่ระยอง ซึ่งเพื่อนเธอ และ แฟนเธอไปด้วย มันไม่ได้อยู่ในแผนของผมเลย


ท้ายสุดแล้วผมแค่อยากระบายผมอาจจะดูเป็นคนไม่ดีสำหรับคนที่อ่าน แต่ผมก็ทรยศหัวใจตัวเองไม่ได้สักที ผมคิดว่าหลังกลับจากระยองผมจะไม่ยุ่งกับเธอแล้ว มันจะยังคงฝังในใจผมเรื่อยไป
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่