คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ถ้าว่ากันตามกฎหมาย
เคยอ่านมาว่า หากมีโน้ตเรียงกัน7ตัวเหมือนกันให้ถือว่าลอก
เช่น ทำนองเพลงที่เปล่งออกมา7พยางค์ที่เป็นทำนองเดียวกันเลย
แต่ในความเป็นจริง ถึงโน้ตจะไม่เหมือนกันเป๊ะมันก็สามารถแต่งออกมาให้มีกลิ่นโดยรวมเหมือนกันเป๊ะๆได้
ต้องยอมรับกันก่อนว่าดนตรีไม่ได้มีแค่เพลงmain streamที่เราฟังกันทั่วไป ยังมีดนตรีที่แต่งขึ้นมาแล้วมีแต่นักดนตรีฟัง หรือใช้ทฤษฎีเยอะๆแต่งให้นักดนตรีเสพ ซึ่งพอฟังเยอะหลายๆแขนงจะเห็นเลยว่า เพลงกระแสหลักสมัยนี้เป็นแค่ส่วนเล็กส่วนนึงของดนตรี ซึ่งส่วนเล็กๆนี้ก็เหมือนจะลอกหรือได้แรงบันดารใจมาเมหือนกันหมดนานเป็นศตวรรศ55555 จนการลอก เอ้ยการได้แรงบันดารใจการเล่นหรือการแต่งนี้ซึมเข้าตัวเราจนกลายเป็นเพลงกระแสหลักอย่างทุกงันนี้
ซึ่งสิ่งที่เหมือนกันของดนตรีกระแสหลักก็มีดังนี้
จังหวะกลอง ขอใช้คำว่า Groove แล้วกันนะครับ จะครอบคลุมถึงจังหวะและอารมณ์ด้วย
หากเป็นเพลงร็อคตลาด มี Groove ที่เหมือนกันเป๊ะหลายพันเพลงมากๆ ทั้งไทยและสากล หรือเพลงป๊อปทั่วไป มีจังหวะที่เหมือนกันเป๊ะแน่นอน เรื่องของจังหวะกลองนี้มักไม่ค่อยกล่าวถึงในด้านการลอก เพราะการนับอัตราส่วนดนตรีของดนตนีกระแสหลักสมัยนี้ในก็เหมือนๆกันหมด จังหวะคงไม่พิสดาลจนเกินไป ไม่งั้นคงฟังแล้วเข้าไม่ถึงผู้ฟังในวงกว้างแน่ๆ
ดังนั้นแค่จังหวะก็ไม่ได้ตัดสินนะครับว่าคือการลอก
ต่อมาเรื่องคอร์ด4คอร์ดที่เล่นเหมือนกันอย่างที่ จขกท ว่ามา
จริงๆแล้วเป็นเรื่องธรรมดาที่จะเหมือนกัน เราเรียกว่าทางเดินคอร์ด
ยกตัวอย่างทางเดินคอร์ดพื้นฐานเลย C Am F G หรือ C Am Dm G7 มักจะคุ้นเคยกันดี ทางเดินคอร์ดมักมีชื่อเรียก เช่น แบบต้นคือ 1 6 4 5 หรือ 1 6 2 5
ส่วนใหญ่มักเริ่มที่ 1 จบที่ 5 ไม่ใช่เพราะว่าลอกกันมา แต่ตามทฎษฎีดนตรีแล้ว ลำดับแต่ละลำดับ จะมีอารมณ์ของมัน ดังนั้นการที่ดนตรีกระแสหลักจึงมีคอร์ดคล้ายกันคงไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะมันทำให้มีกลิ่นเดิมที่คนทั่วไปชอบดมอยู่แล้ว ถ้าลำดับมันแปลกๆ มันคงไม่ใช่ดนตรีกระแสหลักแบบที่ฟังกัน
ดังนั้นคอร์ดที่เหมือนกันก็ยังตัดสินไม่ได้อยู่ดีว่าลอก
ทำนองเพลง ทำนองรอง ทำนองดนตรี ล้วนเป็นทำนอง ซึ่งก็คือ โน้ตที่เรียงต่อกัน ถูกเปล่งออกมาตามเทคนิคเครื่องดนตรีชิ้นนั้นๆ หรือจากนักน้อง
ทำนองมักจะเป็นสิ่งที่ใช้ตัดสินมากที่สุดว่าเพลงนี้ลอกกันหรือเปล่า เพราะทำนองอาจจะเป็นแกนหลักของเพลงๆนั้นเลย
การที่ทำนองเหมือนกันก็ไม่แปลก เพราะว่า หากทางเดินคอร์ดเหมือนกันแล้ว ทำนองก็มักจะคล้ายกันได้ด้วย เพราะว่าการแต่งทำนองหรือการใส่คอร์ดนั้น ทั้งสองอย่างต้องสอดคล้องกันไป ไม่งั้นก็จะไม่เพราะ
ส่วนตัวยังเคยแต่งเพลงเล่นๆเองแล้วดันไปเหมือนเพลงที่ไม่เคยฟังมาก่อนเลย
การจะเมหือนกันต้องดูทั้งรายละเอียดดนตรีและเพลงโดยรวมควบคู่กันไป
จึงอาจจะยังตัดสินไม่ได้
แล้วอะไรใช้ตัดสิน
คำตอบก็คือ เจตนาของผู้แต่งครับ
หากกรณีตั้งใจจะลอกแล้ว ก็คือลอกครับ อาจจะแต่งรายละเอียดต่างกัน แต่ฟังโดยรวมแล้วมีกลิ่น รสชาติคล้ายกัน ก็ประสบความสำเร็จในการลอกแล้ว
ในสมัยก่อนการลอกอาจจะยังไม่ค่อยมีชั้นเชิง มักจะลอกทำนองมาทั้งดุ้นเลย ปรับเปลี่ยนดนตรีเพียงนิดเดียว จะเห็นคนนำเพลงสมัยเก่าหนือสมัยนี้มาเปรียบเทียบกันบ่อยๆ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าคัดลอกกันจริงๆมั้ย แต่ต้องยอมรับว่า เหมือนเป๊ะ แต่สมัยนี้อะไรๆก็ง่าย จึงมีชั้นเชิงขึ้น ฟังดูแล้วไม่ลอก แต่จริงๆเจตนาของผู้แต่งอาจจะลอกมาเลยก็ได้ครับ
นักแต่งเพลงสมัยก่อน15-30ปีที่แต่งให้ศิลปินค่ายใหญ่ๆ ไม่รู้ลอกมั้ย แต่ดันไปเหมือนเพลงสากลที่ผมเคยฟังเยอะมากๆ อาจจะแค่ทำนองช่วงนึง หรือกลิ่นอายทั้งเพลงเลย
แต่หากกรณีไม่ได้ตั้งใจลอก อาจจะเกิดจากแรงบันดารใจ ซึ่งเป็นแรงบันดารใจจริงๆ ไม่ใช่อย่างที่คนทั่วไปด่าว่าลอก เพราะงานศิลปะนั้นมักจะได้แรงบันดารใจต่อๆกัน เพื่อจะกำหนดทิศทางของงานชิ้นนั้นๆ ไม่ว่าจะดนตรี ภาพวาด อาหาร หรืออะไรก็ตาม เพราะมันมักจะทำให้งานเข้าถึงง่าย รู้ว่าต้องการจะสื่ออะไร หรือบางทีเกิดจากการเสพดนตรีแนวนั้นมากๆ เพราะว่าดนตรีแต่ละแนวมักจะมีการเล่นอะไรเดิมๆหรืออะไรบางอย่างที่จะชอบหรือนิยมเล่นออกมาอย่างนั้น ชอบฟังอย่างนั้น มักจะทำคล้ายๆกัน ติดเป็นนิสับการเล่นดนตรีส่วนตัวหรือเป็นรสนิยม การเล่นหรือแต่งเพลงจึงคล้ายกันได้ เหมือนนักบอลที่คนนู้นเล่นสไตล์เหมือนคนนี้ หรือมือกีตาร์คนนี้เล่นเหมือนมือกีตาร์ในตำนานคนนั้นเลย
ไม่นานมานี้มีกรณีศิลปินเดี่ยววัยรุ่นไทยดังมาก ชื่อเดอะของเล่นส์ ส่วนตัวแล้วเคยรู้จักและติดตามมาตั้งแต่สมัยยังไม่มีชื่อเสียง เค้าเป็นคนที่มีฝีมือและพรสวรรค์ทางด้านดนตรีสูงมากกว่าที่ใครหลายๆคนรู้ ซึ่งก็ถูกตราหน้าว่าเค้าลอกต่างประเทศมา น่าเสียดายที่คนเก่งๆโดนดูถูกได้ง่ายๆ
การที่จะตัดสินอะไร ควรใช้วิจารณญานให้ดี ใช้ความรู้ มีจิตใจเป็นกลาง ไม่อคติ วิจารได้แต่พอดี วิจารด้วยเหตุผล
ที่สำคัญไม่ดูถูกวงการดนตรีไทยและให้ค่าว่าต่างประเทศนั้นต้องดีเสมอนะครับ จริงๆแล้วนอกจากศิลปินไทยที่มีชื่อเสียง ยังมีนักดนตรีที่มีฝีมือมากมายทั้งเบื่องหน้าและเบื้องหลังที่คนดนตรีรู้จักกันดี เป็นที่ยอมรับในระดับสากล คอยขับเคลื่อนวงการดนตรีไทยอยู่ จะบอกว่าคนไทยก็เก่งเหมือนกัน ไม่ต้องลอกไปหมดทุกอย่างนะ5555 แค่บางทียอดฝีมือเหล่านี้เค้าไม่ได้เปิดเผยตัวตน! 5555
ส่วนในเรื่องเพลงนู้นลอกเพลงนี้มั้ย ขอไม่ออกความเห็นครับ
ปล. เขียนตรงไหนผิดไปขออภัย เพราะความหมายคงเหมือนเดิม ยาวจนขี้เกียจตรวจสอบครับ
ขอโทษที่ยาวและนอกประเด็นบ้าง แต่อยากพูดเกี่ยวกับเรื่องประมาณนี้ เห็นเยอะแล้วที่หลายคนเข้าใจและตัดสินอะไรกันผิดๆ
เคยอ่านมาว่า หากมีโน้ตเรียงกัน7ตัวเหมือนกันให้ถือว่าลอก
เช่น ทำนองเพลงที่เปล่งออกมา7พยางค์ที่เป็นทำนองเดียวกันเลย
แต่ในความเป็นจริง ถึงโน้ตจะไม่เหมือนกันเป๊ะมันก็สามารถแต่งออกมาให้มีกลิ่นโดยรวมเหมือนกันเป๊ะๆได้
ต้องยอมรับกันก่อนว่าดนตรีไม่ได้มีแค่เพลงmain streamที่เราฟังกันทั่วไป ยังมีดนตรีที่แต่งขึ้นมาแล้วมีแต่นักดนตรีฟัง หรือใช้ทฤษฎีเยอะๆแต่งให้นักดนตรีเสพ ซึ่งพอฟังเยอะหลายๆแขนงจะเห็นเลยว่า เพลงกระแสหลักสมัยนี้เป็นแค่ส่วนเล็กส่วนนึงของดนตรี ซึ่งส่วนเล็กๆนี้ก็เหมือนจะลอกหรือได้แรงบันดารใจมาเมหือนกันหมดนานเป็นศตวรรศ55555 จนการลอก เอ้ยการได้แรงบันดารใจการเล่นหรือการแต่งนี้ซึมเข้าตัวเราจนกลายเป็นเพลงกระแสหลักอย่างทุกงันนี้
ซึ่งสิ่งที่เหมือนกันของดนตรีกระแสหลักก็มีดังนี้
จังหวะกลอง ขอใช้คำว่า Groove แล้วกันนะครับ จะครอบคลุมถึงจังหวะและอารมณ์ด้วย
หากเป็นเพลงร็อคตลาด มี Groove ที่เหมือนกันเป๊ะหลายพันเพลงมากๆ ทั้งไทยและสากล หรือเพลงป๊อปทั่วไป มีจังหวะที่เหมือนกันเป๊ะแน่นอน เรื่องของจังหวะกลองนี้มักไม่ค่อยกล่าวถึงในด้านการลอก เพราะการนับอัตราส่วนดนตรีของดนตนีกระแสหลักสมัยนี้ในก็เหมือนๆกันหมด จังหวะคงไม่พิสดาลจนเกินไป ไม่งั้นคงฟังแล้วเข้าไม่ถึงผู้ฟังในวงกว้างแน่ๆ
ดังนั้นแค่จังหวะก็ไม่ได้ตัดสินนะครับว่าคือการลอก
ต่อมาเรื่องคอร์ด4คอร์ดที่เล่นเหมือนกันอย่างที่ จขกท ว่ามา
จริงๆแล้วเป็นเรื่องธรรมดาที่จะเหมือนกัน เราเรียกว่าทางเดินคอร์ด
ยกตัวอย่างทางเดินคอร์ดพื้นฐานเลย C Am F G หรือ C Am Dm G7 มักจะคุ้นเคยกันดี ทางเดินคอร์ดมักมีชื่อเรียก เช่น แบบต้นคือ 1 6 4 5 หรือ 1 6 2 5
ส่วนใหญ่มักเริ่มที่ 1 จบที่ 5 ไม่ใช่เพราะว่าลอกกันมา แต่ตามทฎษฎีดนตรีแล้ว ลำดับแต่ละลำดับ จะมีอารมณ์ของมัน ดังนั้นการที่ดนตรีกระแสหลักจึงมีคอร์ดคล้ายกันคงไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะมันทำให้มีกลิ่นเดิมที่คนทั่วไปชอบดมอยู่แล้ว ถ้าลำดับมันแปลกๆ มันคงไม่ใช่ดนตรีกระแสหลักแบบที่ฟังกัน
ดังนั้นคอร์ดที่เหมือนกันก็ยังตัดสินไม่ได้อยู่ดีว่าลอก
ทำนองเพลง ทำนองรอง ทำนองดนตรี ล้วนเป็นทำนอง ซึ่งก็คือ โน้ตที่เรียงต่อกัน ถูกเปล่งออกมาตามเทคนิคเครื่องดนตรีชิ้นนั้นๆ หรือจากนักน้อง
ทำนองมักจะเป็นสิ่งที่ใช้ตัดสินมากที่สุดว่าเพลงนี้ลอกกันหรือเปล่า เพราะทำนองอาจจะเป็นแกนหลักของเพลงๆนั้นเลย
การที่ทำนองเหมือนกันก็ไม่แปลก เพราะว่า หากทางเดินคอร์ดเหมือนกันแล้ว ทำนองก็มักจะคล้ายกันได้ด้วย เพราะว่าการแต่งทำนองหรือการใส่คอร์ดนั้น ทั้งสองอย่างต้องสอดคล้องกันไป ไม่งั้นก็จะไม่เพราะ
ส่วนตัวยังเคยแต่งเพลงเล่นๆเองแล้วดันไปเหมือนเพลงที่ไม่เคยฟังมาก่อนเลย
การจะเมหือนกันต้องดูทั้งรายละเอียดดนตรีและเพลงโดยรวมควบคู่กันไป
จึงอาจจะยังตัดสินไม่ได้
แล้วอะไรใช้ตัดสิน
คำตอบก็คือ เจตนาของผู้แต่งครับ
หากกรณีตั้งใจจะลอกแล้ว ก็คือลอกครับ อาจจะแต่งรายละเอียดต่างกัน แต่ฟังโดยรวมแล้วมีกลิ่น รสชาติคล้ายกัน ก็ประสบความสำเร็จในการลอกแล้ว
ในสมัยก่อนการลอกอาจจะยังไม่ค่อยมีชั้นเชิง มักจะลอกทำนองมาทั้งดุ้นเลย ปรับเปลี่ยนดนตรีเพียงนิดเดียว จะเห็นคนนำเพลงสมัยเก่าหนือสมัยนี้มาเปรียบเทียบกันบ่อยๆ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าคัดลอกกันจริงๆมั้ย แต่ต้องยอมรับว่า เหมือนเป๊ะ แต่สมัยนี้อะไรๆก็ง่าย จึงมีชั้นเชิงขึ้น ฟังดูแล้วไม่ลอก แต่จริงๆเจตนาของผู้แต่งอาจจะลอกมาเลยก็ได้ครับ
นักแต่งเพลงสมัยก่อน15-30ปีที่แต่งให้ศิลปินค่ายใหญ่ๆ ไม่รู้ลอกมั้ย แต่ดันไปเหมือนเพลงสากลที่ผมเคยฟังเยอะมากๆ อาจจะแค่ทำนองช่วงนึง หรือกลิ่นอายทั้งเพลงเลย
แต่หากกรณีไม่ได้ตั้งใจลอก อาจจะเกิดจากแรงบันดารใจ ซึ่งเป็นแรงบันดารใจจริงๆ ไม่ใช่อย่างที่คนทั่วไปด่าว่าลอก เพราะงานศิลปะนั้นมักจะได้แรงบันดารใจต่อๆกัน เพื่อจะกำหนดทิศทางของงานชิ้นนั้นๆ ไม่ว่าจะดนตรี ภาพวาด อาหาร หรืออะไรก็ตาม เพราะมันมักจะทำให้งานเข้าถึงง่าย รู้ว่าต้องการจะสื่ออะไร หรือบางทีเกิดจากการเสพดนตรีแนวนั้นมากๆ เพราะว่าดนตรีแต่ละแนวมักจะมีการเล่นอะไรเดิมๆหรืออะไรบางอย่างที่จะชอบหรือนิยมเล่นออกมาอย่างนั้น ชอบฟังอย่างนั้น มักจะทำคล้ายๆกัน ติดเป็นนิสับการเล่นดนตรีส่วนตัวหรือเป็นรสนิยม การเล่นหรือแต่งเพลงจึงคล้ายกันได้ เหมือนนักบอลที่คนนู้นเล่นสไตล์เหมือนคนนี้ หรือมือกีตาร์คนนี้เล่นเหมือนมือกีตาร์ในตำนานคนนั้นเลย
ไม่นานมานี้มีกรณีศิลปินเดี่ยววัยรุ่นไทยดังมาก ชื่อเดอะของเล่นส์ ส่วนตัวแล้วเคยรู้จักและติดตามมาตั้งแต่สมัยยังไม่มีชื่อเสียง เค้าเป็นคนที่มีฝีมือและพรสวรรค์ทางด้านดนตรีสูงมากกว่าที่ใครหลายๆคนรู้ ซึ่งก็ถูกตราหน้าว่าเค้าลอกต่างประเทศมา น่าเสียดายที่คนเก่งๆโดนดูถูกได้ง่ายๆ
การที่จะตัดสินอะไร ควรใช้วิจารณญานให้ดี ใช้ความรู้ มีจิตใจเป็นกลาง ไม่อคติ วิจารได้แต่พอดี วิจารด้วยเหตุผล
ที่สำคัญไม่ดูถูกวงการดนตรีไทยและให้ค่าว่าต่างประเทศนั้นต้องดีเสมอนะครับ จริงๆแล้วนอกจากศิลปินไทยที่มีชื่อเสียง ยังมีนักดนตรีที่มีฝีมือมากมายทั้งเบื่องหน้าและเบื้องหลังที่คนดนตรีรู้จักกันดี เป็นที่ยอมรับในระดับสากล คอยขับเคลื่อนวงการดนตรีไทยอยู่ จะบอกว่าคนไทยก็เก่งเหมือนกัน ไม่ต้องลอกไปหมดทุกอย่างนะ5555 แค่บางทียอดฝีมือเหล่านี้เค้าไม่ได้เปิดเผยตัวตน! 5555
ส่วนในเรื่องเพลงนู้นลอกเพลงนี้มั้ย ขอไม่ออกความเห็นครับ
ปล. เขียนตรงไหนผิดไปขออภัย เพราะความหมายคงเหมือนเดิม ยาวจนขี้เกียจตรวจสอบครับ
ขอโทษที่ยาวและนอกประเด็นบ้าง แต่อยากพูดเกี่ยวกับเรื่องประมาณนี้ เห็นเยอะแล้วที่หลายคนเข้าใจและตัดสินอะไรกันผิดๆ
แสดงความคิดเห็น
เรื่องการก๊อปปี้เพลง
ผมไม่ได้มาเถียง ผมมาขอความรู้ ไม่อยากให้แซะผม อันนี้จริงจังจะได้ไม่ทำ