รักเราไม่เท่ากัน หรือเพราะเหตุใด

กระทู้สนทนา

สวัสดีครับเพื่อนๆทุกท่าน

        ผมเขียนกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อนแชร์ปัญหาของผม ก่อนอื่นผมเป็นคนที่จริงจังกับความรักมาก รักใครก็มักจะเทใจ ไม่เผื่อใจไว้ เพราะคิดว่าการที่รักใครซักคนนึงก็ควรจะทุ่มเทให้ดีที่สุด เรื่องมีอยู่ว่าผมเลิกกับแฟนเก่าไป3ปี รู้สึกอยู่แบบตัวคนเดียวดีกว่าไม่อยากเจ็บหรืออะไรอีกแล้ว
      -แต่แล้ววันนึงผมก็เจอผญอยู่คนนึงซึ่งเธอเป็นคนที่สวย หน้าตาดี ยิ้มแล้วโลกสดใส ซึ่งผมก็ได้ตกหลุมรักตั้งแต่เห็นแค่ในรูป (ผมถึงขั้นออกรถเผื่อขับไปหาเธอเพราะเธออยู่ไกล แต่ก็มีอีกหลายเหตุผล)หลังจากนั้นผมจึงทักเขาไปและก็ได้นัดเจอกัน และเริ่มศึกษาดูใจกันเดือนซึ่งการพูด ความรู้สึกค่อนข้างชัดเจน ทำตัวกันเหมือนแฟน คุยกันตลอด บอกคิดถึง  โดยใช้เวลาประมาณเดือนเดียว ผมรู้สึกว่าใช่แล้วคนนี้แหละที่ผมตามหามานาน ผมจึงแสดงความชัดเจนไปต้องการขอเธอคบแสดงความต้องการ แต่เธอก็บอกว่าโอเคนะชอบคนชัดเจนดี แต่อยากคุยให้นานกว่านี้ ไม่อยากเลิกแล้วเพราะแฟนเก่าเธอก็เจ็บไม่อยากเสียใจอยากคบใครนานๆ ซึ่งผมก็เฟลนิดหน่อยแต่ก็เข้าใจเหตุผล
          จากนั้นผมก็คุยกันเรื่อยมาจนสนิทกันมากขึ้น จนเข้าเดือนที่2เดือนที่3 ฝ่ายผญเริ่มงานหนักเพราะเธอกำลังจะเรียบจบ มีธีสิสที่ต้องทำมีสอบ แะเธอก็กลับไปอยู่บ้านทำให้คุยกันน้อยลง และฝ่ายผญก็ตอบผมช้าขึ้น ผมก็ไม่ได้ถามหรืออะไรไปเพราะเข้าใจว่าเขาคงยุ่ง ทางผมก็งานยุ่งที่ทำงานทำให้ไม่ได้เจอกัน3สัปดดาห์ จนแถบไม่ได้คุย จนผมก็เริ่มรู้สึกว่าเขาอาจจะเฟตตัวออกไป นัดไปไหนเธอก็บอกว่าไว้ใกล้ๆบอก
จุดนั้นทำให้ผมรู้สึก และมีผญคนอื่นที่เข้ามาและเข้ามาหามาชวนคุยได้สองวัน ซึ่งผมก็คุยเพราะว่าผมเครียดและเหงา คุยกันแบบเพื่อน ผมได้ไปเที่ยวผับปรากฎว่าฝ่ายญมาเที่ยวแถวนั้นด้วยกับเพื่อนผมจึงไปหาเขาและปรากฎว่าเขาเห็นผญอีกคนทักมา ทำให้เขาโกรธและเดินจากผมไป       //จากวันนั้นผมก็ตามง้อแต่ก็เหมือนฝ่ายญไม่ได้ติดใจอะไร ก็บอกว่าเราจะคุยกับใครก็ได้ ซึ่งผมก็รู้สึกผิดมาก แต่ผมก็คิดว่าการที่เราไม่ได้เป็นอะไรกันสถานะมันไม่ชัดเจนเป็นสิ่งที่ผมไม่ชอบมาก จากวันนั้นผมกับเธอก็คุยกันน้อยลงๆๆ ผมเป็นฝ่ายวิ่ง้ข่าหา แต่เธอกลับไม่อ่าน อ่านบ้างไม่ตอบ อัพแต่สตอรี่ แต่บอกผมว่าไม่ว่างทำงานมา ...
                //อาทิตย์ต่อมาผมก็ไปเจอเขา เอาของขวัญวันเกิดไปเซอร์ไพร์ ซึ่งวันนั้นผมก็ได้เอาแชทที่ผมคุยกับอีกคนให้ดู ซึ่งผมบริสุทธิ์ใจ มันไม่มีไร ฝ่ายญเป็นคนเข้ามาจีบผมซะด้วยซ้ำ และเหมือนเขาก็เข้าใจดูยิ้มแย้มทำตัวเหมือนเดิม บอกว่าไม่โกดแล้ว และก็ขวงแขนกันกินข้าว คุยกันปกติ
และหลังจากวันนั้น ผ่านไประยะนึงผมจะถามเธอไปตรงๆว่าเป็นไรรึเปล่าทำไมช่วงนี้ไม่ค่อยได้ตอบผมเลย เธอก็บอกว่าไม่มีไร ผมบ้าคิดไปเอง
               ***จากนั้นอีก2สัปดาห์ผมรู้สึกได้เลยว่าเธอไม่อยากคุยกับผมแล้วซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าเธอมีคนอื่นเข้ามาคุยด้วยรึเปล่า ผมจะถามเธอไปตรงๆอีกว่าผมรู้สึกผิดนะที่ไม่ได้คุยกับเธอแต่ผมก็บอกเธอไปว่าขอโทษจากใจ เธอก็ขอโทษ รู้สึกแย่และบอกว่าผมชอบให้คนเข้าหาและเป็นคนเข้าหา ซึ่งเขาทำให้ไม่ได้ เขาไม่ชอบชวนคุยและบวกกับความรู้สึกวันนั้นที่เห็นผมคุยกับคนอื่นในไลน์  (ซึ่งผมก็งงว่าเอ้าแล้วที่ผ่านมาคืออะไร) แต่เขาก็บอกว่าเฉยๆยังไงก็ได้ เพราะผมถามเธอไปว่ายังอยากจะคุยต่อไหม สุดท้ายผมก็ถามครั้งสุดท้ายว่า เริ่มต้นกันใหม่ไหม แต่เธอกับตอบว่า *ไม่ได้คิดว่าจะเริ่มต้นใหม่ได้*
--------ทำให้ผมหมดคำพูดและไม่ได้คุยกันต่อ ซึ่งผมคิดว่าเป็นความผิดของผมเองที่ไม่ชัดเจนกับเธอ จนทำให้เธอไม่มั่นใจในความจริงใจรึเปล่า แต่มาวันนี้ซึ่งผ่านไปไม่กี่วัน เธอลงสตอรี่ไปกินข้าวกับผชสองต่อสอง ซึ่งผมรู้สึกแย่มากๆ
เรื่องราวก็จะประมาณนี้ เพื่อนๆมีความเห็นอย่างไรกันบ้างครับ ผมพร้อมรับฟังข้อเสนอแนะของแต่ละท่าน