เพลงเก่าๆ พวกนี้ฟังแล้วรู้สึกอย่างไรบ้างครับ

https://youtu.be/xOwkwgmNLSU

ไม่ว่าจะเป็น.
เก็บตะวัน ศรัทธา  รางวัลแด่คนช่างฝัน
ที่ว่าง. ฯลฯ
ใช่ครับ ผมเป็นวัยรุ่น ต้นถึงปลาย
ในยุค 90 ‘s
ตอนนี้ฟังเพลงพวกนี้ แล้วเศร้า + เหงามาก

กับวันเวลาที่ผ่านไป และผมที่ไม่เคยมีใคร
ที่ผ่านมาผมทำพลาดไปได้อย่างไร

ทำไมวันนี้ผมถึงต้องอยู่ตัวคนเดียว
จากคนที่เคยร่าเริง มองโลกในแง่ดี

ช่วงเวลานี้ แม้แต่เพื่อนก็ห่างกันไปมาก
การจะหาเพื่อนใหม่ก็ยาก
ประมาณว่า จะหาเพื่อน ผช วัยเดียวกัน
ก็มีครอบครัวกันหมด (ไม่ใช่LGBTนะครับ)
อีกอย่างกลัวถูกมองว่า LGBT (ไม่ได้เหยียดนะครับ)

ส่วน ผญ คงคบกันในแบบเพื่อนไม่ได้
แบบคำกล่าวที่ว่า ผช ผญ เป็นเพื่อนกันได้เหรอ

พอดีมี ประสบการณ์ ที่มีเพื่อน ผญ แต่ผมคิดแบบเพื่อนจริงๆ
ยืนยันจริงๆ แต่แฟนเขาแสดงให้รู้
จึงทำให้ผมต้องเลิกติดต่อ. กับเพื่อนคนนั้น

และอยากจะบอกว่า

จะ. ม ปลาย. มหาลัย. ปวช ปวส
ช่วงนี้ หาแฟนเถอะครับ
อาจไม่ใช่สำหรับทุกคนนะครับ
แต่คน ที่มีต้นทุนทางสังคมต่ำอย่างผม ถ้าย้อนกลับไป
คงหาแฟนสักคน เพื่ออย่างน้อยก็ได้พัฒนา
ความสัมพันธ์กับเพศตรงข้าม
แต่ผมเนื่องจากเป็นคนเชื่อฟังพ่อแม่มากไป
ว่าควรเรียนให้จบก่อน
ซึ่งทำให้ผมปฏิเสธความรักกับคนที่มอบให้
และเมื่อทำงานจีงรู้ว่าโลกภายนอกไม่ได้สวยงาม

จนเวลาผ่านไปเกือบ 20ปี

คนที่ต้นทุนทางสังคมต่ำ
หลายๆคน มีแฟนกันมาตั้งแต่เรียน
แน่นอน หลายๆ คนผ่านอุปสรรคมากมายกว่าจะได้แต่งงาน
แต่ผมก็เห็นเขาก็ผ่านได้
ส่วนคนที่มีต้นทุนทางสังคมสูงหน่อยถ้าไม่มีแฟนมาก่อน
ก็หาง่ายจาก ญาติผู้ใหญ่ต่างๆ

แล้วผมที่กระกระสน ขุดตัวเองขึ้นมาจากโคลน
สุดท้าย. ในช่วง 10ปี ที่ผ่านมา ทั้งโดนหลอกและโดนโกง
จาก ความไว้เนื้อเชื่อใจ ทำให้โลกของผมไม่สวยอีกต่อไป

หลายๆ คนทำเพื่อลูกเมีย โกงเพื่อลูกเมีย
ทำเพื่อแฟน หลอกเพื่อแฟน

โดยหลอกและโกง คนที่ตัวคนเดียวเช่นผม


จนผมไม่เหลืออะไร


สิ่งที่ผมเจอจาก คนด้วยกัน
ทำให้ผม คิดว่าเราให้กับสุนัขดีกว่าให้คน
สุนัขไม่เคยทรยศเรา แต่ผมก็ต้องหยุดเลี้ยง
เพราะพอมันตาย ความเศร้าทำให้ผมไม่อยากเลี้ยงอีก
และเลี้ยงหมาจร แทนด้วยความสงสาร


ความเหงา ความผิดพลาด ความท้อแท้
มันกัดกินผมจริงๆ. ผมกลายเป็นคนที่
แอบร้องไห้ได้.  ผมไม่เห็นแสงสว่างปลายทางอุโมงค์เลย