รักก็รัก สงสารตัวเองก็สงสาร

คบกับแฟนมาปีกว่าแล้วค่ะ แต่หลังๆมารู้สึกว่าตัวเองไม่เคยสำคัญ เขาทำไรก็ไม่เคยนึกถึงเราเลย ไม่ค่อยมีเวลาให้ เอาแต่ใจตัวเองที่อยากจะทำอะไรก็ทำ แต่ก่อนได้อยู่ด้วยกันทุกวันค่ะ เดี๋ยวนี้ยิ่งห่างกันไม่ค่อยได้เจอทะเลาะกันทุกวันเรื่องไม่มีเวลาให้ บางครั้งเขาทำไรผิดทำให้งอนไม่พอใจ เขาไม่ค่อยขอโทษค่ะแบบไม่เลย แบบสำหรับเราไม่ได้เป็นคนที่หายโกรธยากแต่อยากให้ขอโทษ แต่เขาไม่เคยพูดออกมาจากใจจากปากเขาจริงๆ ทะเลาะกันจนเหมือนตัวเราเองไม่ได้สำคัญในชีวิตเขาเลยค่ะ เราจะอยู่หรือจะไปก็ไม่ได้สำคัญอะไรกับเขา รักนะคะแต่บางครั้งมันเหนื่อยก็อยากให้คอยอยู่ข้างๆ เราไปไหนทำอะไรเรานึกถึงเขาตลอดอยากอยู่ด้วยตลอด พอเวลาเห็นคนอื่นเขาให้กำลังใจกันอยู่ด้วยกันกอดกันคุยกันรักกันแบบเป็นแฟนกันมันก็แอบคิดแอบเสียใจอะค่ะว่าแบบทำไมเหมือนอยู่คนเดียวขนาดนี้ทำไมแบบเรามีแฟนแต่เหมือนเราอยู่คนเดียว รักอะมันรักนะคะแต่บางครั้งเราก็สงสารตัวเอง เสียใจทุกวัน ไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ เราควรจะทำยังไงดีคะ