คือผมมีปัญหาที่ว่า เวลาคุยกับใครสักคน พอคุยไปสักพักมันจะรู้สึกเบื่อตลอดเลยครับ ไม่มีความรู้สึกอยากคุยแบบสมัยก่อนที่เวลาใครทักมาก็ตอบเค้าไปซะหมด
ส่วนใหญ่พอผมไม่ตอบ 2-6 ชั่วโมง ก็ชอบบอกว่าผมไปคุยกับคนอื่นบ้าง ไม่สนใจบ้าง ทั้งๆที่ผมคุยทีละคนตลอด และผมก็ไม่ได้ว่างคุยตลอดเวลา แต่ก็พยายามจะมาตอบทุกครั้งที่ว่างหรือไม่ก็โทรหา (แน่นอนว่าต้องทำภายใน 1 วัน) รวมถึงอธิบายเหตุผลด้วยหรือไม่ก็หาเวลาว่างไปกินข้าวด้วยกัน แต่เค้าก็ไม่เข้าใจ จนผมรู้สึกไม่อยากคุยต่อ เพราะรู้สึกว่าน่ารำคาญ ซึ่งมันเป็นแบบนี้หลายคนมาก ยิ่งเวลาเหนื่อยจากงานแล้วเจอแบบนี้จะอารมณ์เสียสุดๆ
หรือบางครั้งเข้ามาเพราะอยากจะมีเซ็กซ์ด้วย จะมาหาบ้าง จะให้ไปหาบ้าง ซึ่งตรงนี้ผมไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่
ส่วนใหญ่คนที่ผมคุยก็จะอายุประมาณ 27 UP ซึ่งมากกว่าผม(24) แต่ก็เป็นแบบเดิมๆ อย่างที่ยกตัวอย่างมาอ่ะครับ มีบ้างน่ะครับ คนที่นอกเหนือจากนั้น แต่มันก็มาๆ แล้วก็หายไปตลอดเลย
ผมไม่แน่ใจว่าส่วนนึงอาจเป็นเพราะผมด้วยไหม ที่ค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสุงแล้วก็ขี้รำคาญ แต่ทุกครั้งผมก็จะพยายามปรับตัวเข้าหาน่ะครับ ทั้งๆไม่ค่อยชอบเล่นไลน์ถ้าไม่ใช่เรื่องงานก็จะพยายามตอบเค้า หรือโทรคุยเป็นชั่วโมงๆ ทั้งๆที่ไม่ชอบคุยโทรศัพท์นานๆ
จนบางครั้งผมรุ้สึกว่าผมอยู่คนเดียวน่าจะมีความสุขกว่า
แต่มันก็มีบ้างน่ะครับ ที่รู้สึกเหงาอยากให้มีใครสักคนอยู่ข้างๆ เป็นเพื่อนคู่คิดคนรู้ใจ
ตอนนี้ผมไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองต้องการอะไร แบบไหน เลยอยากเข้ามาขอคำปรึกษาพี่ๆน้องๆในพันทิปครับ
ถ้าอ่านแล้วงงๆ ก็ขอโทษด้วยน่ะครับ พอดีพิมพ์ประโยคนี้เสร็จ ขึ้นไปอ่านใหม่ ก็แก้ประโยคด้านบนใหม่
ป.ล. เพิ่มแท็กสุขภาพจิตเข้ามาด้วย เพราะเริ่มกังวลว่าจะเป็นโรคซึมเศร้าไหม
ป.ล.2 ผมเป็นเพศที่สามที่ไม่แสดงออกน่ะครับ
ทำยังไงถึงจะคุยกับใครสักคนแล้วไม่ให้เบื่อครับ
ส่วนใหญ่พอผมไม่ตอบ 2-6 ชั่วโมง ก็ชอบบอกว่าผมไปคุยกับคนอื่นบ้าง ไม่สนใจบ้าง ทั้งๆที่ผมคุยทีละคนตลอด และผมก็ไม่ได้ว่างคุยตลอดเวลา แต่ก็พยายามจะมาตอบทุกครั้งที่ว่างหรือไม่ก็โทรหา (แน่นอนว่าต้องทำภายใน 1 วัน) รวมถึงอธิบายเหตุผลด้วยหรือไม่ก็หาเวลาว่างไปกินข้าวด้วยกัน แต่เค้าก็ไม่เข้าใจ จนผมรู้สึกไม่อยากคุยต่อ เพราะรู้สึกว่าน่ารำคาญ ซึ่งมันเป็นแบบนี้หลายคนมาก ยิ่งเวลาเหนื่อยจากงานแล้วเจอแบบนี้จะอารมณ์เสียสุดๆ
หรือบางครั้งเข้ามาเพราะอยากจะมีเซ็กซ์ด้วย จะมาหาบ้าง จะให้ไปหาบ้าง ซึ่งตรงนี้ผมไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่
ส่วนใหญ่คนที่ผมคุยก็จะอายุประมาณ 27 UP ซึ่งมากกว่าผม(24) แต่ก็เป็นแบบเดิมๆ อย่างที่ยกตัวอย่างมาอ่ะครับ มีบ้างน่ะครับ คนที่นอกเหนือจากนั้น แต่มันก็มาๆ แล้วก็หายไปตลอดเลย
ผมไม่แน่ใจว่าส่วนนึงอาจเป็นเพราะผมด้วยไหม ที่ค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสุงแล้วก็ขี้รำคาญ แต่ทุกครั้งผมก็จะพยายามปรับตัวเข้าหาน่ะครับ ทั้งๆไม่ค่อยชอบเล่นไลน์ถ้าไม่ใช่เรื่องงานก็จะพยายามตอบเค้า หรือโทรคุยเป็นชั่วโมงๆ ทั้งๆที่ไม่ชอบคุยโทรศัพท์นานๆ
จนบางครั้งผมรุ้สึกว่าผมอยู่คนเดียวน่าจะมีความสุขกว่า
แต่มันก็มีบ้างน่ะครับ ที่รู้สึกเหงาอยากให้มีใครสักคนอยู่ข้างๆ เป็นเพื่อนคู่คิดคนรู้ใจ
ตอนนี้ผมไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองต้องการอะไร แบบไหน เลยอยากเข้ามาขอคำปรึกษาพี่ๆน้องๆในพันทิปครับ
ถ้าอ่านแล้วงงๆ ก็ขอโทษด้วยน่ะครับ พอดีพิมพ์ประโยคนี้เสร็จ ขึ้นไปอ่านใหม่ ก็แก้ประโยคด้านบนใหม่
ป.ล. เพิ่มแท็กสุขภาพจิตเข้ามาด้วย เพราะเริ่มกังวลว่าจะเป็นโรคซึมเศร้าไหม
ป.ล.2 ผมเป็นเพศที่สามที่ไม่แสดงออกน่ะครับ