คือ เรามักจะมีอาการแปลกๆระหว่างกึ่งหลับกึ่งตื่น บางทีก็เป็นตอนกำลังจะเคลิ้มหลับค่ะ
ขอบอกก่อนเลยนะคะว่าโดยปกติแล้วเราเป็นคนที่นอนหลับยากมากๆ ไม่ว่าจะเพลียแค่ไหนก็ค่อนข้างหลับยาก ส่วนเวลานอนของเราก็ไม่เป็นเวลาเท่าที่ควรค่ะถ้าเปิดเทอมจะนอนช่วงห้าทุ่มและตื่นประมาณตีห้าค่ะ ส่วนถ้าปกติไม่มีเรียนจะนอนประมาณตีสองตีสาม ตื่นตีห้าและนอนต่อในช่วงหกโมงเช้าตื่นมาอีกทีก็ประมาณเกือบเที่ยง
ขอเล่าอาการเลยนะคะ คือช่วงที่เรากำลังจะเคลิ้มหลับในบางคืนร่างกายของเราจะรู้สึกขนลุกค่ะ ขนลุกทั้งตัวเลย แล้วตาเราเหมือนกับว่าลืมอยู่ตาลืมตาไม่เต็มที่เหมือนจะเปิดๆปิดๆ สามารถมองเห็นภาพในห้องเราได้หมดเลยแต่ขยับตัวไม่ได้เเล้วเหมือนในส่วนลึกของเราเเบบบอกว่าให้ลืมตา เราก็พยายามเปิดปลอกตาตัวเองค่ะพอลืมตาสักพักอาการก็หายเเละค่อยๆกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกเป็นประมาณสองสามครั้งแล้วมันก็หายไปเอง บางครั้งเราก็รู้สึกเหมือนฝันว่าตัวเรานอนอยู่แต่มองภาพในห้อง เเล้วเราก็มักจะมองว่าภาพในห้องแบบมีชีวิตอยู่ประมาณว่าประตูกับหน้าต่างพูดได้แบบ จะพูดไงดีวะคะเราอธิบายไม่ถูกเลย พอสักพักเราก็ขนลุกไปทั้งตัวเหมือนมีบางอย่างจะเข้ามาในร่างกายเรา เราต้องฝืนลืมตาให้เปิดออกพอเปิดออกอาการก็หายไปแล้วกลับมาเป็นอีกค่ะ อาการสุดท้ายที่เป็นประจำเกือบทุกอาทิตย์ ล่าสุดเมื่อเช้าเราเป็นจนเราทันไม่ไหวจนต้องมาตั้งกระทู้คือ เมื่อคืนเราเล่นเกมส์จนตีสามเเล้วเราก็นอนตื่นมาอีกทีตอนเก้าโมงเช้า ตอนตื่นมาก็เล่นโทรศัพท์แป้ปนึงก็นอนต่อเพราะว่าค่อนข้างง่วง เราเลยหลับเราฝันว่ามีผู้ชายกอดเราค่ะ คือผู้ชายคนนั้นเป็นศิลปินเกาหลี (ก่อนนอนเราเปิดดู fancam ค่ะ เขาหล่อมากๆ แบบโคตรมาก เราคงเก็บไปฝันอ่ะค่ะ ) นั่นเเหละค่ะ เราฝันว่าเขากอดเราสักพักเหมือนตาเราลืมอยู่คือเรามองเห็นสภาพห้องนะคะ แต่คือเรารู้สึกขนลุกทั้งตัวอีกแล้วค่ะเเล้วมันรู้สึกเหมือนกับเขานอนซ้อนกอดเราจริงๆ คือไม่ได้มโนค่ะ มันรู้สึกจริงๆแล้วมือเขาสองข้างอยู่ที่ท้องเราใจเราตอนนั้นมันเเบบว่า เห้ยเขากอดกูจริงปะวะ เลยพยายามขยับมือเเต่มันขยับลำบากมากค่ะ เราพยายามจนจับได้พอจับมือเขาที่วางตรงท้องได้เราช็อคมากค่ะ คือเราจับเเล้วมันรู้สึกเหมือนเราจับนิ้วคนจริงๆ สักพักเรารู้สึกเหมือนเขาจับมือเราข้างขวามพยายามเอามือเรามาจับตรงคอเรานึกออกปะคะ แบบเขาจับมือข้างขวาเราให้มันมาจับคอเราค่ะ ตอนนั้นเรากลัวมาก เรากลัวว่าเราจะบีบคอตัวเองตายเราเลยบังคับตาเราให้เปิด เเล้วเราก็ตื่นค่ะ เรากลัวมากจนไม่กล้านอนต่อเลย ตอนนี้อยากระบายให้ใครสักคนฟังมากแต่เรากลัวคนจะด่าว่าเราว่าไร้สาระ มโน คิดไปเอง เเต่เราสาบานตรงนี้ได้เลยนะคะ อาการเราเป็นแบบนี้มานานเเล้ว เท่าที่จำความได้ก็น่าจะช่วงประมาณ ม.4-ม.5 ค่ะ จนตอนนี้เราปีสองเเล้ว
เคยคิดอยากไปหาหมอมากๆเลยค่ะ แต่กลัวไปเเล้วหมอจะหาว่าเราคิดไปเอง เพราะเคยปรึกษาเดื่อนเเล้วเพื่อนบอกว่าเราขี้กลัวพี่เลยเก็บไปคิดเอง
ปล. อาการทุกอย่างที่เกิดขึ้นส่วนมากจะกึ่งหลับกึ่งตื่นค่ะ และจะขนลุก ft.รู้สึกเหมือนมีคนจะพุ่งเข้าหาเราตลอดถ้าไม่ยอมตื่น
ปล. ถ้าเราพิมพ์ผิดเกินไปหรือทำให้งงก็ขอโทษด้วยนะคะ
วอนผู้รู้ตอบเราด้วยนะคะ เรากลัวมากจริงๆไม่รู้ต้องทำยังไ 😣
เรามีอาการแปลกๆขณะกึ่งหลับกึ่งตื่นค่ะ เป็นมาหลายปีจนเรากลัว
ขอบอกก่อนเลยนะคะว่าโดยปกติแล้วเราเป็นคนที่นอนหลับยากมากๆ ไม่ว่าจะเพลียแค่ไหนก็ค่อนข้างหลับยาก ส่วนเวลานอนของเราก็ไม่เป็นเวลาเท่าที่ควรค่ะถ้าเปิดเทอมจะนอนช่วงห้าทุ่มและตื่นประมาณตีห้าค่ะ ส่วนถ้าปกติไม่มีเรียนจะนอนประมาณตีสองตีสาม ตื่นตีห้าและนอนต่อในช่วงหกโมงเช้าตื่นมาอีกทีก็ประมาณเกือบเที่ยง
ขอเล่าอาการเลยนะคะ คือช่วงที่เรากำลังจะเคลิ้มหลับในบางคืนร่างกายของเราจะรู้สึกขนลุกค่ะ ขนลุกทั้งตัวเลย แล้วตาเราเหมือนกับว่าลืมอยู่ตาลืมตาไม่เต็มที่เหมือนจะเปิดๆปิดๆ สามารถมองเห็นภาพในห้องเราได้หมดเลยแต่ขยับตัวไม่ได้เเล้วเหมือนในส่วนลึกของเราเเบบบอกว่าให้ลืมตา เราก็พยายามเปิดปลอกตาตัวเองค่ะพอลืมตาสักพักอาการก็หายเเละค่อยๆกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกเป็นประมาณสองสามครั้งแล้วมันก็หายไปเอง บางครั้งเราก็รู้สึกเหมือนฝันว่าตัวเรานอนอยู่แต่มองภาพในห้อง เเล้วเราก็มักจะมองว่าภาพในห้องแบบมีชีวิตอยู่ประมาณว่าประตูกับหน้าต่างพูดได้แบบ จะพูดไงดีวะคะเราอธิบายไม่ถูกเลย พอสักพักเราก็ขนลุกไปทั้งตัวเหมือนมีบางอย่างจะเข้ามาในร่างกายเรา เราต้องฝืนลืมตาให้เปิดออกพอเปิดออกอาการก็หายไปแล้วกลับมาเป็นอีกค่ะ อาการสุดท้ายที่เป็นประจำเกือบทุกอาทิตย์ ล่าสุดเมื่อเช้าเราเป็นจนเราทันไม่ไหวจนต้องมาตั้งกระทู้คือ เมื่อคืนเราเล่นเกมส์จนตีสามเเล้วเราก็นอนตื่นมาอีกทีตอนเก้าโมงเช้า ตอนตื่นมาก็เล่นโทรศัพท์แป้ปนึงก็นอนต่อเพราะว่าค่อนข้างง่วง เราเลยหลับเราฝันว่ามีผู้ชายกอดเราค่ะ คือผู้ชายคนนั้นเป็นศิลปินเกาหลี (ก่อนนอนเราเปิดดู fancam ค่ะ เขาหล่อมากๆ แบบโคตรมาก เราคงเก็บไปฝันอ่ะค่ะ ) นั่นเเหละค่ะ เราฝันว่าเขากอดเราสักพักเหมือนตาเราลืมอยู่คือเรามองเห็นสภาพห้องนะคะ แต่คือเรารู้สึกขนลุกทั้งตัวอีกแล้วค่ะเเล้วมันรู้สึกเหมือนกับเขานอนซ้อนกอดเราจริงๆ คือไม่ได้มโนค่ะ มันรู้สึกจริงๆแล้วมือเขาสองข้างอยู่ที่ท้องเราใจเราตอนนั้นมันเเบบว่า เห้ยเขากอดกูจริงปะวะ เลยพยายามขยับมือเเต่มันขยับลำบากมากค่ะ เราพยายามจนจับได้พอจับมือเขาที่วางตรงท้องได้เราช็อคมากค่ะ คือเราจับเเล้วมันรู้สึกเหมือนเราจับนิ้วคนจริงๆ สักพักเรารู้สึกเหมือนเขาจับมือเราข้างขวามพยายามเอามือเรามาจับตรงคอเรานึกออกปะคะ แบบเขาจับมือข้างขวาเราให้มันมาจับคอเราค่ะ ตอนนั้นเรากลัวมาก เรากลัวว่าเราจะบีบคอตัวเองตายเราเลยบังคับตาเราให้เปิด เเล้วเราก็ตื่นค่ะ เรากลัวมากจนไม่กล้านอนต่อเลย ตอนนี้อยากระบายให้ใครสักคนฟังมากแต่เรากลัวคนจะด่าว่าเราว่าไร้สาระ มโน คิดไปเอง เเต่เราสาบานตรงนี้ได้เลยนะคะ อาการเราเป็นแบบนี้มานานเเล้ว เท่าที่จำความได้ก็น่าจะช่วงประมาณ ม.4-ม.5 ค่ะ จนตอนนี้เราปีสองเเล้ว
เคยคิดอยากไปหาหมอมากๆเลยค่ะ แต่กลัวไปเเล้วหมอจะหาว่าเราคิดไปเอง เพราะเคยปรึกษาเดื่อนเเล้วเพื่อนบอกว่าเราขี้กลัวพี่เลยเก็บไปคิดเอง
ปล. อาการทุกอย่างที่เกิดขึ้นส่วนมากจะกึ่งหลับกึ่งตื่นค่ะ และจะขนลุก ft.รู้สึกเหมือนมีคนจะพุ่งเข้าหาเราตลอดถ้าไม่ยอมตื่น
ปล. ถ้าเราพิมพ์ผิดเกินไปหรือทำให้งงก็ขอโทษด้วยนะคะ
วอนผู้รู้ตอบเราด้วยนะคะ เรากลัวมากจริงๆไม่รู้ต้องทำยังไ 😣