ทำไงให้ไม่กลัวการเข้าสังคม

ชื่อตามกระทู้เลยค่ะ
ทุกคนช่วยฟังเรื่องของหนูที่เล่าต่อไปนี้หน่อยน่ะค่ะหนูเป็นเด็กม.3 ที่มักจะมีเพื่อนค่อนข้างน้อย ตอนม.1เคยถูกเพื่อนแบนมาแล้วครั้งหนึ่ง
พอขึ้นม.2มีเพื่อนบ้างแต่ก็ไม่เยอะเหมื่อนเดิม พอม.3 มีกลุ่มเพื่อนประมาณ5-6 แต่ก็ไม่มีใครเข้ากับเราได้จนสุดท้ายเราก็ออกจากกลุ่มเพราะเราโดนจี้จุดในตัวเอง จนตอนนี้เราก็กลายเป็นเหมื่อนเดิมมีเพื่อนน้อย คนสนิทแถบจะไม่มีเลย  เรามักจะมีนิสัยที่ค่อนข้างสับซ่อนและเป็นคนมีความลับ เราเป็นคนที่มักจะขีตเส้นใต้ว่าลีมิตที่จะข้ามมีแค่ใหน(การถูกลำเส้น)  เวลาถูกพูดถึงข้อด้อยของตัวเองเลือกที่จะเงียบ เพราะคิดว่าทุกเรื่องไม่จำเป็นต้องพูด  มักจะพูดว่าไม่เป็นห่วง ไม่เเคร์ ไม่สนใจความรู้สึกคนแต่คำพูดพวกนั้นไม่ตรงกับความรู้สึกเราเลย
เเล้วนิสัยของเราก็เลยไม่มีใครสักคนที่รับได้เลย มันทำให้เรากลัวการเข้าสังคม กลัวการที่จะเดินเข้าไปในจุดนั้น เรากลัวเมื่อตอนที่เราเดินเข้าไปแล้ว คนที่เดินข้างๆเรากับไม่มีใครสักคน มีเพียงแค่เหงาของตัวเองข้างหลัง เท่านั้นที่จะเดินอยู่กับเราไปตลอด
เรามักจะปิดเรื่องที่เรากลัวไม่ให้ใครรู้เลยสักคน แต่ที่เราเอามาบอกในวันนี้เพราะเรา
อยากให้ทุกคนให้คำเเนะนำเราเพื่อที่เราจะผ่านเรื่องที่เราเจอในตอนนี้ได้บ้าง ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่