ทะเลาะกะข้างบ้าน จนกั้นรั้ว แต่พอช่างมาทำรั้วไปได้ครึ่งทาง ทำมัยรู้สึกไม่ดี รู้สึกตัดสินใจผิดที่ทำรั้ว เกลียดตัวเอง

เราอยู่กับย่า พ่อแม่ไม่มี แล้วข้างบ้านนี้คือบ้านลุงแท้ๆ ลุงมีนิสัยเอาเปรียบ ชอบหยิบของในบ้านไปโดยไม่บอก(เรากับย่ามีนิสัยเผลอเรอ เก็บของไม่เป็นที่)เรื่องลุงไม่เท่าไหร่เพราะข้อดีแกก็มี  แกเป็นห่วงย่ารักย่า แต่เมียแกนี่สิสุดๆ ชอบเอาเราไปนินทาให้ญาติๆทางไกลฟังทุกเรื่อง จริงบ้างไม่จริงบ้าง(เราก็ไม่ใช่คนดีเถียงกันกับย่าบ่อยๆ แต่ก็รู้ว่าเค้ารักเราที่สุด ) แต่เราไม่เคยยุ่งกับเขา เขาชอบเอาเราไปเปรียบกับลูกเค้า สอนลูกให้แข่งกับเราแล้วก็ได้ผล ลูกเขาทำงานดี ไม่เหมือนเราต้องอยู่ดูแลย่าอาจจะไม่ดีที่สุด แต่ก็ไม่มีใครดูแลแก ใช่ค่ะ เราไม่ได้ทำงานดีเหมือนลูกเค้า เพราะเราไม่คิดแข่งกะลูกเขาเลย เราโตมาด้วยกัน เล่นกันแต่เด็กสนิทกันมาก แต่ก็โตเหมือนคนไม่รู้จักกัน   มันมีหลายเหตุการจริงๆที่เกิดขึ้น บางทีย่าก็จะทะเลาะกะป้าสะใภ้ ทุกครั้งลุงก็เข้าข้างเมีย แม้กระทั่งเมียแกมีชู้ตอนแกไปนอก ลุงก็ยังเชื่อเมีย บอกว่าย่าใส่ร้ายทั้งๆที่คนเห็นกันทั้งหมู่บ้าน
  มาเข้าเรื่องนะคะ จุดพีคก็มาถึง เรากะป้าสะใภ้ทะเลาะกันดังมากๆ ครั้งนี้เราไม่ผิดค่ะคือตอนเด็กๆเราไม่กล้าเถียง ยอมเขามาตลอด รู้ทุกเรื่องที่เขาทำกะเราเอาเราไปพูดเพราะญาติๆก็ไม่มีใครเข้าข้างเขานะเพราะญาติพี่น้องทุกคนรู้นิสัยเขาดี  ญาติก็จะมาเล่าให้ฟังเองว่าเขาพูดถึงเราแบบนี้ มันบ่อยมาก เรื่องแม่เราด้วยเอาแม่เราไปนินทามาตลอด  พอเราโตแล้วเราอัดอั้นเราระเบิดค่ะ พูดทุกเรื่อง ขึ้นกรูเลย คือเถียงกันเยอะ ป้าแท้ๆลูกของย่าก็รู้เรื่องเข้า ป้าแกมีฐานะค่ะมีเงินที่สุดในครอบครัว แกสั่งทำรั้วเลยค่ะ เราก็สั่งช่างมาทำ
     แต่ทำมัยเรารู้สึกผิด เหมือนเราเป็นคนทำให้ลุงกับย่าต้องแยกกัน รู้สึกเป็นต้นเหตุที่เกิดเรื่อง ทำมัยเราไม่ห้ามป้าเรื่องรั้ว(บ้านหลังที่อยู่เป็นบ้านย่า คือญาติพี่น้องทุกคนมีสิทธิ์มาอยู่ค่ะ ป้าแกก็เป็นคนช่วยสร้างกะแม่เราและลูกๆของย่า) เราแค่อยากเอาชนะอีป้าสะใภ้ สะใจแต่ลืมมองเรื่องอื่นๆ ความคิดเรากำลังแย่ เฟลสุดๆ ช่างก็ทำไปครึ่งทางแล้ว  เราเห็นแก่ตัวกับย่ามั้ย ญาติคนอื่นๆอีกที่เวลามาหาย่า ลุงข้างบ้านแกก็จะมาร่วมปาร์ตี้ด้วย แต่เป็นเพราะเรา ทำให้โมเม้นนั้นหายไปT_T