สวัสดีค่ะ กลึ่นก่อนนะคะ เราเป็นลูกที่พ่อแม่แยกทางกัน. เราอาศัยอยู่กับตาตังแต่จำความได้ และก็ใช้ชีวิตมาเรื่อยๆเราอาศัยอยู่กับตา ตาทำมาหากินรับจ้างตลอดเวลาตาเท่านั้นที่ดูแล และจะมีน้าๆคอยส่งตังให้ แม่เราก็มีสามีใหม่ไปๆมาๆแต่นานเลยกว่าจะมาหา หลายเดือนอยู่ ตอนเด็กช่วงประถมไม่เกินป.5เราร้องให้บ่อยมากเวลาแม่มาหาแล้วแม่ต้องกลับไป พอเราเริ่มโตขึ้นเริ่มเข้าใจเลยไม่เรียกร้องแล้วเราก็รู้สึกว่าเรากับแม่ห่างกันมากจนแทบไม่ผูกพันธ์
แล้ว. เราใช้ชีวิตอยู่กับตามาเรื่อยๆตามประสาตาหลาน
(แม่เราติดเหล้ามากไม่เอาอะไรเลยนอกจากเหล้าเราเคยถามให้เลือก แม่ไม่เลือกเราแม่เลือกเหล้า)
เราเรียนจนถึงม.1ตาเราเริ่มออกอาการมะเร็ตาไม่เคยบอกอะไรเราจนขึ้นม.2 ตาเริ่มปั่นจักยานไม่ไหว กินข้าวไม่ได้ ไปหาหมอ หมอ รพ.แรกบอกว่าเป็นโรคกระเพาะ รพ.ที่สองบอกม้ามหย่อน. ตาเราปวดทนไม่ไหวกินอะไรไม่ได้จนเราจะขึ้นม.3 ตาเราต้องไปรักษาตัวที่กรุ่งเทพเราต้องหยุดเรียนประมาณสามเดือน เพื่อไปทำงานที่กรุงเทพ และไปอาศัยบ้านญาติอยู่ เป็นห้องเล็กๆ ห้องน้ำรวมกับคนเช่าเกือบทั้งหอ. เราต้องไปทำงานรง.ผักแห่งหนึ่ง เผื่อหาตังช่วยรักษาตา ค่ากินอยู่ ไม่มีใครดูแลตา เราเลยให้แม่มาดูแล แต่แม่เราก็ทนกับคนที่เอาเหล้ามาล่อใจไม่ได้ หนีไปไม่มีใครดูแลตา ก็มีญาติคอยดูแลบ้าง. เดือนสุดท้ายตาเราเริ่มไม่ไหว ปวดจนหมอฉีดยาแก้ปวดชนิดที่แรงที่สุดแล้วก็ไม่ทุเลา จนตาเราขอกลับมาอยู่ที่ห้องเช่าเล็กๆที่เดิม และตาเราก็จากไปในเดือนที่สามเพราะมะเร็งระยะสุดท้าย
(ก่อนตาหมดลมตาสั่งเราไว้ว่าให้กลับไปเรียนให้จบม3.แล้วตาก็หลับไปเลย😢)หลังจากงานศพตา เรากลับมาที่บ้านน้า มาขอผอ.ว่าเราจะเรียนต่อ เราจะทำงานส่ง เราทำทุกทาง ผอ.อนุญาติ เราได้เรียนต่อ จนจบม.3 เราเริ่มทำงานไกล้บ้าน ถากหญ้าร่องมัน ปลูกมัน รับจ้างล้างนานบบ้านนู้นทีบ้านนี้ที ทั้งที่เริ่มโตเป็นสาว เราใช้ชีวิรมาเรื่อย และเราก็ไปทำงานแถวกรุงเทพได้1ปี. เราคิดอยากกลับไปอยู่บ้านน้า เพราะกรุงเทพวุ่นวาย พอเรากลับมาเราอายุประมา17ปีกว่าๆ แม่เราเริ่มมีปัญหาในการเมาแล้วทำตัวเซนเหล้าร้านนู้นร้านนี้ ขโมยเหล้าเจ้านายที่จ้างเฝ้าสวนเฝ้าบ้านกิน(และสิ่งที่พูดไม่ได้)จนไม่มีใครเอา. เราเริ่มมีแฟนตอนอายุ18 เราไม่ได้แต่ง เราเล่าทุกอย่างเกี่ยวกับแม่เราให้เค้าฟังเค้าบอกว่าเค้ารับได้ ตอนนี้เราอยู่กับสามีได้10ปีแล้วค่ะ. แม่เรามาอยู่ด้วย. และแม่ก็ทำตัวแบบนี้กินเกล้า เซนเหล้าไว้ทั่วที่เค้าสามารถเดินไปเซนได้ราต้องตามใช้หนี้ร้านค้าเกือบ10ปี. (เราซื้อให้กินนะคะทุกอย่างในบ้านมีให้ครบหมดแต่แค่ไม่ให้ตัง เพราะถ้ายิ่งมีตังยิ่งเตลิดค่ะ ) เราวาดฝันแฟนเราทำงานเราไปทำงานจะได้กู้ซื้อบ้าน แต่ไม่ค่ะเราให้แม่เราดูแลลูกเราได้แค่สามเดือน เมาทุกวันพาลูกเราเดินไปร้านค้า คนที่เห็นโทรมาบอกว่าลูกเราจะโดนรถชนหลายครั้งแล้วนะ แฟนเราให้ออกจากงานเลยค่ะ เพราะว่าเป็นห่วงลูก. เราคิดไว้ทุกอย่างแต่เหมือนพอเราจะดีขึ้นแม่เราฉุดเราลงต่ำตลอด ด้วยการไปทำตัวแย่ๆให้คนอื่นเห็น(สิ่งที่พูดไม่ได้) เอาที่พูดได้ เราไปบ้านแฟน1อาทิตย์ ก่อนไป เราซื้อกับข้าวแล้วก็ข้าวทุกอย่างที่ต้องใช้ไว้ให้หมด. แล้วเราก็เอาเงินซ่อนไว้ 400 ใต้เครื่องเล่นซีดี. ก่อนไป เราให้ตังเค้าไว้สองรอ้ย พอผ่านไปสามวันเราโทรบอกให้เค้าหยิบตังที่เราซ่อนไว้ก่อนหน้า. พอครบอาทิตย์เรากลับมา. คนแถวบ้านเรามองหน้าเราแปลกๆ. จนมีคนถามเราว่าไปบ้านผัวตั้งหลายวัน ให้ตังแม่ไว้ร้อยเดียว ไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรอ เรางงมาก แต่ก็ยิ้มไม่ได้พูดอะไร (มีอีกหลายเรื่องที่เอาเราไปพูดเสียๆหายๆ ) ตั้งแต่แม่มาอยู่กับเราแม่สร้างแต่ความหนักใจให้เรา /เวลาเราบอกอธิบายความถูกต้องสิ่งใดไปเค้าจะปฏิเสธและเข้าข้างว่าตัวเองถูกเสมอ เวลาหลานหยอกหลานเล่นด้วยเค้าจะตะคอกใส่หลานตลอดเวลา หรือบางครั้งทำผิดแทนที่จะตีมือ อธิบายดีๆ ก็กลับตะคอกจนลูกเราตัวสั่น เราไม่เคยเห็นยายคนไหนเป็บแบบนี้
-เราผิดอะไรถึงต้องเจอเรื่องแบบนี้
-เราผิดอะไรที่พ่อเราทิ้งแม่ไปและเราต้องมาลองรับสิ่งนั้น
-เราเลี้ยงแม่ไม่ดีหรอ อยากกินอะไรอยากได้อะไรซื้อให้
#เราควรทำอย่างไรคะ เราเริ่มจะรับมือไม่ไหวแล้ว
สวัสดีค่ะ. มีใครรักแม่มากมากแต่ปากแข็งไหมคะ
แล้ว. เราใช้ชีวิตอยู่กับตามาเรื่อยๆตามประสาตาหลาน
(แม่เราติดเหล้ามากไม่เอาอะไรเลยนอกจากเหล้าเราเคยถามให้เลือก แม่ไม่เลือกเราแม่เลือกเหล้า)
เราเรียนจนถึงม.1ตาเราเริ่มออกอาการมะเร็ตาไม่เคยบอกอะไรเราจนขึ้นม.2 ตาเริ่มปั่นจักยานไม่ไหว กินข้าวไม่ได้ ไปหาหมอ หมอ รพ.แรกบอกว่าเป็นโรคกระเพาะ รพ.ที่สองบอกม้ามหย่อน. ตาเราปวดทนไม่ไหวกินอะไรไม่ได้จนเราจะขึ้นม.3 ตาเราต้องไปรักษาตัวที่กรุ่งเทพเราต้องหยุดเรียนประมาณสามเดือน เพื่อไปทำงานที่กรุงเทพ และไปอาศัยบ้านญาติอยู่ เป็นห้องเล็กๆ ห้องน้ำรวมกับคนเช่าเกือบทั้งหอ. เราต้องไปทำงานรง.ผักแห่งหนึ่ง เผื่อหาตังช่วยรักษาตา ค่ากินอยู่ ไม่มีใครดูแลตา เราเลยให้แม่มาดูแล แต่แม่เราก็ทนกับคนที่เอาเหล้ามาล่อใจไม่ได้ หนีไปไม่มีใครดูแลตา ก็มีญาติคอยดูแลบ้าง. เดือนสุดท้ายตาเราเริ่มไม่ไหว ปวดจนหมอฉีดยาแก้ปวดชนิดที่แรงที่สุดแล้วก็ไม่ทุเลา จนตาเราขอกลับมาอยู่ที่ห้องเช่าเล็กๆที่เดิม และตาเราก็จากไปในเดือนที่สามเพราะมะเร็งระยะสุดท้าย
(ก่อนตาหมดลมตาสั่งเราไว้ว่าให้กลับไปเรียนให้จบม3.แล้วตาก็หลับไปเลย😢)หลังจากงานศพตา เรากลับมาที่บ้านน้า มาขอผอ.ว่าเราจะเรียนต่อ เราจะทำงานส่ง เราทำทุกทาง ผอ.อนุญาติ เราได้เรียนต่อ จนจบม.3 เราเริ่มทำงานไกล้บ้าน ถากหญ้าร่องมัน ปลูกมัน รับจ้างล้างนานบบ้านนู้นทีบ้านนี้ที ทั้งที่เริ่มโตเป็นสาว เราใช้ชีวิรมาเรื่อย และเราก็ไปทำงานแถวกรุงเทพได้1ปี. เราคิดอยากกลับไปอยู่บ้านน้า เพราะกรุงเทพวุ่นวาย พอเรากลับมาเราอายุประมา17ปีกว่าๆ แม่เราเริ่มมีปัญหาในการเมาแล้วทำตัวเซนเหล้าร้านนู้นร้านนี้ ขโมยเหล้าเจ้านายที่จ้างเฝ้าสวนเฝ้าบ้านกิน(และสิ่งที่พูดไม่ได้)จนไม่มีใครเอา. เราเริ่มมีแฟนตอนอายุ18 เราไม่ได้แต่ง เราเล่าทุกอย่างเกี่ยวกับแม่เราให้เค้าฟังเค้าบอกว่าเค้ารับได้ ตอนนี้เราอยู่กับสามีได้10ปีแล้วค่ะ. แม่เรามาอยู่ด้วย. และแม่ก็ทำตัวแบบนี้กินเกล้า เซนเหล้าไว้ทั่วที่เค้าสามารถเดินไปเซนได้ราต้องตามใช้หนี้ร้านค้าเกือบ10ปี. (เราซื้อให้กินนะคะทุกอย่างในบ้านมีให้ครบหมดแต่แค่ไม่ให้ตัง เพราะถ้ายิ่งมีตังยิ่งเตลิดค่ะ ) เราวาดฝันแฟนเราทำงานเราไปทำงานจะได้กู้ซื้อบ้าน แต่ไม่ค่ะเราให้แม่เราดูแลลูกเราได้แค่สามเดือน เมาทุกวันพาลูกเราเดินไปร้านค้า คนที่เห็นโทรมาบอกว่าลูกเราจะโดนรถชนหลายครั้งแล้วนะ แฟนเราให้ออกจากงานเลยค่ะ เพราะว่าเป็นห่วงลูก. เราคิดไว้ทุกอย่างแต่เหมือนพอเราจะดีขึ้นแม่เราฉุดเราลงต่ำตลอด ด้วยการไปทำตัวแย่ๆให้คนอื่นเห็น(สิ่งที่พูดไม่ได้) เอาที่พูดได้ เราไปบ้านแฟน1อาทิตย์ ก่อนไป เราซื้อกับข้าวแล้วก็ข้าวทุกอย่างที่ต้องใช้ไว้ให้หมด. แล้วเราก็เอาเงินซ่อนไว้ 400 ใต้เครื่องเล่นซีดี. ก่อนไป เราให้ตังเค้าไว้สองรอ้ย พอผ่านไปสามวันเราโทรบอกให้เค้าหยิบตังที่เราซ่อนไว้ก่อนหน้า. พอครบอาทิตย์เรากลับมา. คนแถวบ้านเรามองหน้าเราแปลกๆ. จนมีคนถามเราว่าไปบ้านผัวตั้งหลายวัน ให้ตังแม่ไว้ร้อยเดียว ไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรอ เรางงมาก แต่ก็ยิ้มไม่ได้พูดอะไร (มีอีกหลายเรื่องที่เอาเราไปพูดเสียๆหายๆ ) ตั้งแต่แม่มาอยู่กับเราแม่สร้างแต่ความหนักใจให้เรา /เวลาเราบอกอธิบายความถูกต้องสิ่งใดไปเค้าจะปฏิเสธและเข้าข้างว่าตัวเองถูกเสมอ เวลาหลานหยอกหลานเล่นด้วยเค้าจะตะคอกใส่หลานตลอดเวลา หรือบางครั้งทำผิดแทนที่จะตีมือ อธิบายดีๆ ก็กลับตะคอกจนลูกเราตัวสั่น เราไม่เคยเห็นยายคนไหนเป็บแบบนี้
-เราผิดอะไรถึงต้องเจอเรื่องแบบนี้
-เราผิดอะไรที่พ่อเราทิ้งแม่ไปและเราต้องมาลองรับสิ่งนั้น
-เราเลี้ยงแม่ไม่ดีหรอ อยากกินอะไรอยากได้อะไรซื้อให้
#เราควรทำอย่างไรคะ เราเริ่มจะรับมือไม่ไหวแล้ว