พอดีผมกับแฟนผมคบกันมา 3 ปี เเล้ว เคยเลิกกันไปครั้งหนึ่ง เพราะเรื่องมือที่สาม เเล้วกลับมาหากัน พอกลับมาหากันก่ตัวติดกันตลอดเลยย ติดกันจนไม่มีคำว่าความเปนส่วนตัวเลย เเต่เรื่องนี้มันไม่ใช่ปัญหา ที่จะมาเล่าคือผมกับแฟนมีช่วงหนึ่งเราทะเลาะกันบ่อยมา ชอบอารมเสียไส่กันไม่ยอมกัน จนเเทบอยากพูดคำว่าเลิก แต่ก่ไม่กล้าที่จะพูดเพราะคิดว่ามันเปนเเค่อารม มันก่เปนแค่อารมจิงๆ เพราะตอนดีกัน มันก่ไม่อยากเลิก หรือเวลาทะเลาะกันอยากพูกคำว่าเลิกเเต่ใจไม่อยากเลิก ใจยังอยากให้เค้าอยู่กับเราตลอดยังรักเค้า เพียงเเค่ผมกับแฟนทะเลาะกันบ่อย เพราะอารมทั้งสองเช่น จะไม่ยอมกัน จะทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยๆก่กลายมาเปนเรื่องใหญ่ทุกครั้ง เเล้วทุกครั้งเวลาที่ทะเลาะช่วงเเรกเราจะคุยจะพูดจะเคลียปันหากันมันก่ไม่ลงตัวสักที จนหลังๆมาต่างคนต่างฝ่ายเงียบใส่กัน อารมเยนลง ก่กลับมาคุยกันเหมือนเดิม ดีกันเหมือนเดิม เเต่จะไม่พูดถึงเรื่องที่ที่ทะเลาะกัน ปล่อยผ่านไปเหมือนไม่ทีอะไรเกิดขึ้นก่อนหน้านั้น เปนแบบนี้จนกลายเปนคำว่าชินเเล้ว เเต่เวลาเราอยู่ด้วยกัน เราเหมือนรักกันมากก รักกันจิงๆ นอนด้วยกันก่จะกอดกันทุกคืน เวลาทะเบาะกันทะเลาะกันหนัก หนักจนเหมือนไม่รักกันเเล้ว ส่วนตัวผมก่เหนื่อยที่ต้องเปนแบบนี้ เหนื่อยมากๆเเต่ผมก่ไม่กล้าที่จะพูด เพราะกลัวแฟนผมเค้าเสียความรู้สึก บ้างครั้งผมเคยคิดว่าผมจะเลิกกับเค้าจิงๆเพราะผมเหนื่อยกับการที่ต้องมาตามอารมหงุดหงิดเอาเเต่ใจตลอดแบบนี้ ผมเหนื่อยมากเลยย เหนื่อยจนผมคิดว่า ที่อยู่ด้วยกันทุกวันนี้ มันเป็นเพราะผมรักเค้าจิงๆหรือผมเเค่ผูกพันกับเค้า เพราะผมเเค่รู้สึกว่าเหนื่อยที่ต้องมาเปนแบบนี้ในทุกๆวัน เเต่เวลาผมเหนื่อยจากอะไรต่างๆ จะทะเลาะกับเค้า หรือเหนื่อยเรื่องเรียนเรื่องอื่น ผมมากอดเค้า ผมรู้สึกได้ว่าผมสบายใจขึ้นเยอะมากเเละรู้สึกว่ามันมีความสุขมันหาบเหนื่อยทุกอย่างมันโล่งไปหมดเลยอะครับ ผมเลยอยากรู้ว่าที่อยู่ด้วยกันทุกวันเปนเพราะรักกันจิงๆหรือผูกพันกันแน่ครับ 😣😖
ความรักหรือผูกพันธ์