ถ้าคุณมีเพื่อนแบบนี้คุณจะทำอย่างไร

ตอนนี้ผมอยู่ม.6แล้วซึ่งอีกไม่นานก็จะจบม.6แล้วก็แยกย้ายกันกับเพื่อนแล้วครับ ซึ่งผมมีเพื่อนคนนึงรู้จักชื่อแล้วเคยเห็นหน้ากันตั้งแต่ม.2แล้ว แต่เริ่มมารู้จักและสนิทกันจริงๆก็ตอนม.4 ปกติแล้วผมกับเพื่อนคนนี้ค่อนข้างสนิทกันนะครับแต่ก็เหมือนด้วยลักษณะนิสัยของเขาเป็นคนพูดไม่เคยคิด คิดอะไรก็พูดโพล่งๆออกมาเลยบางทีเราฟังก็เหมือนเป็นการดูถูกคนอื่น ยิ่งเวลามีงานคู่หรืองานกลุ่มที่ผมต้องอยู่ด้วยกันเขาก็ไม่เคยช่วยงาน นั่งเล่นเกมแล้วก็เอาแต่สั่ง ส่วนเวลาถ้าต้องถ่ายคลิปหรืองานส่งครูก็จะเป็นคนถือกล้องอย่างเดียว ไม่ยอมให้คนอื่นมาแย่งหน้าที่นี้เพราะเหตุผลคือไม่อยากเข้ากล้อง ส่วนบทที่ต้องเล่นตอนถ่ายคลิปเวลาแบ่งงานเขาก็บอกจะคิดให้ แต่สุดท้ายพวกผมก็ต้องมาคิดกันเองตอนจะเริ่มถ่ายจริง เพราะเขาไม่ยอมทำอะไรเลย บางทีในคาบเรียนต้องนั่งจดเขาก็ไม่จดจนหมดคาบก็ขอยืมไปลอก ผมจะทำการบ้านจะเอางานกลับมาทำที่บ้านก็ไม่ได้เอามาเพราะเขาเอาสมุดไปซึ่งประเด็นมันอยู่ตรงที่ว่า วันรุ่งขึ้นพอผมขอสมุดคืนเขาบอกขอลอกงานก่อนซึ่งที่เขาเอากลับไปเขาไม่ได้ทำผมถามทำไมไม่ทำละ เขาก็บอกเขาขี้เกียจแล้วสุดท้ายงานผมก็ไม่ได้ทำ จนหลังๆมานี้ผมเริ่มทนไม่ไหวกับนิสัยของเขาแล้ว บางทีเวลาที่มีการเถียงกันเล่นๆแบบเพื่อนฝูง เขาก็เถียงแบบสีหน้าและอารมณ์ที่จริงจัง ถูกไม่ถูกไม่รู้แต่เขาต้องเถียงให้ชนะโดยถ้าสุดท้ายเขาผิดเขาก็ยังเถียงต่อจนเขาจนมุม แล้วเขาก็จะพูดว่าช่างมันแล้วตัดจบไปเลย มันเลยทำให้ผมรู้สึกไม่ค่อยชอบนิสัยส่วนนี้ของเขาตรงที่บางทีเขารู้ไม่จริงแต่เขาทำเหมือนรู้ครับ เมื่อรวมกับเรื่องที่ผมบรรยายข้างบนมันเลยทำให้ผมรู้สึกไม่ไหวแล้วจริงๆ ซึ่งเมื่อก่อนเวลาผมเจอหน้าเขาผมก็จะยิ้มรู้สึกสนุกสนานเล่นกันแต่เดี๋ยวนี้พอเจอหน้ากันผมกลับรู้สึกเบื่อ ไม่อยากคุย ไม่อยากเห็น ผมควรแก้ปัญหายังไงดีครับ หรือใครมีคำแนะนำอะไรช่วยบอกผมทีนะครับ