เราคือบุลคลเพศที่3..สถานะคือเป็นฝ่ายผัว!!
เรื่องมีอยู่ว่าเรามีแฟนเป็นเพศหญิงรักหญิงคบกันมาก็เป็นเวลา2-3ปีแล้วเราทั้งคู่อยู่กันละประเทศเราทำงานอยู่ไทยแฟนเราทำอยู่กัมพูชาเราทั้งคู่ต่างทำงานเกี่ยวกับสถานที่บันเทิงจะต้องมีสังคมปาตี๊กับเพื่อนหรือลูกน้องคนรู้จักก็เป็นธรรมดาโดยส่วนตัวเราทั้งคู่นั้นเรื่องนอกใจไม่มีเรื่องนี้ตัดออกได้เลย...แต่เรามักจะมีปากเสียงกันเนื่องจากเราเองเป็นฝ่ายเริ่มถามตรงๆรู้สึกอะไรเป็นอะไรฉันงอลเธอนะไม่พอใจเธอนะในยามที่เราพูดบอกหรือเตือนหรือแน่นำด้วยความหวังดี บางครั้งมันดูผิดและติดลบในสายตาเธอตลอด แฟนเรานิสัยเป็นคนเอาแต่ใจปากหนักด่าแรงบางครั้งไม่รักษาน้ำใจในความเป็นคู่รักเลย..บอกเลิกเราไล่เราต่างๆนาๆตัวเราเองก็ต้องยอมไม่ว่าเรื่องนั้นเราจะถูกก็ต้องก็ต้องเป็นฝ่ายยอมและง้อเธออ้อนวอนขอโทษเธอ แฟนเราอายุ35ปีแล้วส่วนเราอายุ28 เราทั้งคู่จะมีอารม์ทั้งความเป็นเด็กและผู้ใหญ่เหมือนๆกันตอนนี้เรากำลังวางแผนจะสร้างครอบครัวกับเธอฝากเงินบัญชีประจำเก็บเงินจะซื้อบ้านหลังเล็กๆเพราะสิ้นปี61เธอจะกลับมาทำงานอยู่ที่ไทยฟังดูแล้วมันไม่หน้าจะมีปัญหาอะไรใหญ่โตเลยจริงๆ..เมื่อก่อนเริ่มคบกับเธอเราเป็นคนดื่มหนักเช้าสว่างคาตาสูบรี่จัดออกเที่ยวกับเพื่อนทุกวันทุกคืนแต่หลังจากคบหากับเธอเราก็หยุด..หยุดทุกๆอย่าง..อะไรทำเธอไม่เราจะไม่ทำเลยหากแต่จะมีปากหมา กลัวตีนงี่เง่าขี้งอล ขี้หึงหวงอันนี้เป็นนิสัยปกติเพราะเรารักเธออย่างจริงจังถึงยอมเสียสละยอมทุกๆการกระทำที่ไม่ให้ส่งผลเสียกับคู่เรายอมเธอให้เป็นใหญ่ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม... ในเมื่อเรื่องปาตี๊นั้นเธอมีสังคมใช่อันนี้เรารู้ดีว่าสังคมเราห้ามไม่ได้เลย..แต่ในความเป็นผัวนั้นเวลาเธอจะมีดื่มกับเพื่อนถ้านานๆทีหรือจะมีเหตุปาตี๊สำคัญๆที่ต้องดื่มเราไม่คิดจะว่าหรืองี่เง่างอลใส่เธอ..แต่ยามนี้เราอายุเธอเข้า35ปีแล้วก็ดื่มหนักๆมาครึ่งชีวิตแล้วนะเราแค่อยากให้เธอหยุดดื่มหนักๆจิบๆแค่พอหอมปากหอมคอ
โรคริดสีดวงเธอก็เป็นท้องใส้เธอก็ใช่ว่าจะปกติเหมือนคนอื่นๆกินอะไรแต่ละครั้งกินปรุบจะถ่ายทั้งที...มันผิดปกติในระบบของ
ร่ายกายมนุษย์..พ่อแม่ของเธอก็มีโรคประจำตัวและมันก็เป็นโรคพันธุกรรมจากพ่อแม่สู่ลูกได้...เราหวัดดีเรารักเธอจากใจจริงเราเตือนเพราะมันจะไปสะสมในยามที่เธอแก่ตัวลงอายุมากขึ้นเราบอกเราพยายามหาทางพูดในหลายๆทางหลายๆมุมทำเป็นไม่พอใจบ้างงอลเธอบ้าง..พูดอะไรต่ออะไรมากมายมันกับเป็นเรื่องมีปัญหามีปากเสียงกันมาโดยตลอดไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตามแต่เรามักจะเป็นฝ่ายผิดเสมอและก็ผิดอยู่ทุกๆครั้งเธอก็จะไล่เราและบอกเลิกเรามาโดยตลอด...เราเองก็หยุดที่จะหมดรักเธอไม่ได้เพราะเราเลือกที่จะหยุดกับผู้หญิงคนนี้อยากจะสร้างครอบครัวอยู่กันเป็นบุลคลเพศที่3 ที่ไม่ทิ้งกันไปไหนต้องการจะเป็นครอบครัวให้เหมือนพ่อกับแม่เธอและเหมือนพ่อกับแม่เราก็เท่านั้นเอง เรายอมให้ชีวิตเธอได้ทั้งทำและหาให้ได้ในบ้างสิ่งที่เธอร้องขอ..ถ้าแฟนเราเป็นคนเอาแต่ใจดื้อลั้นไม่ลดลงความเป็นใหญ่ในตัวเอง..เราเองควรที่จะเงียบมั๊ยหรือเออ..ออ..ห่อมก..ตามเธอไปแบบนี้..หรือไม่พอใจคือเรานิ่งไม่ต้องแสดงคำอธิบายและเหตุผลใดๆให้เธอรับรู้เลยมันจะได้ไม่เกิดปัญหากับเรา..""""""
เราต้องเป็นผัวที่ไม่มีปากเสียง""ไม่ย้อนเมีย
ไม่ถามเมีย""ไม่เถียงเมีย""ไม่เปรียบเทียบเหตุผลที่สมควรต้องเปรียบเทียบเอามาใช้กับเมีย""ไม่ขัดใจและก้ไม่..ไม่..ไม่..ไม่..แบบนี้อ่ะหรอผัวต้องทำตัวเหมือนเป็นใบ้ในบางครั้งแบบนี้ใช่มั๊ยถึงจะถูก
ใครที่อ่านช่วยเราหน่อยเถอะ..เราควรต้องทำยังไงถึงจะทำให้เธอลดความเป็นใหญ่ในตัวเธอ
ขอบคุณค่ะ
ไม่ว่าเพศไหนขึ้นสถานะคำว่า ผัว ต้องเป็นฝ่ายผิดและยอมจำนนสถานะคำว่า เมีย ตลอดจริงๆหรือ....?
เรื่องมีอยู่ว่าเรามีแฟนเป็นเพศหญิงรักหญิงคบกันมาก็เป็นเวลา2-3ปีแล้วเราทั้งคู่อยู่กันละประเทศเราทำงานอยู่ไทยแฟนเราทำอยู่กัมพูชาเราทั้งคู่ต่างทำงานเกี่ยวกับสถานที่บันเทิงจะต้องมีสังคมปาตี๊กับเพื่อนหรือลูกน้องคนรู้จักก็เป็นธรรมดาโดยส่วนตัวเราทั้งคู่นั้นเรื่องนอกใจไม่มีเรื่องนี้ตัดออกได้เลย...แต่เรามักจะมีปากเสียงกันเนื่องจากเราเองเป็นฝ่ายเริ่มถามตรงๆรู้สึกอะไรเป็นอะไรฉันงอลเธอนะไม่พอใจเธอนะในยามที่เราพูดบอกหรือเตือนหรือแน่นำด้วยความหวังดี บางครั้งมันดูผิดและติดลบในสายตาเธอตลอด แฟนเรานิสัยเป็นคนเอาแต่ใจปากหนักด่าแรงบางครั้งไม่รักษาน้ำใจในความเป็นคู่รักเลย..บอกเลิกเราไล่เราต่างๆนาๆตัวเราเองก็ต้องยอมไม่ว่าเรื่องนั้นเราจะถูกก็ต้องก็ต้องเป็นฝ่ายยอมและง้อเธออ้อนวอนขอโทษเธอ แฟนเราอายุ35ปีแล้วส่วนเราอายุ28 เราทั้งคู่จะมีอารม์ทั้งความเป็นเด็กและผู้ใหญ่เหมือนๆกันตอนนี้เรากำลังวางแผนจะสร้างครอบครัวกับเธอฝากเงินบัญชีประจำเก็บเงินจะซื้อบ้านหลังเล็กๆเพราะสิ้นปี61เธอจะกลับมาทำงานอยู่ที่ไทยฟังดูแล้วมันไม่หน้าจะมีปัญหาอะไรใหญ่โตเลยจริงๆ..เมื่อก่อนเริ่มคบกับเธอเราเป็นคนดื่มหนักเช้าสว่างคาตาสูบรี่จัดออกเที่ยวกับเพื่อนทุกวันทุกคืนแต่หลังจากคบหากับเธอเราก็หยุด..หยุดทุกๆอย่าง..อะไรทำเธอไม่เราจะไม่ทำเลยหากแต่จะมีปากหมา กลัวตีนงี่เง่าขี้งอล ขี้หึงหวงอันนี้เป็นนิสัยปกติเพราะเรารักเธออย่างจริงจังถึงยอมเสียสละยอมทุกๆการกระทำที่ไม่ให้ส่งผลเสียกับคู่เรายอมเธอให้เป็นใหญ่ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม... ในเมื่อเรื่องปาตี๊นั้นเธอมีสังคมใช่อันนี้เรารู้ดีว่าสังคมเราห้ามไม่ได้เลย..แต่ในความเป็นผัวนั้นเวลาเธอจะมีดื่มกับเพื่อนถ้านานๆทีหรือจะมีเหตุปาตี๊สำคัญๆที่ต้องดื่มเราไม่คิดจะว่าหรืองี่เง่างอลใส่เธอ..แต่ยามนี้เราอายุเธอเข้า35ปีแล้วก็ดื่มหนักๆมาครึ่งชีวิตแล้วนะเราแค่อยากให้เธอหยุดดื่มหนักๆจิบๆแค่พอหอมปากหอมคอ
โรคริดสีดวงเธอก็เป็นท้องใส้เธอก็ใช่ว่าจะปกติเหมือนคนอื่นๆกินอะไรแต่ละครั้งกินปรุบจะถ่ายทั้งที...มันผิดปกติในระบบของ
ร่ายกายมนุษย์..พ่อแม่ของเธอก็มีโรคประจำตัวและมันก็เป็นโรคพันธุกรรมจากพ่อแม่สู่ลูกได้...เราหวัดดีเรารักเธอจากใจจริงเราเตือนเพราะมันจะไปสะสมในยามที่เธอแก่ตัวลงอายุมากขึ้นเราบอกเราพยายามหาทางพูดในหลายๆทางหลายๆมุมทำเป็นไม่พอใจบ้างงอลเธอบ้าง..พูดอะไรต่ออะไรมากมายมันกับเป็นเรื่องมีปัญหามีปากเสียงกันมาโดยตลอดไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตามแต่เรามักจะเป็นฝ่ายผิดเสมอและก็ผิดอยู่ทุกๆครั้งเธอก็จะไล่เราและบอกเลิกเรามาโดยตลอด...เราเองก็หยุดที่จะหมดรักเธอไม่ได้เพราะเราเลือกที่จะหยุดกับผู้หญิงคนนี้อยากจะสร้างครอบครัวอยู่กันเป็นบุลคลเพศที่3 ที่ไม่ทิ้งกันไปไหนต้องการจะเป็นครอบครัวให้เหมือนพ่อกับแม่เธอและเหมือนพ่อกับแม่เราก็เท่านั้นเอง เรายอมให้ชีวิตเธอได้ทั้งทำและหาให้ได้ในบ้างสิ่งที่เธอร้องขอ..ถ้าแฟนเราเป็นคนเอาแต่ใจดื้อลั้นไม่ลดลงความเป็นใหญ่ในตัวเอง..เราเองควรที่จะเงียบมั๊ยหรือเออ..ออ..ห่อมก..ตามเธอไปแบบนี้..หรือไม่พอใจคือเรานิ่งไม่ต้องแสดงคำอธิบายและเหตุผลใดๆให้เธอรับรู้เลยมันจะได้ไม่เกิดปัญหากับเรา..""""""
เราต้องเป็นผัวที่ไม่มีปากเสียง""ไม่ย้อนเมีย
ไม่ถามเมีย""ไม่เถียงเมีย""ไม่เปรียบเทียบเหตุผลที่สมควรต้องเปรียบเทียบเอามาใช้กับเมีย""ไม่ขัดใจและก้ไม่..ไม่..ไม่..ไม่..แบบนี้อ่ะหรอผัวต้องทำตัวเหมือนเป็นใบ้ในบางครั้งแบบนี้ใช่มั๊ยถึงจะถูก
ใครที่อ่านช่วยเราหน่อยเถอะ..เราควรต้องทำยังไงถึงจะทำให้เธอลดความเป็นใหญ่ในตัวเธอ
ขอบคุณค่ะ