เราสองคนอายุเท่ากันคือ 28 ปี
เราแต่งงานกันได้เกือบ 1 ปี และก็คบกันมาได้ 3 ปี
เราซื้อบ้านอยู่ด้วยกัน ตกแต่งบ้านให้น่าอยู่
เราไปซื้อของ เที่ยว ตจว / เที่ยวต่างประเทศกันครั้งคราว
เมื่อวันที่ผมบอกเธอว่าอยากจะมีลูก เธอบอกว่ายังไม่อยากมี อยากใช้เวลานี้ให้คุ้ม เพราะถ้ามีก็จะไม่มีอิสระ ไม่มีเวลาเที่ยว หรือไปไหนด้วยกัน
เธอตอนนี้กำลังเรียน(เข้าหลักสูตร) เพื่อเป็นตัวแทนที่ปรึกษาทางการเงิน + ขายประกัน (ก่อนหน้านี้ทำงานแต่ว่าได้ลาออกมา ตัวผมก็เห็นใจเธอจึงให้เธอออกจากงาน เพราะเห็นเธอบ่นถึงหัวหน้างาน และเพื่อนร่วมงาน + เงินเดือนก็ไม่ได้สูงมากนัก ให้เธออกมาเพื่อที่จะให้โอกาสเธอทำในสิ่งที่เธออยากทำ)
สนับสนุนเธอทั้งสิ่งของ ให้กำลังใจ และสนับสนุนด้านทุนทรัพย์ แต่ก็มีคุยกับเธอว่าถ้าไม่ไหวจริงๆ ลองหางานทำไหมเราจะได้มีเงินหลายทาง ทั้งผมและเธอที่มั่นคงกว่านี้ ผมก็กลัวตัวผมล้มเช่นกัน (ผมมีรายได้ประมาณ 30,000-35,000บ/เดือน) แต่ผมให้เวลาเธอถึงสิ้นปีนี้ ถ้าไม่ไหวลองดูไหม (แต่เหมือนเธอจะไม่ชอบกลับไปทไงานนั่งโต๊ะอีกแล้ว)
อันที่จริงก็มีคุยกับเธอหลายครั้ง / ทั้งทางพ่อแม่เธอ / ที่บ้านเธอ / ฝั่งผม ก็อยากให้รีบมีกัน เพราะเห็นว่าอายุกำลังดี อีกอย่างอายุของผู้ใหญ่ของเราก็มากแล้ว ตัวผมก็อยากมีเพราะอยากให้พ่อ แม่ หรือฝั่งเธอได้อุ้มหลาน (อาจจะได้ฝาแฝด เพราะผมเป็นแฝด แต่ไม่รู้ว่าจะได้ไหม)
ไหวนะครับถ้าจะมีลูก แต่ดูเหมือนเธอจะมองว่าภาระจะตกลงที่เธอ ทั้งๆที่ผมก็ช่วยทำงานบ้าน รีบกลับบ้าน ไม่เถลไถล ให้เธอรู้สึกไม่ดี / ผมพอเข้าใจนะว่าเป็นภาระอันยิ่งใหญ่มากๆ ในการที่จะเป็นแม่คน แต่ผมก็กลัวว่าเมื่อวันที่เราพร้อมขึ้นมา วันนั้นเด็กอาจจะไม่มาเกิดเป็นลูกของเราก็ได้
ท่านใดมีวิธีที่จะให้ภรรยาผมอยากมีลูกไหมครับ ?
ผมรักเธอนะ เธอก็แสนดี กอดกันเสมอ แต่เรื่องนี้คือเรื่องที่คุยกันทีไร คุยกันไม่ดีสักที
ขอบคุณที่รับฟังครับ อาจจะไม่เรียบเรียงคำพูด ขออภัยไว้ด้วยครับ
เหมือนภรรยาบอกว่าไม่อยากมีลูก ควรทำอย่างไร?
เราแต่งงานกันได้เกือบ 1 ปี และก็คบกันมาได้ 3 ปี
เราซื้อบ้านอยู่ด้วยกัน ตกแต่งบ้านให้น่าอยู่
เราไปซื้อของ เที่ยว ตจว / เที่ยวต่างประเทศกันครั้งคราว
เมื่อวันที่ผมบอกเธอว่าอยากจะมีลูก เธอบอกว่ายังไม่อยากมี อยากใช้เวลานี้ให้คุ้ม เพราะถ้ามีก็จะไม่มีอิสระ ไม่มีเวลาเที่ยว หรือไปไหนด้วยกัน
เธอตอนนี้กำลังเรียน(เข้าหลักสูตร) เพื่อเป็นตัวแทนที่ปรึกษาทางการเงิน + ขายประกัน (ก่อนหน้านี้ทำงานแต่ว่าได้ลาออกมา ตัวผมก็เห็นใจเธอจึงให้เธอออกจากงาน เพราะเห็นเธอบ่นถึงหัวหน้างาน และเพื่อนร่วมงาน + เงินเดือนก็ไม่ได้สูงมากนัก ให้เธออกมาเพื่อที่จะให้โอกาสเธอทำในสิ่งที่เธออยากทำ)
สนับสนุนเธอทั้งสิ่งของ ให้กำลังใจ และสนับสนุนด้านทุนทรัพย์ แต่ก็มีคุยกับเธอว่าถ้าไม่ไหวจริงๆ ลองหางานทำไหมเราจะได้มีเงินหลายทาง ทั้งผมและเธอที่มั่นคงกว่านี้ ผมก็กลัวตัวผมล้มเช่นกัน (ผมมีรายได้ประมาณ 30,000-35,000บ/เดือน) แต่ผมให้เวลาเธอถึงสิ้นปีนี้ ถ้าไม่ไหวลองดูไหม (แต่เหมือนเธอจะไม่ชอบกลับไปทไงานนั่งโต๊ะอีกแล้ว)
อันที่จริงก็มีคุยกับเธอหลายครั้ง / ทั้งทางพ่อแม่เธอ / ที่บ้านเธอ / ฝั่งผม ก็อยากให้รีบมีกัน เพราะเห็นว่าอายุกำลังดี อีกอย่างอายุของผู้ใหญ่ของเราก็มากแล้ว ตัวผมก็อยากมีเพราะอยากให้พ่อ แม่ หรือฝั่งเธอได้อุ้มหลาน (อาจจะได้ฝาแฝด เพราะผมเป็นแฝด แต่ไม่รู้ว่าจะได้ไหม)
ไหวนะครับถ้าจะมีลูก แต่ดูเหมือนเธอจะมองว่าภาระจะตกลงที่เธอ ทั้งๆที่ผมก็ช่วยทำงานบ้าน รีบกลับบ้าน ไม่เถลไถล ให้เธอรู้สึกไม่ดี / ผมพอเข้าใจนะว่าเป็นภาระอันยิ่งใหญ่มากๆ ในการที่จะเป็นแม่คน แต่ผมก็กลัวว่าเมื่อวันที่เราพร้อมขึ้นมา วันนั้นเด็กอาจจะไม่มาเกิดเป็นลูกของเราก็ได้
ท่านใดมีวิธีที่จะให้ภรรยาผมอยากมีลูกไหมครับ ?
ผมรักเธอนะ เธอก็แสนดี กอดกันเสมอ แต่เรื่องนี้คือเรื่องที่คุยกันทีไร คุยกันไม่ดีสักที
ขอบคุณที่รับฟังครับ อาจจะไม่เรียบเรียงคำพูด ขออภัยไว้ด้วยครับ