📝☀👨🏾THE WEEKLY GLOVES ไตรมาสสุดท้าย วีคที่ 31 เรื่องสั้น#64 "เรื่องของนิกร" โดย ถุงมือ "FRESHY"👨🏾☀📝

ถุงมือเรื่องสั้น เรื่องแรก เป็นเรื่องราวของนักเรียน ม.ปลาย ซึ่งมีปัญหากับทางบ้าน ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อกำลังลุ้นเข้ามหาวิทยาลัย

กว่าจะได้เป็น "เฟรชชี่" ก็ เกือบจะได้เป็นฆาตกรฆ่าคน อะไรจะเลวร้ายปานนั้น

ต้องลองอ่านดูครับ ให้เกรดแล้วค่อยคิดดู ว่า ถุงมือ "FRESHY" นี้ คือใคร...






     "อ่านหนังสือนานพอแล้วกร อ่านอะไรกันนักกันหนาจนดึกจนดื่น เปลืองไฟ ปิดไฟนอนได้แล้ว!"

     เสียงตะโกนด่าจากนอกห้อง ทำให้นิกรเสียสมาธิกับการอ่านหนังสือที่กางอยู่บนโต๊ะตรงหน้า และทำให้เขาฉุนกึก แต่ก็จำยอม เอาที่คั่นหนังสือคั่นหน้านั้นไว้แล้วปิดหนังสือ ลุกขึ้นจากโต๊ะเก้าอี้ริมหน้าต่าง เอื้อมมือกดสวิทช์ปิดไฟ แป๊ก...แล้วหันเข้าหามุ้งซึ่งกางเอาไว้แล้ว มุดมุ้งเข้าไป นอนตามคำสั่ง

     คนที่ตะโกนด่าและสั่งให้ปิดไฟนอนเมื่อกี้นี้ คืออาสะใภ้ของเขาเอง บ้านที่เขาอยู่นี้ คือบ้านของหล่อน นิกรต้องมาอยู่ร่วมชายคากับอาและอาสะใภ้คนนี้ด้วยความจำเป็น เพราะบ้านที่เขาเคยอยู่มาตั้งแต่เกิด ตอนนี้กลายเป็นของคนอื่นไปแล้ว เป็นกรรมสิทธิ์ของคนที่เป็นเจ้าหนี้ของอา อาเป็นหนี้เขามากเกินไปจนไม่อาจรักษาทั้งบ้านและที่ดินซึ่งปู่ย่าตาทวดเคยปลูกสร้างไว้ให้ลูกหลานมานมนานไว้ได้

     มันเป็นความผิดของอา อาชอบเล่นการพนัน เล่นทุกอย่าง ไพ่ ไฮโลว์ เล่นพนันบอล มวย ฯลฯ นั่นแหละถึงได้สูญเสียบ้านไป พ่อของนิกรโกรธอามาก และพ่อก็กำลังตกงานอยู่ด้วย จะส่งเสียเลี้ยงดูเขาต่อไปก็ไม่มีเงินไม่มีรายได้ พ่อจึงให้เขามาอยู่กับอา โดยบอกกับอาว่า "แกทำให้เราต้องเสียบ้านไป ฉันก็ไม่มีงานทำ แกเอาไอ้กรไปเลี้ยงแทนฉันก็แล้วกัน ดูแลแม่ให้ดีด้วย"

     แม่ที่พ่อว่าก็คือ ย่าของนิกรนั่นเอง วันที่ขนของออกจากบ้าน นิกรเห็นย่าร้องไห้ไปเก็บของไป แต่ตอนนั้นนิกรยังเล็ก ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวอะไรมาก ต่อเมื่อเวลาผ่านไปสองสามปีให้หลังจึงเข้าใจเรื่องราว

     ตอนนี้นิกรเรียนชั้น ม.6 แล้ว และอยู่ในช่วงที่กำลังเตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัย ซึ่งต้องเรียนหนัก ห้องที่เขาอยู่ก็เป็นห้องเล็กนิดเดียว พอให้คน ๆ เดียวเท่านั้นนอน ตั้งโต๊ะเก้าอี้ไว้ข้างหน้าต่าง ในห้องก็แทบจะไม่มีที่ว่างแล้ว หลอดไฟนีออนที่ติดบนเพดานก็เป็นหลอดไฟสั้นประมาณฟุตเดียวเท่านั้นกระมังในสายตาของเขา เพราะมันดูสั้นมากเล็กมาก หลอดไฟเล็กแค่นี้มันจะเปลืองไฟอะไรนักหนากัน เขาคิดว่ามันคงกินไฟน้อยมาก จึงอ่านหนังสือจนดึกเลยเที่ยงคืนทุกคืน นึกว่าจะไม่เป็นไร โดนด่าจนได้

     ย่าก็ใช่ว่าจะอยู่บ้านนี้อย่างมีความสุข เพราะนิกรเห็นย่าหน้าตาหม่นหมองเศร้าอยู่บ่อยๆ และหลายครั้งที่อาสะใภ้พูดจาไม่ดี พูดกระแนะกระแหน กระทบกระเทียบ บางทีตีลูกชายของตัวเองคาวงข้าวแล้วด่ากระทบย่าก็มี เขาได้ยินแล้วก็โมโห แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่กล้ำกลืนฝืนใจกินข้าวต่อไป

     ทุกวัน หลังจากกลับมาจากโรงเรียน นิกรต้องทำงานบ้านอย่างหนัก เริ่มจากการไปตักน้ำจากบ่อน้ำจากบ้านข้างๆซึ่งเป็นญาติกันกับอาสะใภ้แล้วหิ้วถังน้ำใส่ฝักบัวมารดต้นไม้ในสวนซึ่งปลูกต้นไม้ดอกไม้มากเอาการอยู่ ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง จากนั้นก็ไปตักน้ำใส่ตุ่มน้ำทุกใบในห้องน้ำซึ่งมีสองห้องให้เต็ม แล้วก็ไปล้างถ้วยล้างจานชามกองใหญ่ซึ่งกองรอให้เขาไปจัดการ คนเดียว! ยัง-ยังไม่พอ หลังจากนั้นต้องไปกวาดบ้าน ถูบ้าน การถูไม่ใช่มีไม้ให้ยืนถู แต่ต้องก้มลงคลานกับพื้นถูไป หัวเข่าด้านจนช้ำ แต่ไม่ว่านิกรจะตั้งใจทำงานขนาดไหน ก็ไม่เคยได้รับคำชม และหากทำอะไรพลาดนิดเดียวจะเจอด่าทันที

     สภาวะที่เครียดกดดัน ทำให้จิตใจของนิกรว้าวุ่น จนไม่อาจตั้งสติมีสมาธิกับการอ่านหนังสือต่อไปได้ ยิ่งนานวันบรรยากาศในบ้านก็มีแต่ความตึงเครียดหนักข้อขึ้นทุกที  ในที่สุด เขาจึงนำเรื่องนี้ไประบายกับอาจารย์แนะแนวที่โรงเรียน นั่นคือที่พึ่งสุดท้ายของเขาแล้ว

     เรื่องราวของนิกร ได้รับความเข้าใจและเห็นอกเห็นใจจากทั้งอาจารย์แนะแนวและอาจารย์ประจำชั้นซึ่งสอนภาษาอังกฤษ ในที่สุด อาจารย์จึงบอกให้นิกรไปขออนุญาตทางบ้านให้ย้ายมาพักอาศัยอยู่กับอาจารย์เป็นการชั่วคราว จนกว่าจะผ่านพ้นการสอบและรู้ผลว่าได้เข้ามหาวิทยาลัยหรือไม่แล้วจึงค่อยกลับไป

     นิกรได้รับอนุญาต  เขาโล่งอก แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมถึงได้รับอนุญาตอย่างง่ายดายไม่มีการคัดค้าน บางทีอาจเป็นเพราะทางโน้นก็คงชังน้ำหน้าเขาด้วยกระมัง  ช่างเถอะ!

     หลังจากย้ายมาอยู่กับอาจารย์ นิกรก็ได้ใช้เวลาเต็มที่ บ้านพักอาจารย์มีสองชั้น อาจารย์นอนชั้นบน เขาอยู่ชั้นล่างซึ่งมีทั้งทีวี ตู้เย็น ตู้กับข้าว กาแฟ ของกินเพียบ ที่นอนของเขาคือโซฟายาว แต่โดยมากเขามักจะเอาหมอนลงมานอนบนพื้นเพราะรู้สึกสบายกว่า เวลาที่เขานอนบนโซฟาแล้วมักจะนอนไม่ค่อยหลับ กลัวจะตกลงมา

     นิกรจัดตารางเวลาอ่านหนังสือให้ตัวเองโดยเริ่มตั้งแต่สองทุ่มครึ่งซึ่งอาจารย์จะขึ้นชั้นบน เริ่มไปทีละวิชา วิชาละหนึ่งชั่วโมง คืนหนึ่งก็จะอ่านประมาณสี่ห้าวิชา กำหนดปิดไฟนอนเวลาตีหนึ่ง บางทีก็ตีสอง

     จนกระทั่งเรียนจบ ม.6 ปิดเทอมสำหรับโรงเรียน แต่สำหรับนิกร เขาจบการศึกษาชั้นมัธยมแล้ว รอผลว่าจะได้เข้ามหาวิทยาลัยหรือไม่ จึงถึงเวลากราบลาอาจารย์ กลับบ้าน  ซึ่งมันไม่ใช่ "บ้าน" สำหรับเขาเลย  ไม่อยากกลับไปเลยแม้แต่น้อย แต่จำต้องกลับ

     และเมื่อกลับไปถึง นิกรก็ต้องพบกับสภาพการณ์ทุกอย่างที่เลวร้ายดังเดิม! ซ้ำร้ายยิ่งกว่าเก่าด้วยกับคำสบประมาทลับหลัง "อุตส่าห์ไปขออยู่กับอาจารย์ จะคอยดูซิ ถ้ามันเข้ามหาวิทยาลัยไม่ได้ จะทำยังไง"

     ความโกรธกลับแปรเปลี่ยนเป็นความแค้น เมื่อคืนวันหนึ่ง นิกร เห็นย่าแอบร้องไห้คนเดียว เขาขบกรามกรอด กำหมัดแน่น ยืนตัวสั่น แล้วเข้าห้องนอน ขณะที่นอนท่ามกลางความมืด เขาตั้งใจไว้แม่นมั่น

     "คอยดู วันไหนได้รู้ผลว่าได้เรียนต่อในมหาวิทยาลัย กูจะไปจากบ้านนี้ทันที ไปตายเอาดาบหน้า ไม่มีเงินเรียนก็จะขอทุนเอา แต่ถ้าผลออกมา ไม่ได้เรียนต่อ ไม่มีชื่อติด กูจะฆ่ามัน!"

     ตาของนิกรลุกแวว แข็งกร้าว ดุดัน ท่ามกลางความมืด เมื่อนึกถึงตรงนี้

     เขาคงไม่มีดวงที่จะได้เป็นฆาตกร เพราะผลคือ เขามีชื่อเป็นหนึ่งในนักเรียนหลาย ๆ คน ที่ได้เรียนต่อ

     ข่าวดีอีกหนึ่งอย่างสำหรับนิกรก็คือ พ่อได้งานทำแล้ว

     ท้องฟ้าเปิด แจ่มใส ต่อชีวิตของเขาแล้ว

     นิกรอดทนอยู่บ้านนั้นอีกไม่กี่วัน ก็มีการเรียกชุมนุมพบปะกันระหว่างรุ่นพี่จากมหาวิทยาลัยกับน้องใหม่ นัดพบกันที่สถานีรถไฟ และมุ่งหน้าไปมหาวิทยาลัยเป็นลำดับต่อไป

     เขาออกจากบ้าน ซึ่งไม่เคยรู้สึกว่าเป็น "บ้าน" หลังนั้นไป โดยไม่เหลียวหลังกลับมามองเลย และตั้งใจว่า จะทุ่มเทเรียนต่ออย่างสุดชีวิตทีเดียว!




รายชื่อให้เลือกตอบ เรียงตามลำดับอักษร
1. จอมยุทธนักสืบ
2. ชายขอบคันนายาว
3. นลินมณี
4. ยัยตัวร้ายมุกอันดา
5. รัชต์สารินท์
6. ลายลิขิต
7. ส.สัตยา
8. สวนดอก
9. B-thirteen
10. Chee River
11. Christian Trevelyan Grey
12. GTW
13. Joey (สมาชิกหมายเลข 817884)
14. KTHc
15. Lady Star 919
16. ladylongleg (สมาชิกหมายเลข 2326325)  
17. Na(นะ)
18. psycho_factory
19. ruennara
20. Soul Master
21. Susisiri
22. TO SHARE (สมาชิกหมายเลข 4563770)  
23. WANG JIE (พฤษภเสารี)

*** รายชื่อ อาจมีการเปลี่ยนแปลง แก้ไขเพิ่มเติม ได้ทุกเมื่อ ^^

*** จะเฉลยถุงมือนี้ใน วันที่ 27 กรกฎาคม 2561 (ภาพปริศนาจะวาง วันที่ 25 ครับ) ***

สโลแกนของเราคือ "เขียนเมื่ออยากเขียน แต่งเมื่ออยากแต่ง แล้วมาเล่นซ่อนหากัน"

จัดไป ในแต่ละสัปดาห์ สรุปผลคะแนนทุกครั้งที่เฉลย

ผู้ชนะที่ 1 และ/หรือ ผู้ที่ไม่มีใครทายถูก จะเข้ารอบ THE GLOVES FINAL 2018 ตอนปลายปี (ในฐานะมือวาง) ครับผม