ผมอายุจะ19แล้วแต่เสียงยังไม่แตกเลย

ตามหัวข้อเลยครับ ตัวผมอายุจะ 19 แล้วเสียงผมเหมือนผญมากกกกกกกก เพื่อนบอกตอนแรกที่เจอหน้าโหดแมนมากก แต่พอพูดเท่านั้นแหละกูนึกว่ากูคุยกับผู้หญิง ยิ่งตอนผมไปอยู่ข้างหลังเพื่อนแล้วเพื่อนชอบสะดุ้งนึกว่ามีผู้หญิงมาอยู่ข้างหลัง ยิ่งเป็นตอนที่คุยโทรศัพท์ เพื่อนเคยโทรมาหาผมครั้งแรกแล้วบอกว่า "นี้น้องสาว_รึเปล่าคะ" แล้วครั้งนึงไปคุมน้องๆเชียร์ช่วงกีฬาสีเป็นพี่ตะโกนมีน้องๆมาถามหลายคน"พี่เป็นรึเปล่าคะ"แล้วก็ชอบคุยๆกันแล้วมองผมแล้วก็หัวเราะกันนิดๆมันก็เลยเฟลๆนิดๆ ผมก็ลองทำเสียงโทนต่ำไปเลยมันเหมือนแอ๊บแบบต่ำไปเลยแต่ก็ยังเป็นเสียงผู้หญิงอยู่ดี ตอนร้องเพลงเคยอัดเสียงแล้วมาฟังก็ยิ่งเหมือนผู้หญิงเข้าไปอีก เสียงโทนปกติที่ผมคุยก็เหมือนผู้หญิงทุกคนที่รู้จักก็บอกว่าเสียงผู้หญิงมากไม่ได้แหลมแต่ออกหวานๆ แอบเครียดๆอยู่ครับเพราะคนที่พึ่งรู้จักก็เกือบทุกคนก็บอกว่าหน้าแม๊นแมนแต่เสียงหว๊านหวานโหไม่น่าเลย หรือ ถ้าเสียงแมนๆกว่านี้นะ มันทำให้ความมั่นใจผมลดลงไปเลยงะครับ มีพักใหญ่ช่วงนึงที่ผมเลยกลายเป็นคนไม่ค่อยพูดค่อยจาไม่กล้าสบตาใครคือถ้าผมไม่ยิ้มหน้าจะออกโหดๆหยิ่งๆไปจ้องตาก็เหมือนหาเรื่องเค้า มันเป็นผมมีฮอโมน์ผู้หญิงเยอะรึเปล่าครับ เรื่องขนรักแร้ หนวด ผม อะไรก็ขึ้นตามวัยมีแค่เรื่องเสียงนี้แหละครับที่ทำให้ความมั่นใจของผมลดลงไปกับส่วนสูง(ผมสูง165เซนครับแต่เพื่อนสูง 170+หมด) เพื่อนผู้ชายผมที่รู้จักทุกคนเสียงแมนๆกันหมดมีแค่ผมคนเดียวเลยรู้สึกแตกต่างไปนิดนึงก็นอยๆอยู่ ผมควรไปฝึกร้องเพลงหรือออกกำลังกายดีครับ?????