เมื่อมันไม่ใช่ตนเอง

เราเลือกผิดแล้วก้ฝืนเรียนที่ๆหนึ่งซึ่งไกลบ้านแล้วเปนหลักสูตรที่ยากมากสำหรับตัวเราเพราะตัวเราเองไม่ชอบที่จะเรียนสายวิทเอามากเราฝืนเรียนมาปีกว่าๆแล้วก้นั่งคิดเสมอตั้งแต่เข้าไปนั่งเรียนกะเพื่อนๆเราคิดทุกวันทั้งนั่งคิดนอนคิดไม่จางหายออกจากชีวิตมันเหนื่อยมากท่ต้องฝืนตัวเองเรียนทั้งๆที่ไม่ชอบเพราะที่เลือกไปเราเลือกเรียนเพื่อประชดครอบครัวตัวเองเท่านั้น จนมาถึงวันนี้ก้ปีกว่าๆเรารู้สกอ่อนล้า อ่อนแรง ไม่มีแม้แต่กำลังใจที่จะเดินต่อมั้นเหนื่อยไปหมดจากที่เมื่อก่อนรรยุใกล้บ้านแล้วตื่น8โมงไปรรจนตอนนี้ต้องตื่นตี5เพื่อไปรร ตอนแรกเราก้คิดว่าตัวเองจะชินแต่มันก้ไม่เลย เราไม่รู้จะบบอกกะครอบครัวยังไง ใครก้ได้ช่วยแนะนำที