(นั่งสมาธิ) เฝ้าดูความคิด ดูลมหายใจ แล้วร่างกายถอนออกจากสมาธิเอง ???

คือตอนนี้ผมนั่งสมาธิบ้าง นอนสมาธิบ้าง ตอนแรกมีคนให้ดูลมหายใจแล้วกำหนดพุทโธ ซึ่งผมได้ทำตามมาระยะเวลาหนึ่งจนร่างกายมันหายใจเองคำบริกรรมถูกละไป รู้สึกเหมือนเราอยู่ในถ้ำแล้วมีลมเข้าออกหน้าถ้ำซึ่งคือจมูก เราก็ดูลมที่ไหลผ่านเข้าไปในร่างกายผ่านปอดอะไรแบบนั้น มันนิ่งมากจนกระทั่งเรารู้สึกถึงความคิดที่ผุดขึ้นมาเรื่อยๆ เราก็เฝ้าดูมันเปลี่ยนไปไม่คิดตามมัน มันก็เปลี่ยนไปจนสักพักนึงร่างกายก็หายใจแบบสูดลมเข้าแรงแล้วเราก็ค่อยๆ ออกจากสมาธิโดยที่ควบคุมไม่ได้ ช่วงหลังเป็นอย่างนี้บ่อยครั้งผมควรทำอย่างไรต่อไป ขอรบกวนผู้รู้ชี้แนะด้วยครับ...

ปล. ก่อนหน้านี้เคยเป็นแบบนี้แล้วรอบหนึ่งแต่ร่างกายไม่ถอนจากสมาธิเองแต่ตอนนั้นยังไม่รู้ถูกรู้ผิดก่อนจะเลิกไปนาน พอมาคราวนี้คาดว่าน่าจะเป็นทางที่ถูกต้องเลยจะพัฒนาต่อไป...