ประสบการณ์เราอาจจะไม่เยอะเหมือนคนอื่นค่ะ เพราะเราเป็นคนเลือกคบ
ต้องเริ่มตั้งแต่คนแรกเลยค่ะ
เขาเป็นรุ่นพี่เราปีนึงค่ะ เราเป็นญาติกัน (อันนี้แอบผิดนิดๆค่ะ เรารู้ว่าญาติคบกันไม่ได้ แต่เขาคือคนแรกที่มาจีบเรา ขอให้ทุกคนเข้าใจเราไว้ตรงนี้นะคะ เพราะเราไม่ได้ไปมีอะไรกัน วางใจได้เลยจ้า) เราเป็นลูกพี่ลูกน้องกันแม่เรากับแม่เขาเป็นพี่น้องกัน เวลาไปเที่ยวไหนไกลๆก็จะไปด้วยกัน สมัยนั้นเรายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแฟนคืออะไร แต่มีอยู่วันนึง ครอบครัวเรากับเขาไปเที่ยวที่ภูทับเบิกจังหวัดเพชรบูรณ์กัน (นอกจากนั้นก็มีคุณย่าคุณยายหลายท่านไปด้วย พาคุณยายขึ้นเขาไปสูดอากาศ) และได้เช่าบ้านพักอยู่ บ้านพักหลังเดียวกัน ห้องนอน2ห้อง ห้องน้ำ1ห้อง ตอนเช้าๆถ้าตื่นไวหน่อยจะได้เจอทะเลหมอก แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น ขอแทนชื่อพี่คนนี้ว่า บี เราสังเกตุว่าเขาชอบมาเกาะแกะเรา เดินข้างเราบ่อยๆ ถ่ายรูปคู่บ้าง อะไรแบบนี้ ผู้ใหญ่เขาก็ไม่ได้สงใสอะไร แต่พอถึงตอนกลางคืนค่ะ ห้องที่แบ่งเป็น2ห้อง คือห้องของเด็กๆ และห้องของคุณตาคุณยาย ส่วนห้องโถ่งใหญ่ก็จะเป็นคนหนุ่มคนสาวค่ะ ห้องที่เรานอนมีหลายคนมาก เป็นลูกพี่ลูกน้องกันทั้งหมด มีทั้งหมด 10 คน เป็นพื้นกระดานแข็งๆเย็นๆเลย ใครที่เคยไปที่ภูทับเบิกจะรู้ค่ะว่า มันหนาวมากๆ ซึ่งในบรรดา10คนนั้น เราเป็นน้องเล็กสุด มีฟูกอยู่2ฟูกซึ่งวางติดกันทำให้อัดกันได้หลายคน เราได้รับการเสียสละจากพี่ๆให้นอนบนฟูกไปจ้า และอีก3คนที่มานอนอัดกันก็เรียงไปตามอายุ หนึ่งในนั้นก็มีพี่บี เขาเลือกที่จะมานอนข้างๆเรา แล้วพอจัดแจงที่นอนเสร็จเรียบร้อย ก็ปิดไฟนอนกัน เรานอนตะแคงกันหลังให้เขา แต่ใครจะไปคิดล่ะคะว่า จะกอดเรา แต่กระโตกกระตากก็ไม่ได้ถ้าคนอื่นรู้นี่เรื่องใหญ่แน่ๆ(เราเด็กอยู่อย่าว่าเราT T คิดถึงตอนนั้นแล้วยังถามตัวเองว่าทำเข้าไปได้ยังไง) เราหันหน้าไปหาเขาเงียบๆ เราเกะมือออก เขาก็ปล่อยแต่โดยดี เราก็เอาหมอนที่เหลืออันนึง มากอดแทนหมอนข้างเขาจุ้บเหม่งเราแล้วกระซิบว่าฝันดีนะ
ค่ะ คนไม่เคยรู้สึกแบบนี้ก็จะรู้สึกแปลกๆเราเองก็เหมือนกัน หลังจากลงเขาก็แยกย้ายกันกลับบ้านค่ะ เขาอยู่ กรุงเทพ แต่เราอยู่ ลพบุรี สมัยนั้นยังไม่มีเฟสบุ๊คนะคะ เราส่งข้อความ SMS หากันเลยค่ะ เสียตังชั่งมันจะคุย 5555 เพราะตอนนั้นยังไม่รู้สึกว่ามันผิดอะไรนี่คะ แล้วเขาก็บอกชอบเราผ่านทางSMS นั่นแหละ เราปิดโทรศัพท์แล้วนอนไปเลยเพราะตอนนั้นเราไม่ได้ชอบเขา รู้สึกโกรธมากๆ แต่พอโดนโน้มน้าวจากพี่ลูกพี่ลูกน้องหลายๆคน ก็เลยลองคบดู แต่พ่อแม่ของเราไม่รู้เลยรู้แค่พวกเด็กๆที่สนิทกันเท่านั้น แต่คบได้ไม่นานเราก็เลิก เพราะเรายังไม่ได้สนใจเรื่องความรักละมั้งนะ เค้าโทรมาถามเราทุกวัน ว่าทำไรอยู่ กินข้าวหรือยังกินกับอะไร เราก็ตอบๆไปแล้วก็ทำอะไรของเราไปเรื่อย ไม่เคยถามเขาเลยสักครั้งค่ะ แต่เหมือนเขาจะน้อยใจว่าทำไมเราไม่เคยถามกลับ เราเลยบอกว่าก็ไม่รู้ว่าต้องถาม เราไม่รู้ว่าการเป็นแฟนนี่ยังไง เป็นเด็กใสๆมากจ้า สองวันต่อมาเราก็บอกเลิกเขาเพราะความรู้สึกแปลกๆที่เราไม่ชอบค่ะ พอถึงวันสงการต์ของแต่ละปีญาติๆก็จะมารวมตัวกัน เจอหน้ากันก็แอบหวั่นๆนิดนึง แต่ไม่อะไรมากมาย พอรดน้ำผู้หลักผู้ใหญ่กันปุ้บ เด็กๆก็อยากเที่ยว ผู้ใหญ่ก็อนุญาตค่ะ ครั้งนี้มีลูกพี่ลูกน้องทั้งหมด6คนที่มา มีคนโตสุดผู้หญิง ชื่อพี่โมจิ รองลงมาชื่อพี่ใบมิ้นท์ ลงมาอีก ชื่อ โมส รองมาชื่อพี่ค็อปเตอร์ และพี่บี และเรา รวมกัน6คน ถ้าดูดีๆจะเป็น ญ.3 ช.3 มีรถมอไซ3คันพอดี พวกลุงๆป้าๆก็ไว้ใจให้ ผู้ชายขับรถเพราะต้องออกไปเจอถนนเปียกน้ำ ให้คนขับรถแข็งๆดีกว่า ก็ตามคาดค่ะ เราได้ซ้อนพี่บี ก็ขับตามกันไป เราขับตามพี่ค็อปเตอร์เพราะเป็นคนท้องที่ รถที่เราซ้อนก็ไม่ค่อยแรงเท่าไหร่ก็ห่างจาก2คันหน้ามามากๆ แต่ที่ซ้อนนี่เราไม่เคยกอดเลยนะคะ จับชายเสื้ออย่างเดียว บรรยากาศตอนนั้นคือผ่านหลังเขา ไม่มีรถสวนมา ซึ่งประกอบกับเป็นคันที่รั้งท้าย ก็ไม่มีใครอยู่แถวนั้นนอกจากเรา ลมเย็นๆ มันชื่นใจมาก พี่เขาก็ผ่อนรถ จากเร็วเป็นขับแบบสบายๆ ช่วงนั้นเพลงกอดไม่ได้กำลังดังเลย ซึ่งตรงเป๊ะค่ะ อยู่ใกล้แค่ไหนก็กอดไม่ได้ ซึ่งตอนนั้นบอกตรงๆว่าเริ่มรู้สึกกับเขาแล้ว แต่เป็นคนบอกเลิกเขาเองก็ทำใจ ไม่กอดเขา เพราะกลัว กลัวผิด กลัวจะคิดเลยเถิด กลัวคนของเขาจะว่าเรา ซึ่งกลับมาจากไปเที่ยวก็กลับมาที่บ้านใหญ่ ห้องนอนรวมเหมือนเดิมแต่ครั้งนี้นอนแยกค่ะ ก่อนนอนพวกเด็กๆอย่างเราๆก็ขึ้นบ้านเล่นนู่นนี่ดูหนังบ้างอะไรบ้าง ที่นอนจะจัดไปตามมุมบ้าน เขานอนมุมทางซ้ายของประตู เรานอนถัดจากประตูไปนิดนึง เราก็นอนฟังเพลงของเราอยู่ เขามานั่งเล่นแถวๆที่นอนเรา แล้วจู่ๆก็มีโทรศัพท์เข้ามา ได้ยินเป็นเสียงผู้หญิง ถามว่าอยู่ไหน
บี:มาเที่ยวลพบุรี
คนในสาย:แล้วอยู่กับใคร
บี:แฟน
คนในสาย:ใครไหนขอสายหน่อย
คาดไม่ผิดเลยค่ะ พี่บียื่นโทรศัพท์มาให้เรา เราก็ทำหน้างงๆแล้ว แล้วรับมาค่ะ แล้วเราก็ถามว่าให้พูดอะไร เขาก็ทำท่าทางให้เออพูดๆไปเถอะ
เรา:ฮัลโหลค่ะ
คนส:แฟนบีหรอ
เรา:ค่ะ (ตอบตามน้ำไป เพราะเราก็เริมชอบเขาเข้าจริงๆแล้ว ที่จริงมีอีกหลายเหตุการณ์มากๆ นี่รวบยอดมา ไม่ให้ยาวเกินไป)
คนส:หรอ
เรา:ค่ะ
บอกตรงๆก็กลัวอยู่เราก็ยื่นโทรศัพท์คืนพี่บีไป แล้วเค้าก็คุยกันจับใจความได้ว่า เออกูอยู่กับแฟนกูเลิกยุ่งกับกูได้แล้วแค่นี้นะ
ก็ไม่ต้องเดาค่ะว่าที่คุยกับพี่บีนี่มีกี่คน เยอะ!มาก!
เราเป็นหนึ่งในนั้นค่ะ เลยถอยออกมาดีกว่า ไม่อยากคิดอะไรไปมากกว่านี้ เขาขยันทำแต้มมากเลยค่ะ ทุกคนจำพี่ค็อปเตอร์ได้ใช่มั้ยคะ นั่นล่ะค่ะ 2ปีต่อมาเราเริ่มโตเริ่มดูแลตัวเอง ดูแลผิวหน้าผิวกาย หุ่นเอยอะไรเอย ค่ะ เราแอบชอบพี่ค็อปเตอร์คือเหตุผลหลักที่เราเลิกกับพี่บี (อย่าสงใสค่ะว่าทำไมเราวนเวียนอยู่แต่ญาติ เราก็สงใสเหมือนกันค่ะ555) สงการนต์มาถึง ครอบครัวเราจะมารวมช้าที่สุด เพราะต้องเตรียมของรดน้ำคุณตาคุณยายด้วย พอถึงก็ทำการสวัสดีคุณญาติๆที่มาในวันนี้ และไปนั่งสงบเสงี่ยมเจี่ยมเจี้ยมอยู่แถวๆห้องโถง ก็ได้ยินพี่ค็อปเตอร์กับพี่บีพูดว่า เห้ย คนนี้กูขอนะ เราไม่แน่ใจว่าใครเป็นคนพูด ก็ไม่ได้สนใจอะไร ปีนี้ไม่มีอะไรมาก พอจบเรื่องก็กลับบ้าน ไปเรียนตามปกติ พี่ค็อปเตอร์กับเราเรียนรรเดียวกันด้วยค่ะ ทำให้เจอกันบ่อย แล้วก็เริ่มหวั่นไหวด้วย มีเพื่อนสายชงค่ะ ทักไปบอกพี่ค็อปว่า เราชอบพี่เขา เขาก็ทักมาหาเราเลย ว่า เราชอบพี่หรอ เราก็ตอบไปว่า ก็ชอบอยู่อ่ะ ตอบปัดๆแก้เขิน ก็งงสงใสว่าใครไปบอก
เขาก็บอกว่า พี่เคยชอบเรานะ แต่ตอนนี้เป็นพี่น้องแหละดีแล้ว เราก็ยอมรับค่ะ และไม่ได้เสียใจ เพราะไม่ได้ชอบมากขนาดนั้นประกอบกับเห็นสาวๆที่ รร ตามกรี้ดพี่ค็อปแล้วเราไม่ค่อยโอเคที่จะไปตามชอบอีกคนนึง เลยขอผ่านพี่ค็อปเรียนจบก็ไม่ได้สนใจใครอีกเริ่มตั้งใจเรียนมากขึ้น เกรดพุ่งขึ้นไป 3.8กว่าๆ และเหมือนการเรียนเราจะไปเตะตาเพื่อนร่วมห้องของเราคนนึง ชื่อ ทีม ขอนับคนนี้เป็นคนที่2ค่ะ เพราะคนที่คบกันก่อนหน้านี้ไม่ได้คบเพราะชอบเดี๋ยวว่างจะมาเล่าต่อนะคะ
ประสบการณ์ความรักของเราค่ะ
ต้องเริ่มตั้งแต่คนแรกเลยค่ะ
เขาเป็นรุ่นพี่เราปีนึงค่ะ เราเป็นญาติกัน (อันนี้แอบผิดนิดๆค่ะ เรารู้ว่าญาติคบกันไม่ได้ แต่เขาคือคนแรกที่มาจีบเรา ขอให้ทุกคนเข้าใจเราไว้ตรงนี้นะคะ เพราะเราไม่ได้ไปมีอะไรกัน วางใจได้เลยจ้า) เราเป็นลูกพี่ลูกน้องกันแม่เรากับแม่เขาเป็นพี่น้องกัน เวลาไปเที่ยวไหนไกลๆก็จะไปด้วยกัน สมัยนั้นเรายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแฟนคืออะไร แต่มีอยู่วันนึง ครอบครัวเรากับเขาไปเที่ยวที่ภูทับเบิกจังหวัดเพชรบูรณ์กัน (นอกจากนั้นก็มีคุณย่าคุณยายหลายท่านไปด้วย พาคุณยายขึ้นเขาไปสูดอากาศ) และได้เช่าบ้านพักอยู่ บ้านพักหลังเดียวกัน ห้องนอน2ห้อง ห้องน้ำ1ห้อง ตอนเช้าๆถ้าตื่นไวหน่อยจะได้เจอทะเลหมอก แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น ขอแทนชื่อพี่คนนี้ว่า บี เราสังเกตุว่าเขาชอบมาเกาะแกะเรา เดินข้างเราบ่อยๆ ถ่ายรูปคู่บ้าง อะไรแบบนี้ ผู้ใหญ่เขาก็ไม่ได้สงใสอะไร แต่พอถึงตอนกลางคืนค่ะ ห้องที่แบ่งเป็น2ห้อง คือห้องของเด็กๆ และห้องของคุณตาคุณยาย ส่วนห้องโถ่งใหญ่ก็จะเป็นคนหนุ่มคนสาวค่ะ ห้องที่เรานอนมีหลายคนมาก เป็นลูกพี่ลูกน้องกันทั้งหมด มีทั้งหมด 10 คน เป็นพื้นกระดานแข็งๆเย็นๆเลย ใครที่เคยไปที่ภูทับเบิกจะรู้ค่ะว่า มันหนาวมากๆ ซึ่งในบรรดา10คนนั้น เราเป็นน้องเล็กสุด มีฟูกอยู่2ฟูกซึ่งวางติดกันทำให้อัดกันได้หลายคน เราได้รับการเสียสละจากพี่ๆให้นอนบนฟูกไปจ้า และอีก3คนที่มานอนอัดกันก็เรียงไปตามอายุ หนึ่งในนั้นก็มีพี่บี เขาเลือกที่จะมานอนข้างๆเรา แล้วพอจัดแจงที่นอนเสร็จเรียบร้อย ก็ปิดไฟนอนกัน เรานอนตะแคงกันหลังให้เขา แต่ใครจะไปคิดล่ะคะว่า จะกอดเรา แต่กระโตกกระตากก็ไม่ได้ถ้าคนอื่นรู้นี่เรื่องใหญ่แน่ๆ(เราเด็กอยู่อย่าว่าเราT T คิดถึงตอนนั้นแล้วยังถามตัวเองว่าทำเข้าไปได้ยังไง) เราหันหน้าไปหาเขาเงียบๆ เราเกะมือออก เขาก็ปล่อยแต่โดยดี เราก็เอาหมอนที่เหลืออันนึง มากอดแทนหมอนข้างเขาจุ้บเหม่งเราแล้วกระซิบว่าฝันดีนะ
ค่ะ คนไม่เคยรู้สึกแบบนี้ก็จะรู้สึกแปลกๆเราเองก็เหมือนกัน หลังจากลงเขาก็แยกย้ายกันกลับบ้านค่ะ เขาอยู่ กรุงเทพ แต่เราอยู่ ลพบุรี สมัยนั้นยังไม่มีเฟสบุ๊คนะคะ เราส่งข้อความ SMS หากันเลยค่ะ เสียตังชั่งมันจะคุย 5555 เพราะตอนนั้นยังไม่รู้สึกว่ามันผิดอะไรนี่คะ แล้วเขาก็บอกชอบเราผ่านทางSMS นั่นแหละ เราปิดโทรศัพท์แล้วนอนไปเลยเพราะตอนนั้นเราไม่ได้ชอบเขา รู้สึกโกรธมากๆ แต่พอโดนโน้มน้าวจากพี่ลูกพี่ลูกน้องหลายๆคน ก็เลยลองคบดู แต่พ่อแม่ของเราไม่รู้เลยรู้แค่พวกเด็กๆที่สนิทกันเท่านั้น แต่คบได้ไม่นานเราก็เลิก เพราะเรายังไม่ได้สนใจเรื่องความรักละมั้งนะ เค้าโทรมาถามเราทุกวัน ว่าทำไรอยู่ กินข้าวหรือยังกินกับอะไร เราก็ตอบๆไปแล้วก็ทำอะไรของเราไปเรื่อย ไม่เคยถามเขาเลยสักครั้งค่ะ แต่เหมือนเขาจะน้อยใจว่าทำไมเราไม่เคยถามกลับ เราเลยบอกว่าก็ไม่รู้ว่าต้องถาม เราไม่รู้ว่าการเป็นแฟนนี่ยังไง เป็นเด็กใสๆมากจ้า สองวันต่อมาเราก็บอกเลิกเขาเพราะความรู้สึกแปลกๆที่เราไม่ชอบค่ะ พอถึงวันสงการต์ของแต่ละปีญาติๆก็จะมารวมตัวกัน เจอหน้ากันก็แอบหวั่นๆนิดนึง แต่ไม่อะไรมากมาย พอรดน้ำผู้หลักผู้ใหญ่กันปุ้บ เด็กๆก็อยากเที่ยว ผู้ใหญ่ก็อนุญาตค่ะ ครั้งนี้มีลูกพี่ลูกน้องทั้งหมด6คนที่มา มีคนโตสุดผู้หญิง ชื่อพี่โมจิ รองลงมาชื่อพี่ใบมิ้นท์ ลงมาอีก ชื่อ โมส รองมาชื่อพี่ค็อปเตอร์ และพี่บี และเรา รวมกัน6คน ถ้าดูดีๆจะเป็น ญ.3 ช.3 มีรถมอไซ3คันพอดี พวกลุงๆป้าๆก็ไว้ใจให้ ผู้ชายขับรถเพราะต้องออกไปเจอถนนเปียกน้ำ ให้คนขับรถแข็งๆดีกว่า ก็ตามคาดค่ะ เราได้ซ้อนพี่บี ก็ขับตามกันไป เราขับตามพี่ค็อปเตอร์เพราะเป็นคนท้องที่ รถที่เราซ้อนก็ไม่ค่อยแรงเท่าไหร่ก็ห่างจาก2คันหน้ามามากๆ แต่ที่ซ้อนนี่เราไม่เคยกอดเลยนะคะ จับชายเสื้ออย่างเดียว บรรยากาศตอนนั้นคือผ่านหลังเขา ไม่มีรถสวนมา ซึ่งประกอบกับเป็นคันที่รั้งท้าย ก็ไม่มีใครอยู่แถวนั้นนอกจากเรา ลมเย็นๆ มันชื่นใจมาก พี่เขาก็ผ่อนรถ จากเร็วเป็นขับแบบสบายๆ ช่วงนั้นเพลงกอดไม่ได้กำลังดังเลย ซึ่งตรงเป๊ะค่ะ อยู่ใกล้แค่ไหนก็กอดไม่ได้ ซึ่งตอนนั้นบอกตรงๆว่าเริ่มรู้สึกกับเขาแล้ว แต่เป็นคนบอกเลิกเขาเองก็ทำใจ ไม่กอดเขา เพราะกลัว กลัวผิด กลัวจะคิดเลยเถิด กลัวคนของเขาจะว่าเรา ซึ่งกลับมาจากไปเที่ยวก็กลับมาที่บ้านใหญ่ ห้องนอนรวมเหมือนเดิมแต่ครั้งนี้นอนแยกค่ะ ก่อนนอนพวกเด็กๆอย่างเราๆก็ขึ้นบ้านเล่นนู่นนี่ดูหนังบ้างอะไรบ้าง ที่นอนจะจัดไปตามมุมบ้าน เขานอนมุมทางซ้ายของประตู เรานอนถัดจากประตูไปนิดนึง เราก็นอนฟังเพลงของเราอยู่ เขามานั่งเล่นแถวๆที่นอนเรา แล้วจู่ๆก็มีโทรศัพท์เข้ามา ได้ยินเป็นเสียงผู้หญิง ถามว่าอยู่ไหน
บี:มาเที่ยวลพบุรี
คนในสาย:แล้วอยู่กับใคร
บี:แฟน
คนในสาย:ใครไหนขอสายหน่อย
คาดไม่ผิดเลยค่ะ พี่บียื่นโทรศัพท์มาให้เรา เราก็ทำหน้างงๆแล้ว แล้วรับมาค่ะ แล้วเราก็ถามว่าให้พูดอะไร เขาก็ทำท่าทางให้เออพูดๆไปเถอะ
เรา:ฮัลโหลค่ะ
คนส:แฟนบีหรอ
เรา:ค่ะ (ตอบตามน้ำไป เพราะเราก็เริมชอบเขาเข้าจริงๆแล้ว ที่จริงมีอีกหลายเหตุการณ์มากๆ นี่รวบยอดมา ไม่ให้ยาวเกินไป)
คนส:หรอ
เรา:ค่ะ
บอกตรงๆก็กลัวอยู่เราก็ยื่นโทรศัพท์คืนพี่บีไป แล้วเค้าก็คุยกันจับใจความได้ว่า เออกูอยู่กับแฟนกูเลิกยุ่งกับกูได้แล้วแค่นี้นะ
ก็ไม่ต้องเดาค่ะว่าที่คุยกับพี่บีนี่มีกี่คน เยอะ!มาก!
เราเป็นหนึ่งในนั้นค่ะ เลยถอยออกมาดีกว่า ไม่อยากคิดอะไรไปมากกว่านี้ เขาขยันทำแต้มมากเลยค่ะ ทุกคนจำพี่ค็อปเตอร์ได้ใช่มั้ยคะ นั่นล่ะค่ะ 2ปีต่อมาเราเริ่มโตเริ่มดูแลตัวเอง ดูแลผิวหน้าผิวกาย หุ่นเอยอะไรเอย ค่ะ เราแอบชอบพี่ค็อปเตอร์คือเหตุผลหลักที่เราเลิกกับพี่บี (อย่าสงใสค่ะว่าทำไมเราวนเวียนอยู่แต่ญาติ เราก็สงใสเหมือนกันค่ะ555) สงการนต์มาถึง ครอบครัวเราจะมารวมช้าที่สุด เพราะต้องเตรียมของรดน้ำคุณตาคุณยายด้วย พอถึงก็ทำการสวัสดีคุณญาติๆที่มาในวันนี้ และไปนั่งสงบเสงี่ยมเจี่ยมเจี้ยมอยู่แถวๆห้องโถง ก็ได้ยินพี่ค็อปเตอร์กับพี่บีพูดว่า เห้ย คนนี้กูขอนะ เราไม่แน่ใจว่าใครเป็นคนพูด ก็ไม่ได้สนใจอะไร ปีนี้ไม่มีอะไรมาก พอจบเรื่องก็กลับบ้าน ไปเรียนตามปกติ พี่ค็อปเตอร์กับเราเรียนรรเดียวกันด้วยค่ะ ทำให้เจอกันบ่อย แล้วก็เริ่มหวั่นไหวด้วย มีเพื่อนสายชงค่ะ ทักไปบอกพี่ค็อปว่า เราชอบพี่เขา เขาก็ทักมาหาเราเลย ว่า เราชอบพี่หรอ เราก็ตอบไปว่า ก็ชอบอยู่อ่ะ ตอบปัดๆแก้เขิน ก็งงสงใสว่าใครไปบอก
เขาก็บอกว่า พี่เคยชอบเรานะ แต่ตอนนี้เป็นพี่น้องแหละดีแล้ว เราก็ยอมรับค่ะ และไม่ได้เสียใจ เพราะไม่ได้ชอบมากขนาดนั้นประกอบกับเห็นสาวๆที่ รร ตามกรี้ดพี่ค็อปแล้วเราไม่ค่อยโอเคที่จะไปตามชอบอีกคนนึง เลยขอผ่านพี่ค็อปเรียนจบก็ไม่ได้สนใจใครอีกเริ่มตั้งใจเรียนมากขึ้น เกรดพุ่งขึ้นไป 3.8กว่าๆ และเหมือนการเรียนเราจะไปเตะตาเพื่อนร่วมห้องของเราคนนึง ชื่อ ทีม ขอนับคนนี้เป็นคนที่2ค่ะ เพราะคนที่คบกันก่อนหน้านี้ไม่ได้คบเพราะชอบเดี๋ยวว่างจะมาเล่าต่อนะคะ