ปล. ขอประทานโทษ เพิ่งเห็นว่าหัวข้อกระทู้พิมพ์ผิด ตัว N เป็นตัว M ซะงั้น...แก้ไม่ได้แล้ว ขอโทษนะคะ


รีวิวแรกจากเพจ  happening mag



“ไม่มีทางเลือกใดดีกว่านี้ ต้องไม่มีใครแพร่งพราย... ต้องไม่มี” - เนียน


***บทที่ยกมาในการรีวิวนี้ นำมาจากบทที่ใช้โปรโมทในเพจ @dreambox โดยไม่มีการสปอยล์เนื้อเรื่องแต่อย่างใด***
ครั้งแรกที่ DreamboxTheatre Bkk เปิดตัวละคร ซ้อน A New Musical ด้วยโปสเตอร์ที่มีเพียงฉากหลังเป็นบ้าน จัดวางกล่องเหล็กอยู่ในองค์ประกอบ โดยไม่บอกรายละเอียดใดๆ นอกจากละครเรื่องนี้เป็นบทประพันธ์เรื่องใหม่ของ ดารกา วงศ์ศิริ ที่กำกับการแสดงโดย สุวรรณดี จักราวรวุธ เป็นการทิ้งปริศนาและสร้างคำถามให้กับแฟนละครไว้มากมาย ถึงกระนั้น ในวันแรกของการแสดงก็ยังมีผู้ชมตั้งใจเข้ามาค้นหาคำตอบร่วมกันในโรงละครอย่างคึกคัก
ซ้อน A New Musical เป็นละคร Sung-through musical ที่ตัวละครใช้การร้องเพลงเป็นบทพูดทั้งหมด และทันทีที่ ภูมิใจ ไขกุญแจเข้าไปในบ้าน เสียงดนตรีบรรเลง ภาพเรื่องราวตัวละครทั้ง 4 รุ่นที่เคยอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้ก็ปรากฎขึ้น


บทละครสร้างความสะเทือนใจ ประทับใจ และสนุกสนาน มีการวางจังหวะของการเล่าเรื่องผ่านการแสดงและเสียงร้องของแต่ละตัวละคร ที่คอยทิ้งความนัยก่อนที่จะไล่เฉลยสิ่งที่ผู้ชมสงสัยไว้ทีละฉาก ไม่ต่างกับการทิ้งกุญแจไว้ให้คนดูไขประตูเข้าออกไปตามห้องของบ้าน ซึ่งเป็นฉากของละครเรื่องนี้จนครบทุกห้อง ทุกซอกทุกมุม



ส่วนนักแสดงที่คัดเลือกมาแสดงในละครเรื่องนี้ ได้ให้กำเนิดตัวละครที่ผู้ชมรัก เกลียด โกรธ สงสาร เข้าใจ และให้อภัย ถึงกระนั้นยังมีเสน่ห์ซึ่งทำให้ผู้ชมประทับใจได้ทุกตัว น้ำมนต์-ธีรนัยน์ ณ หนองคาย ผู้รับบท ชมนาด เป็นตัวละครที่กุมหัวใจของเรื่องไว้ได้อยู่หมัด ไม่ต้องสงสัยเรื่องความสามารถทางการร้องและการแสดงของเธอที่เหมาะกับตัวละครตัวนี้อย่างที่สุด ขณะที่ ครูอ้วน-มณีนุช เสมรสุด รับบท เนียน ช่วยประคับประคองความรู้สึกของทุกตัวละครในเรื่อง พร้อมๆ กับโอบอุ้มคนดูไว้อีกด้วย แม้ภาระอาจจะหนักไปที่นักแสดง 2 คนนี้ แต่ตัวละครอื่นๆ ก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้อย่างน่าประทับใจ อยากพูดถึงบทของ พร้อม ที่แสดงโดย เขมวัฒน์ เริงธรรม ที่เป็นอีกหนึ่งชีวิตที่เหมือนภาพซ้อนของ ชมนาด หากแต่สะท้อนบริบทของโลกและชีวิตในยุคสมัยที่เขาดำเนินชีวิตอยู่ได้อย่างเข้มข้นกลมกล่อม ช่วยเสริมให้การแสดงของ พัชราวลี ดำรงธรรมประเสริฐ ที่รับบท เพียงใจ เปล่งประกายและเป็นที่จดจำของผู้ชมทุกคน และหากใครมีโอกาสได้ดูคงจะอดไม่ได้ที่จะยิ้มและหัวเราะให้กับกลุ่มนักแสดงรุ่นเด็กที่ขโมยหัวใจของคนดูไปได้ไม่แพ้นักแสดงรุ่นใหญ่และรุ่นใหม่ทั้งหลายเลย



“ขึ้นแล้วก็แรม สลับเวียนเปลี่ยนไป มีความทุกข์เมื่อไรให้มองเดือน” - พรรณี


เนื้อร้องและดนตรีไม่เพียงแต่มีท่วงทำนองที่ไพเราะ หากแต่แฝงไว้ซึ่งความหมายในความรู้สึกที่แต่ละตัวละครเก็บงำ การพูดซ้ำใช้สำหรับเปิดเผยปมบางอย่าง ไม่ต่างกับการปรากฎตัวของกล่องเหล็กในเวลาที่เหมาะสม นอกจากนั้นการออกแบบเสียงรูปแบบต่างๆ ในละคร ยิ่งเป็นองค์ประกอบที่ส่งเสริมบทละครเรื่องนี้ให้สมบูรณ์




สิ่งที่โดดเด่นไม่แพ้นักแสดงและองค์ประกอบอื่นในละครเรื่องนี้คือ ฉาก ฤทธิรงค์ จิวากานนท์ ออกแบบฉากที่สร้างความประหลาดใจให้กับผู้ชมตั้งแต่ฉากแรก ซึ่งหลังจากเฉลยการทำหน้าที่ของตัวเองไปแล้ว ก็พบว่าการใช้พื้นที่ต่างๆ ในฉากยังทำให้การดำเนินเรื่องลื่นไหล และช่วยแบ่งมิติของการทับซ้อนระหว่างอดีตและปัจจุบันได้อย่างลงตัวและดีเยี่ยม


ท่ามกลางความเงียบของผู้ชมที่ตั้งใจดู มีเสียงในลำคอ เสียงหัวเราะ เสียงปรบมือ และน้ำตาที่เอ่อซึม ขนานไปกับเรื่องราวที่ดำเนินไปบนเวทีตั้งแต่ต้นจนจบ



ขอชื่นชมและขอบคุณทีมงานทุกฝ่ายและนักแสดงทุกคน ที่สร้างชีวิตให้กับบทละครเรื่องนี้ให้ได้ชมกัน เพราะนอกจากเรื่องที่ ซ้อน สมชื่อ วิธีการคลี่คลายผ่านบทเพลง การแสดง แสง ฉาก บล็อกกิ้ง และรายละเอียดต่างๆ ทำให้เราค้นพบว่า ละครเวทีคือศาสตร์ที่สร้างประสบการณ์ที่แตกต่างแก่ผู้ชม อย่างที่สื่ออื่นๆ ยากจะทำได้


“บนชายหาดสะอาดทรายหลายล้านเม็ด ไม่มีเกล็ดทรายไหนที่ไม่ต่าง...” - เพียงใจ


แล้วเสียงบางท่อนบางตอนในละคร ก็ยังขับร้องทับซ้อนอยู่ในใจของผู้ชมต่อไป
ซ้อน A New Musical แสดงตั้งแต่วันที่ 14 กรกฎาคม - 29 กรกฎาคม 256 โรงละคร เอ็มเธียเตอร์ ติดตามรายละเอียดรอบแสดง และการซื้อบัตรได้ทางเพจของดรีมบอกซ์


รีวิวโดย ดุสิตา อิ่มอารมณ์ กองบรรณาธิการนิตยสาร happening




รีวิวที่ 2 จากเพจ Cinema Paradiso by Golffy





#ละครเวทีห้ามพลาด | ซ้อน A New Musical : ความลับของบ้าน

"มีความทรงจำมากมาย เสียงหัวเราะ เสียงร้องไห้ ทับซ้อนกันในกาลเวลา"

***
ละครเวทีเป็นอีกหนึ่งงานบันเทิงศิลป์อีกแขนงหนึ่งที่ฟี่ชอบดู ถ้าไม่ติดอะไร ปกติก็จะหาเวลาไปดูเสมอครับ และล่าสุดในปีนี้ ที่เพิ่งดูไป ก็แม่นาคพระโขนง ของฝั่งรัชดาลัย .. แต่ที่เพิ่งได้ชมมาหมาด ๆ เมื่อเสาร์ที่ผ่านมา ซึ่งเป็นการแสดงในรอบแรกนั้น มาเป็นของฝั่ง DreamboxTheatre Bkk บ้าง กับเรื่อง #ซ้อนANewMusical

เบื้องต้นก่อนรับชม ค่อนข้างหารายละเอียดเรื่องย่อจากละครน้อยมาก เนื่องจากเป็นแนว suspense thriller drama ซับซ้อนซ่อนเงื่อน ... และความรู้สึกเมื่อได้รับชมเสร็จสิ้นลงในเวลา 3 ชั่วโมง ... ฟี่พูดได้เลยว่า นี่คือ ละครเวทีที่ฟี่ประทับใจและชื่นชอบที่สุดเรื่องหนึ่งในรอบหลายปีเลยทีเดียว ถ้ายก 10 เต็ม 10 ให้ ก็คงยกให้แล้ว !!

ซ้อน ... เล่าเรื่องราวของบ้านเก่าแก่หลังหนึ่ง ที่ผ่านเหตุการณ์มากมายตลอดหลายทศวรรษ เริ่มต้นจากเด็กหนุ่มที่ได้รับบ้านหลังนี้เป็นมรดกจากแม่ จึงพาเพื่อน ๆ อีกสามคนมาสำรวจมรดกชิ้นนี้ ระหว่างนั้น ก็นึกสงสัยถึงประวัติความเป็นมาของต้นตระกูล

ละครเล่าทับซ้อนตัดสลับกันในสองช่วงเวลา ที่เกิดขึ้นในบ้านหลังนี้ ผ่านฉาก ๆ เดียว โดยให้หนุ่มสาวยุคปัจจุบันทำหน้าที่แทนผู้ชม ที่ค่อย ๆ รับรู้เรื่องราวในอดีตทีละเล็กทีละน้อย ... และแน่นอนว่า "ความลับของบ้านหลังนี้ ย่อมไม่ธรรมดา"

****

#ความดีงาม

- อย่างแรกที่ฟี่ชอบ คือ ตัวพล๊อตและวิธีการเล่าเรื่อง พร้อมวิธีดำเนินเรื่องที่น่าติดตามมาก ๆ โดยเฉพาะวิธีการเล่าแบบสลับช่วงเวลาให้มันมีความทับซ้อนกันด้วยฉาก ๆ เดียวกัน บวกกับการนำเสนอด้วยองค์ประกอบศิลป์ที่แปลก และส่งให้เนื้อเรื่องมันเล่าต่อเนื่องได้อย่างสนุกสนาน คือ มันว้าวมากจริง ๆ นะ ... ไม่ต้องใช้เทคนิคอะไรมากมาย แต่ผ่านการครุ่นคิดมาอย่างดีในการสื่อสารให้ผู้ชม มันลงตัวมากครับ

- เมื่อพูดถึงมิวสิคัล ก็ย่อมต้องมีการใช้เพลงเป็นตัวเดินเรื่อง ซึ่งทุกเพลงล้วนไพเราะ ผ่านการขับร้องที่ยอดเยี่ยมโดยนักแสดงเสียงดี แสดงเก่งทุก ๆ คน โดยเฉพาะครูน้ำมนต์ ที่ถ่ายทอดความรู้สึกของตัวละครผ่านเสียงเพลงได้คร่ำครวญและกระแทกใจเหลือเกิน ..

ครูอ้วน ก็ยอดเยี่ยม ด้วยพลังเสียง แต่ที่เซอร์ไพรซ์มาก ๆ คือ นักแสดงรุ่น ๆ ทั้งหลาย อย่างเขมวัฒน์ เริงธรรม (นักร้องนำวงเครชเชนโด้), พอร์ช อภิวัฒน์ และน้องพัชราวลี ดำรงค์ธรรมประเสริฐ ที่พลังเสียงใสกังวาน และตรึงผู้ชมได้อยู่หมัด โดยเฉพาะเขมวัฒน์ กับซีนดราม่าหนัก ๆ ก็ส่งพลังมาถึงผู้ชมให้สัมผัสความปวดร้าวสาหัสได้อย่างลึกซึ้ง ...

แต่รายที่แม้ไม่ค่อยได้มีซีนร้อง แต่กลับแสดงแบบขโมยซีนรัว ๆ คือ ลูกโป่ง AF4 นางรั่ว นางฮา และสร้างสีสันให้ละครดราม่าหม่น ๆ เรื่องนี้ได้สดใส และมีเสียงหัวเราะแก้เครียดได้ตลอดเวลาครับ

- สำหรับฟี่ ความสะใจส่วนตัว ที่ทำให้ชอบละครเวทีเรื่องนี้ คือ ความที่ละครเขาบอกว่า นี่คือ ละครซ่อนเงื่อนซ่อนปม ซับซ้อนซ่อนปริศนา แต่ ...... อีฟี่ จับทาง และเดาปมหักเหของเรื่องได้ ตั้งแต่ 15 นาทีแรก เพราะเกิดเฉลียวใจกับเนื้อหาของเพลง ๆ หนึ่งที่ละครใช้ และถูกใช้ในซีนที่เหมือนต้องการจะบอกใบ้อะไรบางอย่าง .... จากนั้น

ฟี่ก็เลยมุ่งมั่นอยู่กับการพิสูจน์ข้อสมมติฐานของตัวเอง จับผิดตัวละคร จับผิดสายตา การแสดงออก แอคติ้ง การมูฟ ไล่ไปจนจับผิดการส่องไฟฟอลโลว์ ว่ามันเป็นไปตามที่เราคิดไหม

และทันทีที่ละครเผยหลักฐานเด็ดที่สุด ก่อนจบองก์แรก ตอนนั้น โอ๊ยยย อยากจะตบเข่าฉาดใหญ่ ว่ามันต้องใช่แน่ ๆ

.... และ พอละครมันเฉลย ว่ามันใช่อย่างที่คิดจริง ๆ ... กรี๊ดดดดดดดแรงมากกกก

ต้องบอกว่า ด้วยความที่ฟี่เดาจุดหักเหได้ตั้งแต่แรก และจับผิดทุกอย่างนั้นทันที

มันทำให้เห็นว่า ละครเวทีเรื่องนี้ เก็บหมดทุกเม็ด เก็บทุกอย่างจริง ๆ เก็บทุกการแอคติ้ง สายตา การมูฟ การร้อง การสลับ line ประสาน ไปจนถึงการใช้ไฟฟอลโลว์ในซีนสำคัญ ๆ .... จริง ๆ มัน hint ทุกอย่างให้ผู้ชมมาหมดแล้ว !!!

โอ๊ยยยยยยยยยยยยย โคตรพีค กับการใส่ใจของทีมงานมาก ณ จุดนี้

ส่วนหนึ่งที่ฟี่บังเอิญจับทางละครได้ หรือ ทำให้สัมผัสบางอย่างของละครได้ชัด เพราะฟี่อาจจะเข้าใจทุก ๆ ความรู้สึกของตัวละคร โดยเฉพาะในแง่งามของการถูกเลี้ยงดูมาในแบบนั้นเช่นกันครับ

******

และด้วยทั้งหมดทั้งมวล จึงขอประกาศว่า ... สำหรับคอละครเวที

"นี่คืองานต้องห้ามพลาดอย่างแรงครับ"

#DreamboxTheatre