งานเทืยนศิลปะที่สุดท้ายจะลบเลือนไหม?

ได้ไปอุบลราชธานีซึ่งช่วงนี้เป็นช่วงไกล้เข้าพรรษา ตามซุ้มวัดก็จะมีการทำเทียนเพื่อประกวดและเป็นประเพณีที่มีมาแต่เดิมเนิ้นนาน พอดีมีโอกาสก็ได้ขอเขาไปดูและเข้าไปคุยกับพี่ๆที่ทำต้นเทียน พอได้คุยกันลึกๆก็ทำให้อดห่วงไม่ได้เมื่อเห็นว่า ศิลปะแขนงนี้มีความเป็นไปได้ที่อาจถูกทอดทิ้งในรุ่นต่อๆไป เพราะ คนที่มีหน้าที่ความรับผิดชอบที่ควรจะเป้นผู้สนับสนุนละเลย ไม่ว่าจะเป็นหน่วบงานราชการท้องถิ่นและข้าราชการการเมือง จากที่คุยพบว่าการส่งทอดภูมิปัญญาควรให้เด็กรุ่นใหม่มามีส่วนร่วมช่วยช่างรุ่นเก่าเพื่อช่วยกันสืบทอดและเรียนรู้ แต่พี่ที่เป็นช่างบอกว่าตั้งแต่ทำมาไม่เคยเห็นเลยการสนับสนุนประเภทนี้ ที่ทำมาจึงมีแต่ช่างทำเทียนรุ่นเก่ากับครอบครัวเท่านั้นที่สืบทอดกันไป และบางท้องที่ถึงกับไม่มีช่างเพราะขาดการสืบทอดกันจนห่างหายแต่หากอยากประกวดก็ใช้วิธีของบประมาณจ้างช่างต่างท้องที่ไปทำแล้วก็ส่งเพื่อให้ได้มา  ซื่งเป็นเรื่องน่าเสียดาย การทำเทียนที่อุบลจะมีศิลปะการทำจากที่ได้คุย สองแบบใหญ่ๆคือ การแกะเทียนคือใช้เทียนหล่อแล้วแกะให้เป็นลาย ( วิธีนี้ทำยากกว่าและได้พูดคุยกับช่างเทียนจึงเป็นที่มาของกระทู้ ) อีกแบบคือการติดเทียนคือการเอาเทียนมาทำเป็นแผ่นเทียนแล้วใช้วิธีอาจเแกะหรือปั๊มด้วยพิมพ์แล้วเอาไปติดกับหุ่นหรือแบบหลัก วิธีนี้มีการเปิดให้ผู้สนใจเขาไปลองไปช่วยทำได้พบเห็นในวัดของในตัวจังหวัด แต่สิ่งที่อยากเห็นคือการมีส่วนร่วมของเด็กรุ่นหลังที่ถูกผลักดันจากภาครัฐ โรงเรียน เพื่อสืบทอดคงจะดีกว่าที่เป็นอยู่ไม่น้อย