สวัสดีครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่อยากจะบอกเล่าเรื่องราวความรักในชีวิต ที่ผ่านมา (แทบจะ)โชกโชน ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยจนจบมาทำงาน เอาแบบเพื่อความบันเทิง ไม่พาดพิงใคร และบอกเล่าประสบการณ์ชีวิตของเกย์คนนึง ที่ต้องการความรักที่จริงจังและจริงใจ..
ก่อนอื่นขอเล่าก่อนว่า เราเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่ภาคอีสาน ซึ่งตอนที่เข้าปี1ใหม่ๆเลย เราอยู่หอใน แบบไม่มีเพื่อนสนิท ไม่รู้จักใครมาก่อน และนั้นก็เป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวทั้งหมดในชีวิตของเรา..
ก่อนที่เราจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย เราก็รู้จักกับพี่บ.ผ่านเฟสบุ๊ค และก็คุยกับสักระยะนึง แรกๆก็ปรึกษาเรื่องการเรียน หลังๆมาเริ่มคุยสัพเพเหระ จนเมื่อเราเข้าปี1วันแรก ก็มารู้ทีหลังว่าพี่บ.เป็น1ในองค์กรบริหารนักศึกษา ที่ทุกคนในมหาวิทยาลัยใครๆก็รู้จัก และก็พักหอในอยู่ที่เดียวกันกับเรา ต่อหน้าคนอื่นๆเขาก็ทำตัวปกติ แต่พอไม่มีใคร เขาก็จะมาหาเราที่ห้องอยู่บ่อยครั้ง (ห้องเราพักอยู่3คน รุ่นพี่1คน ปี1รุ่นเดียวกันอีก1คน) หลังๆเขาเข้ามาที่ห้องบ่อย จนเพื่อนรุ่นเดียวกันสงสัยว่าทำไมเขาเข้ามาที่ห้องบ่อยจัง เลยบอกไปว่ารู้จักกัน
มาจนถึงวันที่รับน้องหลังจากที่รับน้องเสร็จ พี่บ.คนนี้เขาก็เข้ามาหาเราที่ห้องปกติ แต่คราวนี้มีเราคนเดียวที่อยู่ในห้อง พี่บ.ก็บอกว่าพี่เหนื่อย ขอนอนพักหน่อยนะ ซึ่งเขาก็นอนแล้วก็จับมือเราไม่ยอมปล่อย นั้นคือความรู้สึกดีๆครั้งแรกของเรากับพี่บ. หลังจากนั้นเขาก็พาไปข้างนอก กินข้าวบ้าง เป็นแบบนี้ระยะนึงจนพี่ที่หอในเริ่มเอะใจในความสัมพันธ์ของเรา โดยมีพี่ก.ซึ่งแกอยู่หอในคอยจับตาในความสัมพันธ์นี้ และมีท่าทีว่าชอบเราโดยการมาดูแล คอยช่วยเหลือนู้นนี้ตลอด เขาก็ชัดเจนว่าเขาจีบ แต่เราไม่ได้ชอบ เลยพยายามเลี่ยงไม่คุย เดี๋ยวจะดูให้ความหวัง เพราะใจเริ่มเอนเอียงไปที่พี่บ.
วันนึงพี่บ.บอกว่า ช่วยไปทำความสะอาดห้องที่หอนอกช่วยพี่เขาหน่อย พอดีพี่เขาจะออกไปอยู่หอนอกล่ะ ในใจเราก็คิดแค่ว่าจะไปช่วยเขา จนเมื่อไปถึงห้อง พี่เขาก็ให้นั่งรอที่เตียง แล้วเขาก็ไปเข้าห้องน้ำ ความรู้สึกตอนนั้นคือนานมาก จนเขาออกมาด้วยกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียว ในใจเราก็คิดล่ะ ว่าเอาไงดีว่ะ ใจนึงก็อยากนะ แต่ใจนึงก็ไม่กล้า จากนั้นเขาก็นอนลงทำเป็นหลับ เราก็ไม่รู้จะทำไงจนเขาดึงเราเข้าไปกอด หอม จากนั้นก็... (ยังไม่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งมีเพียงภายนอก) จากนั้นเขาก็พากลับหอ โดยวันนั้นเหมือนที่หอเขาจะมีเรื่องลึกลับเกิดขึ้นโดยเราก็ไม่รู้เรื่อง ซึ่งพี่ก.ที่คอยช่วยเหลือเรา ก็มานั่งเฝ้าเรานอนจนหลับเพราะกลัวว่าเราจะกลัวจนนอนไม่หลับ
แต่เมื่อเรารู้สึกว่าหอในมันไม่ใช่ที่สำหรับเรา เราไม่มีเพื่อน บวกกับเจอการรับน้องหอที่เราไม่ค่อยชอบ จึงขอย้ายออกไปอยู่หอนอกกับเพื่อน ซึ่งก็อยู่ระแวกเดียวกันกับพี่บ. (หลังจากวันที่ไปห้องเขาเราก็ไม่ค่อยได้ติดต่อพี่บ.) และเราก็ได้รู้จักผู้ชายคนนึงผ่านทางเฟสบุ๊ค ขอแทนด้วยอักษรย่อคือ น. ซึ่งคนนี้เองที่เป็นคนที่เราจะคบจริงจังคนแรกในชีวิตมหาลัย... (เดี๋ยวมาต่อนะ เรื่องราวอ่านจะอ่านงงๆหน่อย เราก็คิดแล้วก็พยายามร้องเรียงให้กระชับเข้าใจง่ายอยู่ครับ
)
ความรักไม่ผิด.. ผิดที่มากรัก (เกย์)
ก่อนอื่นขอเล่าก่อนว่า เราเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่ภาคอีสาน ซึ่งตอนที่เข้าปี1ใหม่ๆเลย เราอยู่หอใน แบบไม่มีเพื่อนสนิท ไม่รู้จักใครมาก่อน และนั้นก็เป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวทั้งหมดในชีวิตของเรา..
ก่อนที่เราจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย เราก็รู้จักกับพี่บ.ผ่านเฟสบุ๊ค และก็คุยกับสักระยะนึง แรกๆก็ปรึกษาเรื่องการเรียน หลังๆมาเริ่มคุยสัพเพเหระ จนเมื่อเราเข้าปี1วันแรก ก็มารู้ทีหลังว่าพี่บ.เป็น1ในองค์กรบริหารนักศึกษา ที่ทุกคนในมหาวิทยาลัยใครๆก็รู้จัก และก็พักหอในอยู่ที่เดียวกันกับเรา ต่อหน้าคนอื่นๆเขาก็ทำตัวปกติ แต่พอไม่มีใคร เขาก็จะมาหาเราที่ห้องอยู่บ่อยครั้ง (ห้องเราพักอยู่3คน รุ่นพี่1คน ปี1รุ่นเดียวกันอีก1คน) หลังๆเขาเข้ามาที่ห้องบ่อย จนเพื่อนรุ่นเดียวกันสงสัยว่าทำไมเขาเข้ามาที่ห้องบ่อยจัง เลยบอกไปว่ารู้จักกัน
มาจนถึงวันที่รับน้องหลังจากที่รับน้องเสร็จ พี่บ.คนนี้เขาก็เข้ามาหาเราที่ห้องปกติ แต่คราวนี้มีเราคนเดียวที่อยู่ในห้อง พี่บ.ก็บอกว่าพี่เหนื่อย ขอนอนพักหน่อยนะ ซึ่งเขาก็นอนแล้วก็จับมือเราไม่ยอมปล่อย นั้นคือความรู้สึกดีๆครั้งแรกของเรากับพี่บ. หลังจากนั้นเขาก็พาไปข้างนอก กินข้าวบ้าง เป็นแบบนี้ระยะนึงจนพี่ที่หอในเริ่มเอะใจในความสัมพันธ์ของเรา โดยมีพี่ก.ซึ่งแกอยู่หอในคอยจับตาในความสัมพันธ์นี้ และมีท่าทีว่าชอบเราโดยการมาดูแล คอยช่วยเหลือนู้นนี้ตลอด เขาก็ชัดเจนว่าเขาจีบ แต่เราไม่ได้ชอบ เลยพยายามเลี่ยงไม่คุย เดี๋ยวจะดูให้ความหวัง เพราะใจเริ่มเอนเอียงไปที่พี่บ.
วันนึงพี่บ.บอกว่า ช่วยไปทำความสะอาดห้องที่หอนอกช่วยพี่เขาหน่อย พอดีพี่เขาจะออกไปอยู่หอนอกล่ะ ในใจเราก็คิดแค่ว่าจะไปช่วยเขา จนเมื่อไปถึงห้อง พี่เขาก็ให้นั่งรอที่เตียง แล้วเขาก็ไปเข้าห้องน้ำ ความรู้สึกตอนนั้นคือนานมาก จนเขาออกมาด้วยกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียว ในใจเราก็คิดล่ะ ว่าเอาไงดีว่ะ ใจนึงก็อยากนะ แต่ใจนึงก็ไม่กล้า จากนั้นเขาก็นอนลงทำเป็นหลับ เราก็ไม่รู้จะทำไงจนเขาดึงเราเข้าไปกอด หอม จากนั้นก็... (ยังไม่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งมีเพียงภายนอก) จากนั้นเขาก็พากลับหอ โดยวันนั้นเหมือนที่หอเขาจะมีเรื่องลึกลับเกิดขึ้นโดยเราก็ไม่รู้เรื่อง ซึ่งพี่ก.ที่คอยช่วยเหลือเรา ก็มานั่งเฝ้าเรานอนจนหลับเพราะกลัวว่าเราจะกลัวจนนอนไม่หลับ
แต่เมื่อเรารู้สึกว่าหอในมันไม่ใช่ที่สำหรับเรา เราไม่มีเพื่อน บวกกับเจอการรับน้องหอที่เราไม่ค่อยชอบ จึงขอย้ายออกไปอยู่หอนอกกับเพื่อน ซึ่งก็อยู่ระแวกเดียวกันกับพี่บ. (หลังจากวันที่ไปห้องเขาเราก็ไม่ค่อยได้ติดต่อพี่บ.) และเราก็ได้รู้จักผู้ชายคนนึงผ่านทางเฟสบุ๊ค ขอแทนด้วยอักษรย่อคือ น. ซึ่งคนนี้เองที่เป็นคนที่เราจะคบจริงจังคนแรกในชีวิตมหาลัย... (เดี๋ยวมาต่อนะ เรื่องราวอ่านจะอ่านงงๆหน่อย เราก็คิดแล้วก็พยายามร้องเรียงให้กระชับเข้าใจง่ายอยู่ครับ