สวัสดีค่ะ ไม่ได้เล่นพันทิปนานแล้ว ผิดพลาดตรงไหนก็ขอโทษนะคะ
เข้าเรื่องเลยเนอะ จขกท.กำลังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยนะคะ คือที่ผ่านมาก็เป็นเด็กกิจกรรม ทำกิจกรรมเยอะมาก รู้จักคนเยอะ เราค่อนข้างคุยเก่งด้วย เวลาเจอเพื่อนใหม่ก็ชวนคนนั้นคนนี้คุยได้ตลอด อยู่กลุ่มไหนก็คุยได้ แรกๆก็รู้สึกว่าโอเคนะ เราอยู่ได้เข้าสังคมได้
แต่พออยู่ไปอยู่มา เริ่มรู้สึกว่าเราไม่ได้อยากอยู่ตรงไหนจริงๆจังๆซักที่เลย เหมือนเวียนกลุ่มไปเรื่อยๆ ทำงานก็กลุ่มนึง กินข้าวก็กลุ่มนึง ทำกิจกรรมก็อยู่กับกลุ่มโน้นกลุ่มนี้ เรียนก็อีกกลุ่มนึง ซึ่งเราก็อยู่แบบแฮปปี้ทุกกลุ่มนะ คุยกันได้เฮฮาได้ คนก็มองว่าเราเฟรนลี่ดีนะ
สุดท้ายแล้วเหมือนรู้สึกว่าเป็นแค่คนที่สังคมยอมรับ รู้จักคนเยอะ แต่มันไม่มีเพื่อนอ่ะค่ะ ไม่มีคนที่เราสนิทด้วยจริงๆ
เคยมีครั้งนึง สมมุติชื่อละกัน ABCDE อยู่กลุ่มเดียวกัน Aไปทะเลาะกับคนนอกกลุ่ม แล้วBซึ่งเป็นเพื่อนA ก็มาระบายให้ฟังว่าแบบ ยังไงเค้าก็อยากช่วยA อยากให้ Aโอเคอ่ะ เพราะยังไงAก็เพื่อนเค้าป่ะ
คือเราฟังแล้ว เราก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเค้า แต่ลึกๆเรารู้ว่าแบบ เราไม่มีใครที่จะทำเพื่อเราได้ขนาดนั้นอ่ะ
ทุกวันนี้จริงๆก็โอเคนะ ทำกิจกรรมอยู่ปกติ เลิกแล้วก็กลับหอ ดูซีรี่ อ่านหนังสือ คือเราไม่ได้ชอบไปสังสรรอะไรมากมายอยู่แล้ว ถ้าเที่ยวส่วนมากก็เที่ยวคนเดียว แค่นานๆทีมันจะมีฟีลแบบ อยากไปคอนเสิต แต่ไม่รู้จะชวนใครไปดี
ตอนเด็กๆเราก็เคยมีช่วงที่เข้าสังคมไม่เป็นนะคะ เพื่อนน้อยมาก แทบไม่มีใครรู้จัก
แต่ฟีลลิ่งตอนนี้มันไม่ใช่แบบนั้น แต่เราไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร หรือปกติคนอื่นๆเค้าก็มีโมเม้นแบบนี้
เคยรู้สึกว่าตัวเองเข้ากับคนง่าย แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เข้ากับใครเลยมั๊ยคะ?
เข้าเรื่องเลยเนอะ จขกท.กำลังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยนะคะ คือที่ผ่านมาก็เป็นเด็กกิจกรรม ทำกิจกรรมเยอะมาก รู้จักคนเยอะ เราค่อนข้างคุยเก่งด้วย เวลาเจอเพื่อนใหม่ก็ชวนคนนั้นคนนี้คุยได้ตลอด อยู่กลุ่มไหนก็คุยได้ แรกๆก็รู้สึกว่าโอเคนะ เราอยู่ได้เข้าสังคมได้
แต่พออยู่ไปอยู่มา เริ่มรู้สึกว่าเราไม่ได้อยากอยู่ตรงไหนจริงๆจังๆซักที่เลย เหมือนเวียนกลุ่มไปเรื่อยๆ ทำงานก็กลุ่มนึง กินข้าวก็กลุ่มนึง ทำกิจกรรมก็อยู่กับกลุ่มโน้นกลุ่มนี้ เรียนก็อีกกลุ่มนึง ซึ่งเราก็อยู่แบบแฮปปี้ทุกกลุ่มนะ คุยกันได้เฮฮาได้ คนก็มองว่าเราเฟรนลี่ดีนะ
สุดท้ายแล้วเหมือนรู้สึกว่าเป็นแค่คนที่สังคมยอมรับ รู้จักคนเยอะ แต่มันไม่มีเพื่อนอ่ะค่ะ ไม่มีคนที่เราสนิทด้วยจริงๆ
เคยมีครั้งนึง สมมุติชื่อละกัน ABCDE อยู่กลุ่มเดียวกัน Aไปทะเลาะกับคนนอกกลุ่ม แล้วBซึ่งเป็นเพื่อนA ก็มาระบายให้ฟังว่าแบบ ยังไงเค้าก็อยากช่วยA อยากให้ Aโอเคอ่ะ เพราะยังไงAก็เพื่อนเค้าป่ะ
คือเราฟังแล้ว เราก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเค้า แต่ลึกๆเรารู้ว่าแบบ เราไม่มีใครที่จะทำเพื่อเราได้ขนาดนั้นอ่ะ
ทุกวันนี้จริงๆก็โอเคนะ ทำกิจกรรมอยู่ปกติ เลิกแล้วก็กลับหอ ดูซีรี่ อ่านหนังสือ คือเราไม่ได้ชอบไปสังสรรอะไรมากมายอยู่แล้ว ถ้าเที่ยวส่วนมากก็เที่ยวคนเดียว แค่นานๆทีมันจะมีฟีลแบบ อยากไปคอนเสิต แต่ไม่รู้จะชวนใครไปดี
ตอนเด็กๆเราก็เคยมีช่วงที่เข้าสังคมไม่เป็นนะคะ เพื่อนน้อยมาก แทบไม่มีใครรู้จัก
แต่ฟีลลิ่งตอนนี้มันไม่ใช่แบบนั้น แต่เราไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร หรือปกติคนอื่นๆเค้าก็มีโมเม้นแบบนี้