คนไทยเป็นอะไร ทำไมถึงอารมณ์ร้ายกันจัง

วันนี้ได้มีโอกาสไปเที่ยวที่จังหวัดบุรีรัมย์ ขณะที่รอเช็คอินโรงแรมที่มีชื่อแห่งหนึ่ง มันก็จะสองทุ่มแล้ว อยู่ๆก็มีมนุษย์ป้าคนหนึ่ง โวยวายเรื่องห้องที่ได้ไม่ตรงกับที่จอง พนักขอดูเอกสารและยืนยันว่าถูกต้องแล้วแต่ถ้าจะเปลี่ยนเขาก็จะเปลี่ยนให้ นางก็วางกุญแจลงบนเคาน์เตอร์อย่างแรงพวกผมถึงมองว่าท่านผู้หญิงคนนี้เป็นใคร อะไรจะใหญ่โตขนาดนี้ แต่พนักงานก็ยิ้มและแจ้งว่าต้องให้บริการลูกค้าตามลำดับ ซึ้งผมก็ไม่อยากให้กระทบกันมากกว่านี้เลยพูดไปว่า ไม่เป็นไรครับที่บ้านสอนมาดีเรารอได้ ถ้าป้าเขารีบก็ให้เขาไปก่อน นางหันมามอง ซึ่งตอนนั้นผมก็พร้อมไฟท์มากมองนางไม่วางตา สักพักไม่รู้ด้วยอะไรดลใจนางก็บอกว่า ฉันนอนห้องเดิมก็ได้  จริงๆเรื่องมันมีเหตุยิบย่อยอีกเยอะแต่ไม่อยากเล่า พอเธอไปแล้วผมก็พูดกับพนักงานว่า ผมขอโทษที่อาจจะทำให้พนักงานมีปัญหาอีกกับเธอคนนั้น และบอกว่าให้ลืมมันไปเถอะการทำงานบริการ นั้น อย่าเก็บสิ่งที่เป็นด้านลบมาใส่ใจเดียว attitude พังจะไปกันใหญ่ ยิ้มและเดินจากมา แต่ในใจผมเองกับนำความรู้สึกแย่ๆนั้นกับมา แบะสัญญากับตัวเองว่าจะให้เกียรติกับทุกอาชีพทุกคนที่เข้ามาเกี่ยวข้อง อดทนให้ถึงที่สุด ปล.อีกในหนึ่งผมก็พยายามหาเหตุผลว่าทำไมผู้หญิงคนนั้นจึงมีพฤตกรรมแบบนั้นหรือเธอกำลังอยู่ในช่วงที่แย่หรือปล่าวและคนที่แย่คือผมเอง